Twee mensen - twee stoelen

Vanaf Schiermonnikoog nemen we de veerboot weer terug naar het vasteland, Lauwersoog. We zien een stel op de fiets met een stoel 'om hun nek': op het eiland gekocht. (Geen idee of dat legaal was, met het oog op de coronavoorschriften.)

Ik zie er wel een gekke foto in. De eerste wordt gemaakt als zij er achter komt dat haar mondkapje zichtbaar is. Nog een dan, zonder. En ook de twee stoelen apart. Apart toch? Op de foto hieronder zie je in de verte de veerboot al aankomen.

Het kerkje van Vierhuizen

Onderweg - op de fiets - van Lauwersoog naar Zoutkamp passeren we Vierhuizen. Omdat er een bankje staat besluiten we hier even een meegebrachte krentenbol te eten. Ik loop toch ook even naar het kerkje. Prachtig, historisch. Met een mooi orgel ook. Een cadeautje, zomaar onderweg in Groningen.

In Vierhuizen fietsen we met z'n vieren vier minuten later weer verder. Nog veertien minuten later zegt fotomaat A.: "Mijn fototas!" Hij keert om en verbetert even later zijn persoonlijk record op de vier km stadsfiets. De tas stond er nog...

Zonsondergang fotograferen: het kan eigenlijk niet...

Een zonsondergang fotograferen: hoe cliché en afgetrapt wil je het hebben? Maar goed: bij het Lauwersmeer trokken fotomaat A. en ik er toch een avond op uit om dit kleurrijke fenomeen vast te leggen. Statief mee, auto parkeren en lopen, op zoek naar mooie plekjes. Hier enkele resultaten.

De zon zelf hoeft niet altijd in beeld zijn. Ik vond hier de weerspiegeling

van de lucht in het water mooi. En de diagonaal vanuit linksonder. De 

horizon zo hoog mogelijk. Ja, een zilverreiger was fijn geweest...

Autoweek nr. 2 verschenen

Voor de zojuist verschenen Autoweek Campers (nummer 2 van de vijf die dit jaar verschijnen) verzamelde ik weer nieuws en maakte ik een portret in de serie 'Mijn camper en ik'. Het jongste nummer ligt nu in de boekhandel en wellicht ook bij de supermarkt. Met een abonnement mis je geen enkel nummer meer... 

Nieuwe fotorugzak: eerste test geslaagd

De aanschaf van een (foto)rugzak is altijd een hachelijke zaak. Passen in de winkel kan nu alleen op afspraak. Maar ja, wat zegt dat, een lege fotorugzak in de winkel even om je schouders hangen? Je eigen apparatuur in de tas passen kan ook best, maar in mijn geval wisselt die apparatuur per reis, trip, bestemming.

Dus online maar eens wat testen en beoordelingen (lelijk en onnodig Engels, dat reviews wat je nu werkelijk overal leest) bekijken. En daar valt me de Tenba Soltsice op, verkrijgbaar in verschillende maten en twee kleuren: blauw en zwart. Ik kies voor de grootste: 24 l en zwart. Voor alle zekerheid bel ik de beoogde winkel of ik de rugzak mag terugsturen als deze toch tegenvalt. Maar de zaak blijkt telefonisch onbereikbaar. Na twee keer zes minuten luisteren naar 'Al onze medewerkers zijn in gesprek' besluit ik CameraNU te bellen. Die nemen de telefoon wel op, geven een antwoord dat me bevalt en een dag later wordt de rugzak in een flinke kartonnen doos bezorgd. Prima!

Eenzame boom in zwart-wit

Een eenzame boom op een zandduin. Dit tafereeltje kwam ik ook tegen tijdens een wandeling in het gebied van de Loonse en Drunense duinen. In zwart-wit wordt het beeld nog mooier, nog indringender, vind ik. 

Fuji XT-3 met 18-55 mm.

Wandeling Loonse en Drunense duinen

Een heerlijk rondje wandelen. De GPX-route volgde iets te veel een fietspad, dus zijn we parallel wat door het zand gaan struinen. Ging ook prima. 

Hier en daar lagen nog resten sneeuw. Er waren méér wandelaars, op twee en vier voeten - Brabant heeft carnavalsvakantie. 

Asociale smeerkezen

Zondagmiddag. Dus het kan niet zo zijn dat straks de gemeentelijke vuilniswagen langskomt. Trouwens, er is nergens in de omgeving een huis te zien. Dit zijn gewoon asocialen, die dit even snel bij een bos dumpen. Ik vind dit zo stuitend...

