WL / Tekst + Fotografie

Serieus, ik heb het geprobeerd. Om mountainbikers te accepteren in het bos als ik daar aan het wandelen ben. Maar het lukt me niet. Mountainbikers horen op een speciale baan, een speciale route, een circuit. Net als ruiters (ruiterpaden), motocrossers, raceauto's en -motoren. Er zijn kennelijk rapporten die 'aantonen' dat de verstoring door mountainbikers in het bos meevalt. Maar die roepen bij mij veel vragen op. Daar komt weer zo'n groep. Ik sta met mijn verrekijker naar een ree te kijken, ver voor mij. " He, hier rechtsaf", roept de voorste van de vier keihard. De ree is verdwenen.

De vorige lage wandelschoenen zijn aan het einde van hun werkzame leven: het werd tijd voor nieuwe. Die vorige waren 'digitale' schoenen: met een GPS-blokje en Google Maps krijg je in je rechtervoet een klopje als je rechtsaf moet. Onzin natuurlijk, maar het werkte wel. Ik gebruikte het nooit... Nu zijn er de 100% analoge Meindl wandelschoenen voor in de plaats gekomen. Op een iets bredere leest geschoeid. De eerste kilometers (20.000 passen) zijn probleemloos verlopen. Veel grip, stevige zool, volledig leren schoen die beter ademt dan schoenen met een Goretex binnenzijde. Na een weekje strand (Zoutelande) is het bos weer een verademing voor me. Hier gebeurt zoveel meer dan op het strand. Tientallen vogels, waaronder een driftig hakkende grote bonte specht, een ree vanmorgen, overal ontluikend groen, bloeiende brem, al die kleuren groen en bruin(beuk)...

Nu ik zo dicht bij de twee oorlogsgraven in Bergen op Zoom woon ben ik daar nog wel eens even te vinden. Als het gesneeuwd heeft, als er herfstkleuren zijn en als de rododendron bloeit, zoals begin mei. Altijd overvalt me daar een enorm gevoel van verdriet en eigenlijk ook woede. Al die jonge mannen hier, ruim 1100 Canadese en bijna 1300 Britse soldaten. Dood, vermoord, omdat een gek bedacht dat het Duitse volk meer ruimte nodig had om te overleven. En natuurlijk, met alleen het Arische ras, zo verheven boven alle andere minderwaardige rassen, zou de wereld alleen maar beter worden. Hoe anders zou het - gelukkig - lopen, maar ook: hoeveel onnodig leed heeft dit allemaal veroorzaakt.

Het zou goed zijn als meer mensen zich met politiek bezighouden. Landelijk, provinciaal en zeker dichtbij: de gemeentelijke politiek. Maar je zult van goede huize moeten komen en veel tijd en doorzettingsvermogen moeten hebben om er überhaupt een beetje in te komen. Het is namelijk zo gebureaucratiseerd dat er voor een beginneling geen touw aan vast te knopen is. En daarom blijft politiek, zelfs gemeentepolitiek, iets voor een klein groepje 'liefhebbers' met genoeg tijd en geen andere hobby.  Hoezo? Hier de agenda van de gemeenteraadsvergadering van 11 mei aanstaande in mijn woonplaats Bergen op Zoom. Staat daar één regel in die je begrijpt? Geweldig, dan ben je verder dan ik... Er wordt zelfs geen poging gedaan om ook maar iets uit te leggen. Welkom burger: fijn dat je meepraat.

In eerste instantie herkende ik het ouder geworden gezicht niet van Ronald Waterman in de Volkskrant van vandaag. Totdat ik zijn naam zag: Waterman. En die naam heeft een onuitwisbare indruk op mij gemaakt. Dat stamt uit de tijd dat ik voorlichter was bij de provincie Zuid-Holland en Waterman daar voor mijn gevoel dag en nacht was als statenlid. Als hij niet ergens in de wereld was om te adviseren. Regelmatig hielp ik hem met zijn koffertjes - die kennelijk nog steeds een belangrijke rol in zijn leven spelen. Al had ik er geen idee van dat het er zoveel zijn...

Een dezer dagen krijg ik deze tekst als persbericht toegestuurd: Avicii museum opent nog dit jaar    De Zweed Tim Bergling beter bekent als DJ Avicii krijgt nog voor het einde van dit jaar een eigen museum in Stockholm. Het  museum wordt op 16 november aanstaande  geopend. Gelijktijdig wordt ook zijn biografie gepubliceerd. Avicii werd maar 28 jaar, maar kreeg het in zijn korte leven toch voor elkaar om zichzelf onsterfelijk te maken met zijn muziek. Hij scoorde tal van hits en werd beloond met een onwaarschijnlijke hoeveelheid gouden en platinum platen. En hij veroverde de harten van fans over de hele wereld. Al in 2020 werd bekendgemaakt dat er een museum en een biografie zouden komen en nu weten we ook wanneer. Dus Save the date!  Beter bekent ja, au. Als mensen mij, na een vraag of opmerking van mijn kant, aankijken met een blik van 'waar heb je het over?' mag ik graag denken (en soms zeggen): "Heb je de afgelopen maanden onder een s...

Tussen de bedrijven door heb ik donderdag jl. geluisterd naar het kamerdebat n.a.v. het openbaar worden van delen van het kabinetsberaad. Uniek, want normaal blijven deze een kwart eeuw geheim. Los van de inhoud verbaas ik me elke keer weer over het vreselijke jargon van kamerleden en bewindslieden. Ik hield een notitieblokje naast mijn beeldscherm.  Als ik nieuw kamerlid zou zijn - hetgeen ik tot nu toe zonder veel moeite heb weten te voorkomen - dan zou mijn streven zijn: verval niet in ditzelfde vreselijke taalgebruik. Wat dat betreft is Wilders een prima voorbeeld (maar dan ook echt alleen wat dit betreft!): die heeft een duidelijk, helder en eigen taalgebruik. Ik hoor kakelverse kamerleden echter ook al reflecteren en acteren... woorden die ze vermoedelijk een maand geleden nog niet foutloos konden spellen. Lees even mee wat ik in korte tijd noteerde: Ik wil hier wel helder markeren... In dit dossier... De heer Omtzigt sensibiliseren... Ik hoor mezelf echoën...