07 december 2024

Wandelen rond de Oisterwijkse vennen

Samen met twee fotomaten wandelde ik onlangs rond de vennen in Oisterwijk. Een prachtig gebied met een enorme geschiedenis. De vennen van Oisterwijk zijn ontstaan in de afgelopen duizenden jaren door een combinatie van natuurlijke processen en menselijke invloed. De belangrijkste factoren die hebben bijgedragen aan de vorming van deze vennen zijn: 

Pleistocene ijstijden: Tijdens de laatste ijstijd, de Weichsel-ijstijd, die ongeveer 115.000 tot 11.000 jaar geleden plaatsvond, werden grote delen van Nederland bedekt met ijs. Het smeltwater van de ijskappen en de afzetting van zand en grind hebben bijgedragen aan de vorming van het huidige landschap.

Verlanding: Na de ijstijden ontstonden er door het veranderen van het klimaat veengebieden. Water dat zich ophoopte in laaggelegen gebieden, leidde tot de vorming van moerassen en vennen. De verlanding, waarbij het water zich vulde met plantenresten en sedimenten, resulteerde in de vorming van vennen.

Menselijke invloed: Door de eeuwen heen hebben mensen het gebied bewerkt voor landbouw en veeteelt. Dit heeft invloed gehad op de hydrologie van de regio en heeft bijgedragen aan de ontwikkeling van de vennen. Daarnaast zijn er ook herstelmaatregelen genomen om de ecologische waarde van de vennen te behouden en te verbeteren.

05 december 2024

Meer diawerk - was ook fijn werken

Kiwi's in Nieuw-Zeeland
Thuiskomen van een reportage voor Moto73, Het Tweede Huis, Kavel & Huis, Serres, Autokompas, CameraMagazine of nog een ander tijdschrift. Film terugspoelen (kleinbeeld, maar ook wel 6x6), in een doosje en naar Breda. Daar was een ontwikkelcentrale, twee uur later kon ik de stroken ophalen. Soms bleef ik daar even in de buurt - heen en weer naar Roosendaal was niet zo handig. Soms kwam de centrale in Rotterdam me beter uit: deed ik dat (bij Kleinpolderplein). 

Veel toeristische onderwerpen, niet allemaal even spectaculair. Dat was dit wel: een test van autobanden op een circuit. Zelf slippen en als een idioot remmen op een nat wegdek, maar ook met een helicopter boven de testauto's vliegen. Italiaanse piloten doen dat op hun - risicovolle - manier.

[Alle foto's: scan van dia]

30 november 2024

Inscannen dia's: tijdrovend, maar leuk

Natuurlijk, mijn moeder
Vrachten met dia's heb ik nog. Vrachten die de verhuizing hebben overleefd. Maar vrachten die wel nodig opgeruimd moeten worden: daar ben ik nu mee bezig. Ik mocht een Epson scanner van iemand lenen en daar ben ik heel blij mee. Als deze terug moet dan overweeg ik toch zelf maar de aanschaf, want ik ben voorlopig nog niet uitgescand.  

Veel dia's gooi ik weg. Al die matige landschappen, steden, kerken - die mis ik niet. Maar de dia's met onze kinderen, ouders en zelfs grootouders erop, die gaan in de scanner. En dia's met een bijzondere herinnering, die natuurlijk ook.  

Hiernaast één van de motoren waarop ik reportages voor Moto73 maakte. Toen nog op dia!

27 november 2024

Lavendel in Frankrijk (analoog)

Met de motorfiets maakte ik voor het blad Moto73 in Frankrijk een reportage over de lavendelstreek. Dat is zo lang geleden dat de foto's nog analoog zijn - op dia. Dia's waren en zijn gemakkelijker te verwerken voor publicatie in een tijdschrift.

Het ziet er nog steeds prima uit, maar het haalt het niet bij de scherpte die we nu digitaal gewend zijn. 

Digitaal fotografeer ik in raw - en kan ik dus achteraf de kleurtemperatuur instellen. Met het scannen van een dia ben ik veel minder flexibel. Er kan wel wat met kleur en verzadiging, maar daar wordt het meestal niet veel beter van. 


