Winter: heerlijk!

Canon EOS 7D | EF24mm f/1.4L USM | 1/200s bij f/4.5 | ISO 100

Het duurt niet zo lang meer en we kunnen weer naar de sneeuw. Heerlijk: kan niet wachten. Dit keer voor het eerst niet met de caravan maar met de camper.
Wandelen, goulashsoep in een Alpenhut, sneeuwschoenwandelen, zwemmen, wellness, gezellig dineren... onbegrijpelijk dat er mensen zijn die niet van de winter in de Alpen houden. 

Het is 11 december 1973

Op 11 december 1973 trouwden wij. Dat is 46 jaar geleden, voor wie het hoofdrekenen is verleerd. Vanuit onze ouderlijke huizen, 19 en 20 jaar oud. Een bescheiden feestje, vervoer met een touringcar en natuurlijk geen stropdas en niet eerst naar de kapper. Een soort 'eigenwijzigheid' die ik van mijn moeder meekreeg en die ik mijn hele leven heb behouden. Gekoesterd misschien wel.

ONscherp: kan/mag dat ook?

Canon EOS 7D | EF24 mm f/1.4L USM | 0,4s | f/1.8 | ISO 400

Uitgangspunt bij het fotograferen is dat een foto scherp is. Bij het ene onderwerp luistert dat nóg nauwer dan bij het andere, maar onscherpte is in principe uit den boze. Is mijn werkwijze.
Maar soms is er een foto die door onscherpte juist aan kracht wint. Zoals deze. Ergens in een Vikingdorp in Denemarken in 2013. Je eigen broodje bakken. Het is donker binnen. Door de deur vallen enkele strepen daglicht binnen, de rest van het licht wordt door het vuur veroorzaakt. Ik maak enkele foto's. Een statief zou kunnen, maar dat heb ik op de motorfiets nooit bij me. In de auto of camper uiteraard wel.
De sluitertijd is te lang om uit de hand te fotograferen. Toch doe ik het. De mensen bewegen, en dat zie je. De 'haard' is relatief scherp. Maar het is vooral de sfeer die me op deze foto erg bevalt. En de onscherpte draagt daar aan bij.

Wijn, kunst en muziek

De grote kerstproeverij van vinoloog Corné Janssen in Roosendaal is altijd iets bijzonders. Ook dit jaar weer: in de ruimte van de Galerie Anita Ammerlaan (Markt 39) werd de proeverij gehouden, met ook nog levende muziek erbijh. Wijn, kunst en muziek onder één dak: hoe aangenaam kan een mens het hebben...

Begijnhof Breda. Zó rustig...

Begijnhof Breda. Wat een leuke plek is dat toch. Een oase van rust met de drukke stad daar omheen. Er zijn nog enkele van die plekken in Breda trouwens.

Op de vensterbanken van de huisje aan het Begijnhof staan plantjes. En soms staat er ook iets anders. Mooi dat het hier kan staan. En ook blijft staan. Was dat overal maar zo.

'Spelen' met compositie is leuk

Canon EOS 7D - EF70-200mm f/4L IS USM - 70 mm - 1/2000s - f/5.6 - ISO 200

Als je door de zoeker van je camera kijkt let je op sluitertijd en diafragma, maar toch vooral op de compositie. Een beetje naar links, of wat hoger... Bij veel camera's kun je ook een grid in de zoeker instellen. Handig om de horizon recht te zetten bijvoorbeeld, maar ook om met de compositie te spelen.
Met de 70-200 mm kon ik hier het beeld zo maken dat de kerk rechtsonder in beeld staat en er boven in de hoek nog net wat lucht is. De kerk op de voorgrond zorgt voor een mooie diepte in het beeld.

Tweede Wereldoorlog blijft boeien

Canon EOS 7D - EF50mm f/1.4 USM - 1/200s bij f/4.0, ISO 100

De geschiedenis van de Tweede Wereldoorlog blijft veel mensen boeien. En ook ik bezoek graag plekken die aan deze vreselijke tijd herinneren. Een combinatie van verbazing, medelijden en andere emoties voeden deze interesse.
Dit is nog net Nederland, bij Maastricht. 

Het Perfecte plaatje?

Vaak krijg ik de vraag: "Wat vind je van Het Perfecte Plaatje", het tv-programma over fotografie? Nou, was tot nu toe mijn wat ontwijkende antwoord, dat heb ik eigenlijk nog nooit gezien. Omdat dat toch wel wat vreemd is voor iemand die regelmatig fotocursussen geeft heb ik gisteren maar eens gekeken.

