Rondleiding Landgoed Wouwse Plantage

Door de diverse historische gebouwen te transformeren naar comfortabele, energieneutrale huurwoningen, wil het landgoed zichzelf financieel in stand houden. Dat is de opgave waar het landgoed op dit moment mee bezig is.

Het productiebos De Wouwse Plantage vindt zijn oorsprong omstreeks 1504. Het was daarmee het eerste productiebos in ons land. Het boomrijke gebied kende door de eeuwen heen diverse eigenaren. Halverwege de 18e eeuw liet Baron Pierre Joseph de Caters een zomerverblijf bouwen, gevolgd door diverse woningen, stallen en bijgebouwen. Deze folie-achtige gebouwen, gemaakt van hout en steen uit eigen productie, vormen vandaag de dag het decor van Plantage Centrum. De steenfabriek stond op de plek waar nu een groothandel in bouwmaterialen staat.

Graan, aardappelen, asperges en oorlog

Heerlijk rustig fietsen in West-Brabant

Eindelijk weer eens een moment om de eFiets te pakken - voor een rit van 40 km door het platteland rond Wouw en Steenbergen. Eenmaal thuis na wat best als een inspanning voelt (..) zet ik de Tour de France aan. Zij rijden bijna 200 km vandaag zonder accu en met bergen. Nee, oud worden is mijn hobby niet.

Naast graan (foto boven) en aardappelen kom je nog wat kool tegen en af en toe aspergeplanten, om tot nieuwe asperges te komen.

Het werd steeds warmer en er staat soms aardig wat wind, wat je vooral bij 'wind tegen' merkt.

Telefoonfoto's steeds beter

Als we vrienden en kennissen in ons dorp Wouw ontvangen laten we ze ook graag iets van het mooie West-Brabant zien. Zoals hier, bij de Mozesbrug. Vanaf de Pompejus toren heb je een mooi uitzicht op de Mozesbrug. (Zie hieronder)

Alle foto's: Pixel 7 telefoon.

De foto's van de telefoon zijn voor beeldschermgebruik ronduit goed. Voor drukwerk gebruik ik nog steeds liever een echte camera.

De Mozesbrug - lopen door het water - bevindt zich op de locatie van Fort de Roovere in Halsteren. Het water lijkt te wijken voor de wandelaars die er doorheen gaan.

Kamp Vught: de verschrikkingen dichtbij

De sporen van de Tweede Wereldoorlog zijn op weinig plekken zo goed zichtbaar als in Nationaal Monument Kamp Vught. Zo begint de folder die je bij de entree krijgt uitgereikt, met plattegrond en verdere toelichting. Er is een deel binnen en een veel groter deel buiten. Ik was er laatst mijn mijn zoon, tijdens ons vader-zoon weekend met wandelen, fotograferen en museumbezoek. En eten, niet te vergeten. We overnachtten in een pension, met gezamenlijke keukenfaciliteiten.

De eigenaar van het pension heeft een prachtige hond, deze Schotse collie. Zoon Ruben maakte er een (telefoon)foto van. Wij hebben zelf ook zo'n hond gehad: Hesketh heette deze.

Marga. Ze is er weer.

Van het ANWB-ledengeld zijn, net als elke maand, weer ingehuurd een fotograaf, iemand voor de visagie en natuurlijk ook iemand voor de styling. Want CEO ANWB Marga de Jager - wat is er toch mis met 'directeur,' bij een Nederlandse bond? - kun je niet zo maar eventjes fotograferen. Dat is geen gezicht. Dan ziet ze er niet uit, op pagina 3 van De Kampioen! 

In de begeleidende tekst lezen we ook nog dat zij nooit zonder stress op vakantie gaat. Wel de hele wereld vertellen dat je je goed moet voorbereiden, maar zelf....

Enfin, ANWB-leden. Weet in elk geval dat je ledengeld goed besteed wordt. Elke maand weer. Want zeg nou zelf: zonder deze maandelijkse explosie van creativiteit foto wordt het leven een stuk somberder.