  

25 november 2024

Nieuwe wieken voor De Twee Gebroeders

“De gemiddelde leeftijd
van molenwieken is ongeveer veertig jaar. Ik hoopte nog dat ze even mee zouden gaan, maar onderzoek wees uit dat er toch van alles aan mankeerde. Het staal was dunner door roestvorming en veel lasnaden waren niet meer in orde.” Molenaar Niek van Eekelen (64) heeft lang naar deze dag uitgekeken. “Het vervangen van de wieken maakt een molenaar normaal gesproken maar één keer in zijn werkzame leven mee.” Als het meezit kan De Twee Gebroeders over enkele weken weer draaien, na ruim twee jaar stilstand.

‘s Morgens vroeg
wordt de straat al afgezet: de enorme kraan, nodig voor het verwijderen van de oude en het steken van de nieuwe wieken, heeft de hele breedte van de straat nodig om stabiel de tweeduizend kilo wegende wieken via de bovenzijde uit het centrale deel aan de as te hijsen. En laat in de middag de nieuwe er weer in. Door de vertraagde aankomst van de nieuwe wieken ligt het werk midden op de dag enkele uren stil. De firma Verbij uit Hoogmade is verantwoordelijk voor deze specialistische klus.

22 november 2024

Geloof in zwart en wit

Toen mijn kleinzoons nog 'gelovig' waren bezocht ik natuurlijk ook het Sinterklaasfeest op hun school. Toen nog met - ik krijg het haast niet uit mijn toetsenbord - Zwarte Piet. Een feestje, dat begon met lekker uitrazen in de gymzaal. Een aantal oudere kinderen was prachtig geschminkt en verkleed en speelden met de kleintjes.

Deze foto zou ik nu niet meer kunnen maken. Is dat erg? Nee, natuurlijk, integendeel. Er zijn mensen die last hebben van onze voormalige Zwarte Piet. Met nauwelijks enige moeite hebben we dat veranderd. Het zal de kleintjes worst wezen, en een grote groep mensen verlossen we van deze nare slavernij-erfenis. Prima, vind ik!  

19 november 2024

Mens en dier

In de omgang met dieren is de laatste decennia heel wat veranderd. Ik bezocht als kind diergaarde Blijdorp, waar chimpansees met kleren aan aan tafel gingen eten. En nu is vegetarisch eten algemeen gangbaar. 

Ara's en kaketoes zaten de hele dag op dit soort stokken, vastgeketend met een ketting. Elke dag werden ze 's avonds binnengehaald en 's morgens weer buiten gezet - behalve in de winter. Er was één witte kaketoe die ik altijd bezocht - zij at uit mijn hand en ze kon enkele woorden zeggen.

Maar nu vinden we deze manier van dieren houden niet meer verantwoord. Misschien is een dierentuin wel niet meer verantwoord...

Dieren kunstjes laten doen, daar zijn we gelukkig ook vanaf gestapt. Circusdieren zijn hier al langer verboden. Het dolfinarium in Harderwijk heeft nu een andere functie dan het in het begin had. Educatie staat nu voorop.

Scans van oude dia's.


13 november 2024

Hasselblad XPan - één foto op twee kleinbeelden


De Hasselblad Xpan, ontwikkeld met Fuji (die vrijwel dezelfde camera op de markt bracht onder de naam TX-1, later verscheen nog een TX-2) was een camera waar een gewone kleinbeeldfilm in ging (negatief of positief, dus dia). In plaats van 36 opnamen kwamen er 21 uit: de camera gebruikte steeds twee plekken voor een panorama-achtige foto. Geen 24 x 36 mm, maar een aspect ratio van 65:24. Maar als je daar een keer genoeg van kreeg kon je ook gewoon op 24 x 36 mm schieten. Er waren drie niet al te sterke objectieven beschikbaar. De lenzen van Hasselblad en Fuji waren op beide toestellen te gebruiken.


