De vorige lage wandelschoenen zijn aan het einde van hun werkzame leven: het werd tijd voor nieuwe. Die vorige waren 'digitale' schoenen: met een GPS-blokje en Google Maps krijg je in je rechtervoet een klopje als je rechtsaf moet. Onzin natuurlijk, maar het werkte wel. Ik gebruikte het nooit...
Nu ik zo dicht bij de twee oorlogsgraven in Bergen op Zoom woon ben ik daar nog wel eens even te vinden. Als het gesneeuwd heeft, als er herfstkleuren zijn en als de rododendron bloeit, zoals begin mei.
Het zou goed zijn als meer mensen zich met politiek bezighouden. Landelijk, provinciaal en zeker dichtbij: de gemeentelijke politiek. Maar je zult van goede huize moeten komen en veel tijd en doorzettingsvermogen moeten hebben om er überhaupt een beetje in te komen. Het is namelijk zo gebureaucratiseerd dat er voor een beginneling geen touw aan vast te knopen is. En daarom blijft politiek, zelfs gemeentepolitiek, iets voor een klein groepje 'liefhebbers' met genoeg tijd en geen andere hobby.
Er wordt zelfs geen poging gedaan om ook maar iets uit te leggen. Welkom burger: fijn dat je meepraat.
Een dezer dagen krijg ik deze tekst als persbericht toegestuurd:
De Zweed Tim Bergling beter bekent als DJ Avicii krijgt nog voor het einde van dit jaar een eigen museum in Stockholm. Het museum wordt op 16 november aanstaande geopend. Gelijktijdig wordt ook zijn biografie gepubliceerd. Avicii werd maar 28 jaar, maar kreeg het in zijn korte leven toch voor elkaar om zichzelf onsterfelijk te maken met zijn muziek. Hij scoorde tal van hits en werd beloond met een onwaarschijnlijke hoeveelheid gouden en platinum platen. En hij veroverde de harten van fans over de hele wereld. Al in 2020 werd bekendgemaakt dat er een museum en een biografie zouden komen en nu weten we ook wanneer. Dus Save the date!
Nu kan een ieder dat tegen mij zeggen. DJ Avicii? Werkelijk nog nooit van gehoord.
Mijn kinderen - dertigers - wel. Zelfs kleinzoon Thijs (9) kent 'em.
Tussen de bedrijven door heb ik donderdag jl. geluisterd naar het kamerdebat n.a.v. het openbaar worden van delen van het kabinetsberaad. Uniek, want normaal blijven deze een kwart eeuw geheim.
Los van de inhoud verbaas ik me elke keer weer over het vreselijke jargon van kamerleden en bewindslieden. Ik hield een notitieblokje naast mijn beeldscherm.
Als ik nieuw kamerlid zou zijn - hetgeen ik tot nu toe zonder veel moeite heb weten te voorkomen - dan zou mijn streven zijn: verval niet in ditzelfde vreselijke taalgebruik. Wat dat betreft is Wilders een prima voorbeeld (maar dan ook echt alleen wat dit betreft!): die heeft een duidelijk, helder en eigen taalgebruik. Ik hoor kakelverse kamerleden echter ook al reflecteren en acteren... woorden die ze vermoedelijk een maand geleden nog niet foutloos konden spellen.
Lees even mee wat ik in korte tijd noteerde:
Ik wil hier wel helder markeren...
In dit dossier...
De heer Omtzigt sensibiliseren...
Ik hoor mezelf echoën...
Natuurlijk, er zal wel eens een vluchteling ten onrechte naar ons komen. Maar de meesten ontvluchten gewoon barbaarse omstandigheden. Die mensen moeten we helpen.
Dit lees ik vandaag in de Volkskrant:
'Er waren veel verschrikkingen. Om angst aan te jagen executeerden ze mensen in het midden van de bazaar − zodat iedereen wel moest toekijken. De politiebaas over wie ik het had, Shah Mohammad Shah, is door de Taliban opgegraven. Ze hebben zijn hoofd afgesneden en met vuil besmeurd. Het afgelopen half jaar was afschuwelijk.'
Dit zijn toch afschuwelijke zaken? Zoiets kom je nooit meer te boven.
Dan maar inschrijven voor de 500 km. Maar daarmee vorder ik ook lekker.
App De kilometers worden alleen bijgehouden als ik de Android-app Outdooractive start. En dat gebeurt als ik een wandeling ga maken, meestal aan de hand van een gpx-download op mijn telefoon vanaf de website Routeyou.
 |
| Foto: Wikipedia |
Persbericht Soms krijg ik persberichten over producten waarvan ik denk: heeft iemand hier iets aan? Neem deze LifeStraw Go waterfles. Ik zie mezelf nog geen water uit een sloot scheppen om daar vervolgens een verfrissende slok uit te drinken. Of heb ik het mis en is in Nederland (..) een enorme markt voor zo'n product? Hier volgt de letterlijke tekst.
Met verbazing keek ik naar mijn beeldscherm. Ik had zojuist een USB-stick in de PC geprikt waarop teksten en foto's zouden moeten staan van een aantal buitenlandse toeristische bestemmingen. Na een uitgebreide briefing, een bezoek onder leiding van de opdrachtgever aan één van de locaties en met deze USB-stick zou ik in staat moeten zijn 'een dossier' samen te stellen, bestemd voor Nederlandse toeristische journalisten. Vol enthousiasme stortte ik me op de interessante opdracht.