Onscherp? Weg ermee! Of...

Een foto moet scherp zijn op het onderwerp waar het om gaat. Daarmee ontketen ik zeker geen revolutie. Maar soms begrijp ik het ook niet helemaal meer. Zoals hier. Nynke Brandsma (1986) won onlangs de Paul Peters Fotoprijs. Publiceert in Het Parool, Volkskrant Magazine, NRC, Financieel Dagblad, Uitkrant en diverse lokale media. Geen klungel dus, zou je zeggen.

In het blad van de NVJ staat deze foto als spread afgedrukt in de rubriek Portfolio. Het gaat over deze tweeling. Het huis op de achtergrond is scherp, de twee meisjes onscherp. Die foto zou bij mij worden gewist, maar hier wordt deze groot gebruikt. En dat snap ik dus niet...
 

Autoweek Campers nr. 3 verschenen

Aan de zojuist verschenen Autoweek Campers 3 - nu in de winkel, voor de niet-abonnees - mocht ik weer ruim zeven pagina's bijdragen. Met grotere en kleine nieuwtjes uit de camperbranche, een inleidend stuk en een portret.

Het portret dit keer is het resultaat van een aangename ontmoeting met Brabanders op een kleine camping in Duitsland. 

Wil je ook een keer zo'n portret? Meld je dan aan via info@willemlaros.nl. 
  

Foto: niet verwacht, toch gebruikt

Eerlijk gezegd had ik niet verwacht dat een blad deze foto zou gebruiken. Maar zie: in Noorwegen vinden ze deze wel wat. Benieuwd of de foto ook in het gedrukte exemplaar straks terugkomt. 

Herdenking en zang op de Markt

Op 31 mei 1944 vond er een geallieerd bombardement plaats op Roosendaal. Franse bommen, onnauwkeurig afgeworpen met het doel Duitse logistieke routes te beschadigen. Maar Nederlandse burgers werden slachtoffer. Jaarlijks wordt dit - nog maar sinds 2019 - herdacht. Voor De Bode was ik erbij.

Voorpagina. Met Fuji X-T4
en 55-200 mm.

De Markt zingt is een jaarlijks evenement met Zangmakers, een geluidsinstallatie en een boek met de veertig teksten van liedjes die worden gedraaid. Meezingen maar!

Voor De Bode zong ik mee.

Geen hand voor Russisch jurylid

Het Koningin Elisabeth concours in Brussel, viool dit jaar, is weer achter de rug. De hele week was het rechtstreeks op de (Belgische) tv te volgen. Op één avond na heb ik alles gezien. Zaterdagavond is dan de uitslag van de jury, iets na middernacht. De juryleden geven punten, maar hebben onderling geen overleg. Er mag niet over de kandidaten worden gesproken.

© Kon. Elisabethwedstrijd

Dmytro Udovychenko heeft dit jaar gewonnen. Hij ontvangt €25.000  en tal van concerten in België en het buitenland. Hij krijgt daarnaast de ‘Huggins’ 1708 Stradivarius voor vier jaar in bruikleen van de Japanse Nippon Music Foundation.

De deelnemers zitten acht dagen in afzondering voor de 'wedstrijd', zonder telefoon en televisie (alleen Netflix mogen ze kijken). Die tijd hebben ze nodig om een nieuw gecomponeerd werk in te studeren. Op hun kamer staat een vleugel. Ze mogen dag en nacht oefenen, de kamers zijn geluiddicht. Kortom: aan dat concours - met voorrondes en een halve finale - doe je niet zomaar mee! 

© Kon. Elisabethwedstrijd

Winnaar werd dus een Oekraïense violist, op z'n 25e verjaardag nota bene. Na afloop geven de deelnemers alle juryleden een hand. De Oekraïner deed dat ook. Alleen het Russische jurylid moest het doen met een respectvolle hoofdknik: hij kreeg geen hand. Erg sterk.