Gebruikt zijn
deze camera's nog steeds te koop. Maar je moet dan wel diep in de buidel tasten: 3800 euro is de goedkoopste die ik zag. Ooit mocht ik voor CameraMagazine - bestaat niet meer - zo'n camera een tijdje testen. Toevallig vond ik net twee dia's uit deze camera. Met een geleende scanner maakte ik deze beelden digitaal.  

05 november 2024

Fotografie en vormgeving in krant

Een vormgever kan de mooiste foto verminken. In de ogen van de fotograaf althans. Ik kijk daar iets anders tegenaan: fotograferen is een proces, maar vormgeven is dat ook. Ik probeer goede foto's in te leveren, de vormgever probeert hiermee mooie pagina's te maken. En daarvoor kan het nodig zijn een stukje van een foto af te halen. Een foto bekijk je als een foto, een pagina als een pagina. (Snap je het nog?) 

Deze voorpagina bevat één foto, gemaakt met een lichte telelens om de groep voertuigen wat 'in elkaar' te drukken. Het was een liggende foto (landscape), die hier staande (portrait) is gebruikt. De keuze van de woorden 'staat stil' in combinatie met rijdende voertuigen is wellicht iets minder handig.

Is dit geen mooie fotopagina geworden? Erg leuk dat ze hier een hele pagina aan besteden en hoe, met de Nederlandse driekleur prominent in beeld. Een echte 'bevrijdingspagina', waarop ook de burgemeester een plek kreeg - zittend op een motor uit WOII.

13 september 2024

Torgau: een onverwachts pareltje aan de Elbe

Wat een geschiedenis heeft dit stadje aan de Elbe, in Duitsland. Luther, Napoleon, beren in de gracht... Wij kwamen er niet gepland, maar we waren blij verrast. Zo heerlijk, rondtrekken met een camper... 

Je vindt dit artikel (twee pagina's) in de nieuwste CamperReisMagazine. 

In het volgende nummer staan twee reportages van mijn hand: in de voetsporen van de componist Mendelssohn en we genieten van 150 jaar impressionisme, en dat doen we natuurlijk in Frankrijk.




09 september 2024

Panorama mooi gebruikt in tijdschrift

Een enkele keer maak ik met de Fuji-camera X-T4 een panorama. Leuk om te doen, en ook leuk om te publiceren. Zoals hier in de net verschenen CamperReisMagazine bij mijn verhaal over Spanje.

Het hele artikel omvat zes pagina's, waarvan dit de eerste twee zijn.

03 september 2024

CamperReisMagazine nr. 3 verschenen

Met drie artikelen kom ik weer behoorlijk aan bod in het nieuwe, mooie CamperReisMagazine. Een verhaal over de CamperElfstedentocht, een winterse beleving in Zuid-Spanje en een kleiner artikel over Torgau (aan de Elbe in Duitsland).

Het hele artikel omvat vier pagina's - hier het voorbeeld van de eerste pagina van het artikel over de CamperElfstedentocht. In maart 2025 organiseren we er weer één.

31 augustus 2024

Serie: dat klinkt simpeler dan het is

Een fotoserie: wat is dat eigenlijk? Het houdt me bezig, ik vind het interessant en dus ga ik op onderzoek uit.

Verlaten boerderij op Natuureiland Tiengemeten
Bij De Rooy Fotografie vind ik onder meer dit:
Wanneer je fotoseries gaat vergelijken, dan zal het je waarschijnlijk wel opvallen: samenhang. Waarom de foto’s zo goed met elkaar communiceren heeft voor een groot gedeelte te maken met de overeenkomsten in bijvoorbeeld kleur, vorm en onderwerp. Als mens zijn we gevoelig voor herhaling en compositie. Vaak is het een natuurlijk gevoel, dat ons vertelt of iets fijn werkt of juist niet. Omdat de samenhang bij een fotoserie een belangrijke rol speelt is het belangrijk om te voorkomen dat er één foto domineert. Het gaat immers om de wisselwerking tussen de foto’s die samen het verhaal vertellen.

Op mijn fotowebsite maak ik een aparte ingang voor series. Deze vind je hier.

29 augustus 2024

Rockin Wouw 2024: zonovergoten!