Schaatsen in de Pannenhoef

Hier en daar hoor ik dat de politie wegen afsluit omdat er te veel schaatsers op een bepaalde plek komen. In de Pannenhoef heb je daar - althans vrijdagmiddag - geen last van. Mooie plek, mooi ijs, een paar schaatsers slechts. 

Aandacht voor ons FOTOproject coronatrio's

Wat leuk: ons FOTOproject coronacrisis wordt opgepikt door een krant. Hier het bericht. Het project omvat dagelijks drie zwart-witfoto's gedurende de tweede lockdown. Het project liep van 15 december 2020 tot en met 9 februari 2021.

De Maashorst: geen wisenten vandaag

Fotomaat A. en ik gingen eigenlijk voor de wisenten in de sneeuw naar natuurgebied de Maashorst. Maar alleen de sneeuw was er - in overvloed. (Sneeuwschoenen waren op sommige stukken zeker zinvol geweest.) De wisenten waren er natuurlijk wel, maar niet op een plek waar ze goed waren te fotograferen. Maar ja, constateerden wij al, dat risico loop je met levende wezens.

We liepen, sjouwend met de telelenzen en een lunch, dik elf kilometer. En uiteindelijk is ook dat gewoon aangenaam. 

Winterbos...

Heerlijk, zo'n bevroren bos. Vol mezen, roodborstjes en merels. Die arme reeën zullen het best moeilijk hebben: ik zag enkele sporen. Ook sporen van hazen of konijnen. Af en toe kraakte het vervaarlijk onder onze schoenen: dan liepen we over een bevroren plas. Geen wintertrip met de camper dit jaar: maar dit komt aardig in de buurt. Qua wandelen dan. 

Canadese begraafplaats in de sneeuw

Tijdens een boswandeling vanmiddag waren we onverwachts dichtbij de Canadese begraafplaats. We besloten er even heen te lopen. We waren bijna de eerste wandelaars hier: van slechts één persoon zagen we voetstappen.

Wat een bijzondere plek blijft dit toch telkens weer. 

En dan is daar ineens de sneeuwschuiver, om het fietspad tussen Bergen op Zoom en Wouw/Roosendaal schoon te houden. Wat een on-Nederlandse situatie is dit toch deze sneeuwweek.

Sneeuw!

Wat een heerlijke morgen was dat - in de sneeuw in het bos. Ik was er vroeg bij: er waren nog geen andere voetstappen. Veel mezen, roodborstjes en wat sporen van viervoeters: reeën neem ik aan. Door de harde wind waaide er wel veel sneeuw van de boomtakken: het had nog mooier kunnen zijn. En een zonnetje erbij, met een blauwe lucht. Ja, het kan altijd mooier.

Ik wandelde ruim 6 km. Hetgeen mijn geregistreerde wandelkilometers dit jaar op 77,2 km brengt.  

Nee, premier Rutte: dommer wordt het niet

Politici veroordelen de avondklok-rellen van enige tijd geleden in harde bewoordingen. Premier Mark Rutte zei dat het geen zin heeft om je in de sociologische oorzaken te verdiepen – dit is gewoon ‘losgeslagen tuig’. Filosoof René ten Bos windt zich op over die onwil om te duiden. Want de woede komt wel degelijk ergens vandaan.

‘Groter dan de onwil je te verdiepen in de achtergronden van welke rebellie dan ook kan domheid niet worden’, schrijft Ten Bos over de woorden van Mark Rutte over de avondklok-rellen.

Bomenlaan met teleobjectief

Zo'n laan met indrukwekkende bomen smeekt om gefotografeerd te worden met ... een teleobjectief. Dan trek je het landschap als het ware 'in elkaar'.

Voor deze foto (op 4/2/2021 gemaakt, bij Zundert) gebruikte ik op de Fuji X-T3 systeemcamera de XF550200mm f/3.5-4.8 R LM OIS op 105 mm. Uit de hand met 1/110s bij f/4.2, ISO 160.

Boomkwekers op de grens

Coronatrio 4 februari 2021

Alle beelden van dit project: https://bit.ly/2MNVsPs

​

Fuji X-T3 met 14mm.

Grenzeloze natuur aan de grens: aan de overkant van de sloot is België. De sloot is in dit geval de Goorloop aan de oostrand van de gemeente Zundert. Dit watertje stroomt door een zeer afwisselend natuurgebied en is op enkele plaatsen de grens met onze zuiderburen. Lopend langs de vennen en de stuifzandruggen merkte ik vandaag dat dit een alles behalve eentonig gebied is. In de lager gelegen natte gebieden zijn vennen en moerassen: het is een klein wonder dat mijn voeten droog zijn gebleven. De hoger gelegen zandruggen zijn vooral begroeid met naaldbomen en open heide.