BN-ers? Brrrr...
Met tegenzin hoor: bekende Nederlanders zijn aan mij niet besteed. Enkele deelnemers kende ik dan ook in het geheel niet. De presentator wel: die heeft zich toch waarachtig wel met interessantere zaken bezig gehouden (zoals Bach).

Reclame
Maar goed, ik keek dus. Onderbroken door uiterst irritante reclames: o ja, daarom kijk ik ook zelden 'commercieel'.  Via de sponsoren zijn wordt al snel duidelijk: Canon-apparatuur en Kamera-Express.
De deelnemers moesten stiekem in een idiote vermomming iets fotograferen, met de 100-400mm van Canon op de 6D. Prima lens en camera trouwens, had ik destijds ook. Eén van de deelnemers had helemaal niet ingezoomd - vergeten. Dat niveau dus. Ik heb weer voor enkele jaren genoeg van Het Perfecte Plaatje.

Almabtrieb in Oostenrijk

Dit jaar woonde ik een Almabtrieb bij in Duitsland (Balderschwang). Een prachtig feest, maar wel minder kleurrijk dan in Oostenrijk. In september 2015 woonde ik de Almabrieb bij zoals die wordt georganiseerd door de mensen van camping Seeblick Toni in Kramsach, nabij Kufstein. Dat was, mede dankzij het weer, een heerlijke, kleurrijke feestdag. Volgend jaar maar weer eens die kant op...

Hieronder nog enkele foto's.

De Heimolen in Rucphen

Canon EOS 7D - EF24mm f/1.4L USM - 1/200s bij f/5.6, ISO 125.

De Heimolen in Rucphen stamt uit het jaar 1866. Het is een ronde stenen molen van het type beltmolen. De functie was - en is - het malen van graan (korenmolen). In juni 2018 is de molen door de gemeente Rucphen verkocht aan de Klap van de Molen BV. De gemeente was tien jaar eigenaar van de molen, daarvoor behoorde de molen heel lang aan de familie Franken.

De molen is 'maalvaardig', zoals dat heet. Wekelijks is de molen te bezoeken: vaak op donderdag en als de molen draait.

Industrieel erfgoed in zwart-wit

Canon EOS 7D - EF24mm f/1.4L USM - 1/125s bij f/7.1, ISO 100.

Het Duitse Ruhrgebied was ooit een stinkende omgeving vol zware industrieën. Goed voor de economie, slecht voor de omgeving. Hoe anders is dat nu - zonder het verleden uit te gommen. Want veel van toen is nu nog steeds zichtbaar. Deels als monument, deels als nieuwe bestemming.
Voor het magazine Moto73 maakte ik enkele reportages in zwart-wit, waaronder één in het Ruhrgebied. Geen onderwerp leent zich zo goed hiervoor als dit. Hier één van de opnamen. Enkele lezers reageerden positief op de zwart-wit reportage: 'Dat moeten jullie vaker doen.'

'Wij vermaken ons wel hoor...'

Een show met caravans, campers en voortenten. Het is zaterdag, de kinderen 'moeten' mee. De ouders zijn in gesprek met een verkoper. En dat duurt, dat duurt...
Maar gelukkig is daar de mobiele telefoon. Zo houd je ze zoet. Wat ik daar van vind? Ach, tijden veranderen kennelijk.

Foto's 'verouderen' door nabewerking in Lightroom

Lightroom is een programma voor het optimaliseren van digitale foto's. Belichting, contrast, kleuren, scherpte. Maar los daarvan zijn er ook duizenden (!) voorinstellingen ontwikkeld om met één muisklik een bepaald effect te verkrijgen. Bijvoorbeeld het effect 'oude foto'.

Een maand geleden werd in Bergen op Zoom groots gevierd dat 75 jaar daarvoor de stad was bevrijd en de Duitsers waren verdreven. Dat ging gepaard met een grote optocht van oorlogsvoertuigen uit die tijd. Erg leuk, duizenden bezoekers kwamen kijken. Op enkele van die foto's paste ik het effect 'oude foto' toe. Hier het resultaat.
Hieronder nog twee foto's op dezelfde manier bewerkt.

Tevreden klant

Ga er maar gerust van uit dat ze bij Toyota ten minste één tevreden klant hebben. Dat ben ik. Nou weet ik dat er meer tevreden klanten zijn. Het onderzoek van de Consumentenbond wees onlangs uit dat heel veel mensen tevreden zijn over hun Toyota.
Nee, ik word niet gesponsord om dit te melden. Maar de auto rijdt gewoon heerlijk. Vol moderne techniek, goede geluidsinstallatie, stil, zuinig en in de stad vaak alleen op de elektromotor. En ach, ik vind 'em ook nog mooi. Althans, voor een auto.