Gevaar Maar goed: niet vaccineren is ook geen optie. Moet je dan je omgeving eens horen. En die omgeving heeft een punt: je bent een gevaar voor jezelf en voor anderen. De vraag is of dat is opgelost met een vaccinatie. Dan worden we minder ziek, maar kunnen we nog steeds het virus oplopen. En overdragen. Hoe lang de prikken werken? Volgens mij weet niemand dat nog. Elke maand een prik dan? Elk jaar? Elke vijf jaar?
Politieke partij Het ontbreekt mij aan tijd, zin en doorzettingsvermogen, maar ik weet zeker dat er ruimte is voor een nieuwe politieke partij die wat mij betreft de naam LeugenVrij moet krijgen. Die naam alleen al zorgt er bij mij voor dat ik er op zal stemmen. Lijsttrekker is natuurlijk Pieter Omtzigt. Want zo langzamerhand loopt er op dit moment verder geen politicus/ca in Den Haag meer rond met boter op het hoofd.
Rutte Hoofd Jokkebrokken is natuurlijk Mark Rutte. Dat hij nog onder onze ogen durft te komen zegt veel over de afwezigheid bij hem van enig inzicht in hoe de samenleving intussen over hem denkt. Zijn sociale antenne is defect. En liegen ervaart hij al lang niet meer als iets ernstigs.
"Zie je nou wel, we hebben het voorspeld." Wij, gewone mensen, zijn blij met de corona-versoepelingen per 28 april aanstaande. Maar de deskundigen in het OMT zien de bui al hangen, met een R-waarde die boven de 1 staat en er dus dagelijks meer besmettingen bij komen. Dat heeft mij ertoe gebracht tegen de versoepelingen te zijn.
Ik weet het, ik heb makkelijk praten. Zorgen over inkomen en werk heb ik niet, geen kinderen thuis, camper voor de deur, wie doet me wat. Maar: een goede gezondheid overstijgt alles, weten we ook allemaal. Daar zouden we best nog enkele maanden voor over kunnen hebben. Tot er voldoende mensen een prik hebben gehad en de R-waarde alleen al daardoor zakt.
Van sommige foto's weet je niet meer dat je ze ooit hebt gemaakt, van andere kun je je bijna elke beweging nog herinneren. Deze bijvoorbeeld. Zwitserland, bezig met de Grand Tour de Suisse. Veel bergpassen en die dag aardig wat kilometers voor de boeg. Inclusief afspraken voor gesprekjes en bezichtigingen.
Het hotel regelde een extra vroeg ontbijt, dat ik - al met motorpak deels aan - verorberde. Tanden poetsen, spullen op de motor, de Suzuki V-Strom starten en rijden maar. Ik was nog maar net vertrokken of dit ontrolde zich voor mijn ogen. De motor was nog niets eens op temperatuur - dit zou een lange dag worden!
Ik zie er wel een gekke foto in. De eerste wordt gemaakt als zij er achter komt dat haar mondkapje zichtbaar is. Nog een dan, zonder. En ook de twee stoelen apart. Apart toch? Op de foto hieronder zie je in de verte de veerboot al aankomen.
De Volkskrant, 29 april jl.
"Toch is de vraag in hoeverre Bidens plannen echt een nieuwe tijd gaan inluiden. Voor wetgeving is in de Verenigde Staten een drievijfde meerderheid in de Senaat nodig. Dat is te danken aan een slordigheid in 1807, die eindeloze debatten mogelijk maakte. Zulke 'filibusters' kunnen alleen doorbroken worden met 60 van de 100 stemmen. In de huidige Senaat hebben de Democraten vijftig zetels, wat betekent dat Biden tien Republikeinen nodig heeft om zijn maatregelen langdurig te fixeren.
In Vierhuizen fietsen we met z'n vieren vier minuten later weer verder. Nog veertien minuten later zegt fotomaat A.: "Mijn fototas!" Hij keert om en verbetert even later zijn persoonlijk record op de vier km stadsfiets. De tas stond er nog...
Een zonsondergang fotograferen: hoe cliché en afgetrapt wil je het hebben? Maar goed: bij het Lauwersmeer trokken fotomaat A. en ik er toch een avond op uit om dit kleurrijke fenomeen vast te leggen. Statief mee, auto parkeren en lopen, op zoek naar mooie plekjes. Hier enkele resultaten.
 |
De zon zelf hoeft niet altijd in beeld zijn. Ik vond hier de weerspiegeling van de lucht in het water mooi. En de diagonaal vanuit linksonder. De horizon zo hoog mogelijk. Ja, een zilverreiger was fijn geweest... |
De aanschaf van een (foto)rugzak is altijd een hachelijke zaak. Passen in de winkel kan nu alleen op afspraak. Maar ja, wat zegt dat, een lege fotorugzak in de winkel even om je schouders hangen? Je eigen apparatuur in de tas passen kan ook best, maar in mijn geval wisselt die apparatuur per reis, trip, bestemming.
Fuji XT-3 met 18-55 mm.