De top drie was ook mijn top drie, alleen in een andere volgorde. Mijn nummer één was Elli Choi, die momenteel ook nog een bacheloropleiding economie en filosofie aan de Columbia University volgt. Haar DMITRY SHOSTAKOVICH 1e vioolconcert was werkelijk verbluffend.


Volgend jaar weer. Dan staat de piano centraal. Nog indrukwekkender, misschien wel. Daarnaast zijn er wedstrijden voor cello en zang. Er is vanuit de muziekwereld druk om hier ook blaasinstrumenten aan toe te voegen.

'Ga je mee vissen?'

Op 31 mei 1944 ging het mis in Roosendaal. Geallieerde bommenwerpers wilden de Duitsers treffen en de opmars van D-day ondersteunen, maar precisiebommen moesten toen nog worden bedacht. Het mislukte bombardement van Franse bommenwerpers kostte 76 Roosendalers het leven, honderden raakten gewond. Voor een lokaal medium maakte ik foto's van de plechtigheid, die nog maar sinds 2019 wordt gehouden. Toespraak van de locoburgemeester, kranslegging, een minuut stilte, kinderen die rozen leggen bij elk graf. 

Telefoonfoto

Bij thuiskomst heb ik mijn jas nog aan als ik Haar hoor zeggen: "Opa komt net thuis, ik geef hem je even." Thijs vraagt of ik zin heb om mee te gaan met vissen. Zijn ouders zijn weg en waar hij naartoe wil mag hij dat niet alleen. Tuurlijk ga ik mee. Schoenen weer aan, Thijs ophalen en dat water zoeken waar volgens de meneer van de viswinkel 'zoveel snoek zit'. Na een paar keer ingooien besluit hij van kunstvisje te wisselen. "Deze is helemaal nieuw, zit nog in de verpakking." Na enkele worpen roept hij uit: "Ja!" Even later haal ik met het schepnet een stevige snoek uit het water. Avond geslaagd! 

Autoweek nr. 2 van 2024

Het is al weer enige tijd geleden dat de nieuwe Autoweek Campers verscheen. Ik meld het nu pas omdat we een maand met de camper op pad waren, in Duitsland dit keer. Ik mocht ruim acht pagina's aan dit nummer bijdragen

Het gewicht van campers is blijvend actueel. Veel campers wegen namelijk meer dan de op het rijbewijs toegestane 3500 kg. In Europa is er nu sprake van een verhoging van dat gewicht, omdat ook elektrische campers in aantocht zijn met zware accu's.

Het mag een kleurtje hebben in Bremen

Kleuren, vormen. Het moet leuk zijn voor de postbode om hier een en ander te bezorgen. Hier kwamen we langs in Bremen. Mooie stad, veel historie. In één middag zie je lang niet alles. Maar goed, we zijn ook voor iets anders in Duitsland.

Op de volgende pagina nog meer kleur in Bremen.

Het is weer zover, Marga!

Ach, misschien had ze er deze keer geen rekening mee gehouden. Vergeten in haar agenda te zetten. Of de secretaresse dan, want een beetje CEO heeft die. De fotografe, visagiste en styliste staan al klaar. Kost hooguit een halve dag, die foto op pagina 3 van de Kampioen. En een halve dag van de CEO, dat brengen de leden met plezier op. Toch? 

Fotografe, visagiste, styliste en een halve dag niet werken. Dat die ANWB-leden deze onzin accepteren! (Als het al in een halve dag lukt allemaal.)

Flip to boot (Lenovo laptop-tip)

De vorig jaar aangeschafte Lenovo Ideapad met i7 Intel processor voldoet uitstekend. Maar er was één onhebbelijkheid: zodra het apparaat maar even werd opengeklapt startte het hele circus op. Ik leg een zachte doek bij het dichtklappen tussen toetsenbord en scherm - zoals ik dat ook aantrof na het uitpakken. 