Een feestje, dat lukt in Wouw altijd. Rockin Wouw keert jaarlijks terug met levende muziek, een markt met Amerikaanse jaren '60-'70 spullen, een dansvloer, motoren en auto's. Op zaterdag 17 augustus was het dit jaar - zonovergoten. 

Deze machtige Amerikaanse truck was er, die binnenkort geheel 'kampeerwaardig' zal zijn. Dan kom ik er zeker een keer op terug.



En natuurlijk
zijn er mensen die geheel in stijl gekleed zijn. Is het niet prachtig?





27 augustus 2024

Motor en spin


Tijdens een reportage
over Nederlandse wijnboeren in de Achterhoek, ergens in een najaar, zag ik op een weggetje, tijdens een vroege herfstochtend, heel veel spinnenwebben. Ik besloot een foto te maken van een web, met de motorfiets als achtergrond. De redactie van het motorblad vond het ook mooi: de foto werd prachtig geplaatst. De motor zie je het best als je enige afstand van de foto neemt.  

25 augustus 2024

Brandweer'museum' Wouwse Plantage

De aanduiding 'museum' lijkt erop te duiden dat je de historische brandweervoertuigen kunt bezoeken, maar dat is dus niet het geval - op een enkele openstellingsmoment na. Zo'n moment was er onlangs.

Het is meer een persoonlijke verzameling van een hobbyist daar in de Wouwse Plantage dan een serieuze museale collectie. Maar dat maakt het niet minder leuk om er een uurtje rond te kijken, liefst met iemand die een en ander kan toelichten.

Misschien is het
wel jammer dat deze voertuigen hier maar staan te staan. Je 'gunt' ze een bestaan waarbij ze meer bewonderd kunnen worden, gerestaureerd waar het nodig is, voorzien van een relevante toelichting voor de geïnteresseerde bezoeker.


23 augustus 2024

Van caravan naar camper

Ik doorliep gedurende mijn leven zo'n beetje de hele gebruikelijke  'kampeercarrière': van tentje achterop de fiets met mijn oudere broer naar de Veluwe tot en met de camper, waarmee we nog steeds Europa in trekken.

Het begon dus met de fiets, die daarna een bromfiets werd (Puch). Daarna kwamen diverse motorfietsen bij, altijd BMW's in die tijd.

Toen er kinderen kwamen was er eerst de vouwwagen (Scout, Waddinxveen), daarna drie caravans: Caravelair, Kip en Chateau. Hier met de zescilinder van Kia (Carnival) ervoor: een automaat die geen enkele moeite had met deze aanhanger.

En nu is er dus de Adria Twin, hier op de voorgrond tijdens de laatste CamperElfstedentocht in Friesland, die ik jaarlijks organiseer. 

Elk moment in de kampeercarrière had natuurlijk zijn eigen charme. Met kinderen vinden wij een caravan fijner dan een camper. De brommer was gemakkelijker dan de fiets. De motor bracht ons veel verder dan de brommer. En zo verder...



22 augustus 2024

Proef en Beleef Brabant.nl 2024

Wat een handig en veelzijdig boekje is dit toch weer! De motor achter Proef en Beleef Brabant.nl heeft het toch weer voor elkaar gekregen.

Het boekje is bij alle deelnemers te verkrijgen. Kijk ook op proefenbeleefbrabant.nl. 

Op zoek naar een leuk uitje in West-Brabant? Een camperplaats? Een plek om met kinderen iets te vieren? Het staat er allemaal in!


21 augustus 2024

Wandelen en fotograferen: heerlijke combinatie

Met de telefoon altijd bij je heb je vandaag de dag ook altijd een camera bij je. Maar een telefoon is geen camera. Dus het liefst ga ik wandelen met een echte camera in de rugzak, plus één of soms twee objectieven. Dat kan alleen, maar het is zeker zo gezellig om dat met een fotomaatje te doen.

Hier ben ik met Adrie G. onderweg tijdens een wandeling bij Nuenen. Bij een picknicktafel die er vermoedelijk ook in de tijd van Vincent van Gogh al stond (..) halen we de fototassen van de schouder en de boterhammen uit het plastic. Heerlijk even zitten, tijdens de trip van minstens 15 km.