Het lijkt wel voorjaar!

Het is 31 januari. Tijd voor een Elfstedentocht. Wintersportvakantie. Drie meter sneeuw in de Alpen. Maar zie: het lijkt wel een voorjaarsdag. De Posbank en andere natuurgebieden zijn afgezet om te veel drukte te voorkomen. 

Ik heb gewandeld. Bijna 17,5 km. Bos, heide, zandverstuiving. En onderweg zag ik al aardig wat tekenen van een naderend voorjaar.

Hoe jong kan een occasion eigenlijk zijn?

Je hebt nieuwe campers en je hebt gebruikte campers. Althans, dat was de situatie tot nu toe. Booij in Almere-Buiten introduceert een nieuwe categorie: de nieuwe occasion. Ja, dat is inderdaad een heel sterk punt...

Woensdrecht: een slagveld in 1944

Vandaag was ik even in Woensdrecht. Op de grens met Hoogerheide staat daar een mooi gerestaureerde Shermantank, vastgelopen in de slag die hier in oktober 1944 woedde. De geallieerden - Canadezen in dit geval - rukten op naar Walcheren, dat bevrijd moest worden om de doorgang naar de Antwerpse haven mogelijk te maken. Die was nodig voor de bevoorrading van de geallieerde troepen - om de rest van bezet gebied te bevrijden. De Slag om de Schelde dus, beslissend voor het einde van de Tweede Wereldoorlog. Van veel groter belang dan Market Garden en het Ardennen offensief, uiteindelijk. Maar toch minder bekend.

Grenspark Kalmthoutse Heide

Vanmorgen parkeerde ik de auto bij manege De Wolf in Huijbergen voor een wandeling in het natuur- en stiltegebied Grenspark Kalmthoutse Heide. Dat dus inderdaad in België en Nederland ligt. Ik bleef, al was het een kwestie van centimeters, aan de Nederlandse kant. Het bijzonder afwisselende natuurgebied bestaat uit heide, vennen, bossen en landduinen. Ik liep een route van net geen 15 km. Grote delen van het pad waren erg nat, waardoor het een tamelijk inspannende wandeling werd... maar mooi was het! 

Meer beelden in zwart-wit: https://bit.ly/2MNVsPs

Philip Morris en de dood

Een begraafplaats naast een sigarettenfabriek: dat kan haast geen toeval zijn. In Bergen op Zoom ligt de protestantse begraafplaats naast de fabrieken van Philip Morris. Ooit was er veel 'gedoe' over faillissement, verlies van arbeidsplaatsen, maar ik weet - en ruik soms - niet beter of alles draait hier gewoon door. Met ook e-sigaretten tegenwoordig.

De begraafplaats is overigens best mooi, met ook graven uit het begin van de vorige eeuw.

Avondklok en meer

 Vorige week voorspelde ik een avondklok. Gisteren herhaalde ik het nog: woensdag is er een avondklok. Maar ik leek ongelijk te krijgen: het OMT-advies zou pas komend weekend volgen. Maar zie: er is intussen weer wat veranderd: morgenmiddag een persconferentie. Met: een avondklok.

Sterke foto, duidelijk met telelens gemaakt. En dat begrijp ik wel, want je kunt je maar beter niet onder deze ééncelligen wagen. Zeker niet met een camera en een perskaart om je nek.

Vanmiddag vindt het debat plaats rond het aftreden van het kabinet. Zoiets kun je niet anders dan met open mond aanhoren. De grootste onzin komt van Wilders - als gebruikelijk. De meest waardevolle bijdrage is - weer eens - van Pieter Omtzigt van het CDA. Straks op het CDA stemmen gaat me te ver, maar ik heb heel veel waardering voor dit kamerlid. Ook zijn bijdrage vanmiddag is weer van een hoog niveau.

Regenboog

Gisteren, op weg naar Rotterdam. Ik zag zon en regen tegelijk. Het kan haast niet anders of... Ja, daar is hij! Een parkeerplek was in de buurt. We stonden er nog niet of het begon te gieten. Dan maar met de telefoon even door de voorruit.

Rotterdam - altijd interessant

Vandaag was ik in Rotterdam - familiebezoek. Toch even een wandeling. Rond de Maastunnel en Euromast. Heerlijk. Nostalgisch - want ik ben in het verleden wat door die tunnel gefietst.