Een enkele keer vergat ik dat. Dus scherm een beetje open... om vervolgens te wachten tot het apparaat volledig was opgestart om het dan weer te kunnen uitschakelen. Na enig zoeken vond ik de oplossing. In de BIOS, te bereiken door bij het starten de F2-knop ingedrukt te houden. In de BIOS kun je vervolgens Flip to boot uitzetten. Nu kan ik het scherm gewoon openklappen zonder dat de laptop aangaat. Wil ik dat wel, dan is een druk op de aan-knop voldoende. 

Waarom geen verbod op tabaksmiddelen?

De binnenkomst vanuit Wouw in Bergen op Zoom verdient geen schoonheidsprijs. Op z'n zachtst gezegd. Maar daar wil ik het nu niet over hebben. Het gaat mij om de enorme fabriek die daar staat. Van een sigarettenfabrikant.

Een restaurant waar geconstateerd wordt dat de keuken aan hygiëne te wensen over laat krijgt een waarschuwing. En wordt uiteindelijk gesloten als er geen verbetering optreedt. Het verpakken en vervoeren van levensmiddelen is aan strenge regels gebonden. Terecht, allemaal.

Maar een fabriek die aantoonbaar producten maakt waar je aan dood gaat, die mag zonder enige beperking zijn dodelijke waar produceren. Overigens geldt hetzelfde, maar in veel mindere mate, voor alcohol. Ja, de drooglegging in Amerika, ik ken mijn klassiekers. Maar met tabakswaar ligt dat volgens mij toch even anders.

Mijn maag...

De trein naar Den Haag. Schuin tegenover me, aan de andere zijde van het gangpad, zit een donkere jongen op zijn telefoon te kijken. Net als vrijwel ieder ander in de trein. Ze missen de reeën die ik in een weiland zie. Ik onderdruk de neiging om “Kijk, reeën” te roepen. Iemand met een schermpje voor zich in de trein naar Den Haag heeft geen belangstelling voor een paar reeën in een weiland.

Net als ik me af zit te vragen wat al die mensen toch tot zich nemen, met een schermpje voor zich en witte hoorntjes uit hun oren, beweegt de jonge man een hand naar zijn gezicht. Naar zijn neus, iets preciezer. Alleen het topje van de vinger gaat naar binnen en komt er dan weer uit. Iets kleverigs trekt een lange sliert tussen vingertop en neusholte. De kleefkracht aan de vingertop wint het. De ogen van de jongen verlaten even het schermpje om de vingertop te bestuderen. Het resultaat van de operatie wordt kennelijk goedgekeurd en de vingertop met ‘inhoud’ verdwijnt in zijn mond. Mijn maag draait om, kokhalzen kan ik maar net voorkomen.

'Dat nooit weer...'

Na de niet te beschrijven verschrikkingen van de Eerste Wereldoorlog deden we er in de Tweede Wereldoorlog nog een schepje bovenop: de 'industriële vernietiging' van hele bevolkingsgroepen. Toen deze waanzin met succes was bestreden zeiden 'we': dat nooit weer. De Verenigde Naties... enfin, die geschiedenis kent iedereen.

In 1944 werd Bergen op Zoom bevrijd, dus tachtig jaar geleden. Dat gaat zonder twijfel groots herdacht worden. Ook op de oorlogsgraven in Bergen op Zoom, waar vooral Canadese en Engelse soldaten liggen, voor het grootste deel omgekomen bij de Slag om de Schelde. De winst maakte het voor de geallieerden mogelijk om via Antwerpen de troepen te bevoorraden.  