20 augustus 2024

Tank, zonnebloemen en antitankgracht

Gisterenmiddag een fijn rondje gefietst (40 km), vanuit Wouw in zuidelijke richting. Eerst passeerde ik de antitankgracht in Bergen op Zoom. Aangelegd door inwoners van Bergen op Zoom - niet vrijwillig - in opdracht van de Duitsers. Die voortdurend een invasie vreesden. Die er ook kwam, alleen niet hier. 

Dat er in deze regio einde WOII stevig is gevochten is op verschillende plekken te zien. Bij deze tank zat een groepje jongeren, pakweg 12 - 14 jaar: enkele fatbikes lagen achteloos in het gras. "Maar waar wil jij dan heen màn?" Het antwoord verstond ik niet, de reactie daarop wel. "Nee màn, daar kajje alleen op die kanker-wc zitten."

Ik besloot niet te reageren.

Hieronder: zonnebloem als landingsbaan. 





19 augustus 2024

De knotwilg: de meest 'Hollandse boom'

Knotwilgen horen als geen andere boom thuis in het Hollandse landschap. Vind ik. Met een volle kruin vol blad zijn ze mooi, maar ook geknot passen ze feilloos in meestal de polder. Als ze oud worden krijgen ze soms de prachtigste vormen. 

De exemplaren op deze foto's kwam ik laatst tegen tijdens een wandeling bij Nuenen, in de voetsporen van Vincent van Gogh. Die ook heel erg van het landschap in die omgeving hield. 

18 augustus 2024

Nightrun op vliegveld Seppe

Op zaterdag 17 augustus vond de Breda Airport Nightrun plaats. Het vliegverkeer werd stilgelegd op Vliegveld Seppe - want zo heet het in de volksmond nog gewoon - en hardlopers en wandelaars konden vanaf 21:00 uur over start- en landingsbaan hun kunstjes vertonen. Ik maakte er voor De Bode een stukje over, met foto's uiteraard.

Voor de wandelaars en hardlopers was de route met lichtjes aangegeven: tijdens het sporten zou het immers donker worden.

17 augustus 2024

Duitse oorlogsgraven

In de loop der jaren heb ik al heel wat oorlogsgraven bezocht - zowel van de Eerste als de Tweede Wereldoorlog. 'Onze' oorlogsgraven, dus die van de geallieerde strijdkrachten, zijn zeker indrukwekkend, met hun rijen witte grafstenen met onder meer namen en leeftijden.

Uiteraard sneuvelden er ook veel Duitse soldaten - helemaal voor niets. Daarom zijn er, terecht, ook Duitse oorlogsgraven. Over het algemeen vind ik die 'mooier', als dat al een criterium is bij een begraafplaats. Ze zijn deprimerender, donkerder. Want wit past voor mijn gevoel wat minder bij de dood dan donker. Ook de vorm van de Duitse stenen vind ik prachtig en passend bij de dood. 

15 augustus 2024

Geen dag zonder Bach

Eerder dit jaar waren we in Leipzig, waar we natuurlijk op heel veel plaatsen Johann Sebastian Bach tegenkwamen. In de eerste plaats uiteraard bij de Thomaskirche. Maar Bach kom je ook op andere plaatsen tegen, zoals hier in Eisenach. Ik was hier al weer een tijdje geleden. De vraag is niet of het ene beeld mooier is dan het andere: van Bach kunnen er niet genoeg standbeelden staan. 


13 augustus 2024

Indrukwekkende stuurhut

Ooit kreeg ik de gelegenheid om in de stuurhut van een veerboot te kijken. Ik had geen idee hoe die er uit zou zien - en wat die stuurlui zouden zien. Welnu, het is ronduit indrukwekkend. De 'hut' omvat de hele breedte van het schip en bestaat uit heel veel meters, schermen en hendels. Het lijkt wel een XXL-uitvoering van een cockpit.  

Het hoge standpunt levert wel een fascinerend zicht op de omgeving op. Dat boeide me bijna net zo veel als het zicht op het dasboard, waarvan ik toch maar weinig begreep.