Gotische zaal Raad van State

Een dagje naar Den Haag: heerlijk, met dit weer. Nou ja, de trein stopte niet in Den Haag HS, maar al in Rotterdam. Problemen in de tunnel van Delft. Maar geen nood: de metro bracht ons met slechts drie minuten vertraging naar Den Haag CS, ons geplande eindstation. Vanaf daar liepen we naar de Kneuterdijk. Koffie, klein lunchgerecht en daarna naar de Gotische zaal van de Raad van State. Waar de vermaarde organist Jos van der Kooy zou spelen op het Bätz-orgel, gebouwd in 1842 (koning Willem II). Na enkele verhuizingen kwam het in 1987 weer terug, na een grondige restauratie.

Zicht op de Hofvijver. Het Binnenhof wordt nog steeds grondig gerestaureerd. Tegen heel veel geld. Op de foto: vriendin Joke (l) en Chajah.

Alle foto's: telefoon Pixel 7.

Uit het programma van de PVV [20 en laatste]

In een serie wekelijkse blogberichtjes (vrijdagavond 21:30 uur) doe ik uit de doeken waar de PVV - de grootste politieke partij in de Tweede Kamer, onze volksvertegenwoordiging - voor staat. Althans, wat er in hun partijprogramma staat waarmee ze de verkiezingen van 2023 in zijn gegaan. Tegen het humaan behandelen van mensen die vluchten voor oorlog en geweld, tegen milieumaatregelen, tegen vrijheid van onderwijs, voor Rusland en tegen hulp aan Oekraïne, voor discriminatie en dus ook: programmapunten die indruisen tegen onze grondwet. Waarvan de eerste regels al in 1798 werden vastgelegd.

Dit is de laatste van twintig afleveringen. Ik heb willen aantonen dat het programma van de PVV geen bijdrage levert aan een beter Nederland, een beter Europa en een betere toekomst.
Op weg naar de volgende verkiezingen!

Vet gedrukt: de letterlijke tekst uit het PVV verkiezingsprogramma.

---

Nederland is geen islamitisch land. Onze eigen cultuur en seculiere wetten hebben altijd voorrang. 

De houding dat Nederland geen islamitisch land is en dat onze eigen cultuur en seculiere wetten voorrang hebben, kan op zichzelf geen bijdrage leveren aan een tolerante samenleving. Tolerantie houdt in dat we respect hebben voor de verschillende culturen, religies en overtuigingen binnen onze samenleving. Het betekent niet dat we onze eigen cultuur en waarden moeten vergeten, maar eerder dat we openstaan voor diversiteit en ruimte bieden voor het uiten van verschillende overtuigingen, zolang deze niet in strijd zijn met fundamentele rechten en vrijheden.

Een tolerante samenleving wordt gecreëerd door het bevorderen van gelijkheid, respect en begrip tussen alle bevolkingsgroepen, ongeacht hun religie, afkomst of overtuigingen. Dit kan worden bereikt door middel van educatie, dialoog, wetgeving en het beschermen van fundamentele rechten en vrijheden voor iedereen.

Het is belangrijk om een balans te vinden tussen het behouden van onze eigen cultuur en waarden en het bieden van ruimte en respect voor andere culturen en overtuigingen. Het promoten van een inclusieve samenleving waarin iedereen zich geaccepteerd en gerespecteerd voelt, ongeacht hun achtergrond, draagt bij aan een tolerante samenleving.

Eerste bijdrage voor De Bode | Roosendaal

Nu we sinds het begin van dit jaar weer in Wouw, dus Roosendaal, wonen vind ik het leuk om ook in de eigen regio enige schrijf- en fotoactiviteiten te ontplooien. Daarom reageerde ik op een oproep voor een correspondent in Roosendaal. Deze week werden mijn eerste bijdragen (foto's en tekst) online en in print (hiernaast) geplaatst. 

Portret voor CNV-uitgave

Voor Werkend NL, een uitgave van CNV Onderwijs (onderdeel van CNV Connectief - oplage 50.000) maakte ik een fotoportret van Isabella Geeve, adjunct-directeur SO Het Kasteel in Breda. De tekst is niet van mijn hand.

Uit het programma van de PVV [19]

In een serie wekelijkse blogberichtjes (vrijdagavond 21:30 uur) doe ik uit de doeken waar de PVV - de grootste politieke partij in de Tweede Kamer, onze volksvertegenwoordiging - voor staat. Althans, wat er in hun partijprogramma staat waarmee ze de verkiezingen van 2023 in zijn gegaan. Tegen het humaan behandelen van mensen die vluchten voor oorlog en geweld, tegen milieumaatregelen, tegen vrijheid van onderwijs, voor Rusland en tegen hulp aan Oekraïne, voor discriminatie en dus ook: programmapunten die indruisen tegen onze grondwet. Waarvan de eerste regels al in 1798 werden vastgelegd.

Vet gedrukt: de letterlijke tekst uit het PVV verkiezingsprogramma.

---

Handen af van onze tradities: Zwarte Piet blijft

Het handhaven van Zwarte Piet heeft vooral invloed op mensen van kleur, met name de zwarte gemeenschap. Zwarte Piet wordt al langere tijd als kwetsend en racistisch ervaren, omdat het stereotype beeld van de karakter racistische kenmerken bevat zoals zwarte schmink, kroeshaar, rode lippen en gouden oorbellen. Deze kenmerken zijn gebaseerd op racistische stereotypen van zwarte mensen uit het koloniale verleden.

Voor mensen van kleur kan Zwarte Piet een pijnlijke herinnering zijn aan discriminatie, ongelijkheid en racisme die ze in hun dagelijks leven ervaren. Het handhaven van Zwarte Piet kan bijdragen aan het in stand houden van een cultuur van uitsluiting en het afwijzen van de erkenning van de gevoelens en ervaringen van mensen van kleur.

Uit het programma van de PVV [18]

In een serie wekelijkse blogberichtjes (vrijdagavond 21:30 uur) doe ik uit de doeken waar de PVV - de grootste politieke partij in de Tweede Kamer, onze volksvertegenwoordiging - voor staat. Althans, wat er in hun partijprogramma staat waarmee ze de verkiezingen van 2023 in zijn gegaan. Tegen het humaan behandelen van mensen die vluchten voor oorlog en geweld, tegen milieumaatregelen, tegen vrijheid van onderwijs, voor Rusland en tegen hulp aan Oekraïne, voor discriminatie en dus ook: programmapunten die indruisen tegen onze grondwet. Waarvan de eerste regels al in 1798 werden vastgelegd.

Vet gedrukt: de letterlijke tekst uit het PVV verkiezingsprogramma.

---

Stoppen met kunst- en cultuursubsidies.

Het stoppen van kunst- en cultuursubsidies heeft verschillende nadelige gevolgen voor een samenleving. Hier zijn enkele voor de hand liggende gevolgen:

Verminderde culturele diversiteit: Kunst- en cultuursubsidies stellen kunstenaars en culturele instellingen in staat om diverse vormen van kunst en culturele expressie te creëren en te bevorderen. Zonder subsidies kan de culturele diversiteit afnemen, omdat kunstenaars mogelijk geen financiële middelen hebben om te experimenteren of minder conventionele vormen van kunst te ontwikkelen.

Toename van ongelijkheid: Kunst en cultuur kunnen toegankelijkheid bevorderen en verschillende groepen mensen met uiteenlopende achtergronden bereiken. Wanneer subsidies worden stopgezet, kunnen alleen diegenen die financieel in staat zijn om kunst te produceren of te consumeren, ermee bezig blijven. Dit kan leiden tot een toename van ongelijkheid en een gebrek aan representatie van minderheidsgroepen in de kunstwereld.

Hindeloopen in zwart-wit

Van de elf Friese steden die de Elfstedentocht aandoet behoort Hindeloopen zeker tot de mooiste. Ik maakte deze foto op 16 maart 2024, tijdens een bezoek aan het stadje in het kader van de CamperElfstedentocht. In Lightroom zette ik het kleurenbeeld om in zwart-wit.