Denemarken: kampeerland bij uitstek

Canon EOS 7D | EF70-200mm f/4L IS USM | 116 mm | 1/250s | f/5.6 | ISO 100 

Foto: kunst langs de weg (Margrietroute).

Kamperen kan overal, maar in het ene land zijn er meer faciliteiten dan het andere. Zo vind ik Denemarken een geweldig kampeerland: volop ruimte, mooie campings, de Margrietroute, leuke dorpjes. En aardige mensen. De horeca is er wat duur, maar ach, het is vakantie...
Met de motorfiets was ik diverse keren in Denemarken, met de caravan een enkele keer, met de camper nog nooit. Daar moet volgend jaar maar eens verandering in komen.

Houten boten

Twee oudere inwoners van Giethoorn vertelden me laatst dat dit plaatsje 'totaal verknald' is. Nou vond ik dat nogal meevallen, maar na het zien van historische beelden en hun uitleg kreeg ik wel een beetje begrip voor hun standpunt. Het had te maken met de oevers, de drukte op het water en: de vrijwel totale afwezigheid van houten boten.

Deze foto maakte ik in 2015 in Friesland. Hier is aan hout bepaald geen gebrek.

Canon EOS 7D - EF50 mm f/1.4 USM
1/250s bij f/5.6, ISO200

Nieuwe Autoweek | Campers verschenen

Deze week is de nieuwste Autoweek | Campers verschenen, met daarin zeven pagina's van mijn hand. Waaronder twee portretten van mensen en hun camper. NU in de winkel. Maar een abonnement (nemen) is handiger: vijf nummers per jaar.

Deze week ook weer op pad voor CamerVaria: de Camper van het Jaar in Nederland ga ik fotograferen en beschrijven. Voor een andere uitgave mag ik nog twee caravans aan een onderzoekje onderwerpen - met de camera onder handbereik.

De eigen camper staat weer in de stalling. De wintersportreis wordt de volgende trip. Voor CamperReisMagazine.

Bunker als achtergrond

Canon EOS 7D - EF50 mm f/1.4 USM , 1/3 onderbelicht. 1/100 sec. bij f/5.0, ISO100  

In 2014 maakte ik - met motormaat Bram - een reportage die ons via Limburg naar België bracht. Daar passeerden we dit schitterende bunker - voor zover een bunker schitterend kan zijn tenminste.
Ik gebruikte hier het verweerde beton als achtergrond.Rechts het hek, de motoren uit het midden en een randje van de bovenkant om te laten zien hoe groot het bouwwerk is.

Kerstmarkten fotogeniek

Als je dit jaar een kerstmarkt bezoek - in eigen land, of in Duitsland of België - dan zou ik de camera maar meenemen. Want op kerstmarkten fotograferen is hartstikke leuk! Statief mee, volle accu's (in koude verliezen ze snel hun 'vermogen').
Ik woon dicht bij Antwerpen en daar is altijd genoeg te beleven voor de kerst. En de stad is gemakkelijk per trein te bereiken.

Klein - maar zó leuk

Een caravan is een caravan. Er zijn verschillen, maar een buitenstaander ziet die misschien niet eens. Maar een T@b: dat is andere kost. En ook geschikt voor de kleinere trekauto. Het verbaast me eigenlijk dat deze caravan het in Nederland niet beter doet...

Een nieuw marktsegment?

Adria introduceerde dit jaar met de Astella een mobiele stacaravan. Of een hele grote toercaravan. Eigenlijk past er geen enkele aanduiding op deze wagen. Achter een geschikte auto prima te vervoeren, maar op de camping als stacaravan slaat deze Adria ook geen gek figuur.
Ik vermoed dat de Nederlandse markt niet zo'n belangstelling voor deze mengvorm heeft: er is - stand van zaken 3 november 2019 - tot nu toe één wagen verkocht, die voornamelijk als stacaravan gaat dienen. Ook in België is er tot dit moment een verkocht.
In Scandinavië zal de belangstelling voor de Astellea - er zijn drie indelingen - groter zijn. Daar rijden sowieso veel grote caravans rond: tandemassers zijn daar een normale verschijning, vooral in Zweden en Noorwegen.

Kraanvogels en natuur(fotografie)

Op dit moment ben ik, net als in 2017, bij het Lac du Der in Frankrijk. Het grootste, kunstmatige meer in Europa, in de jaren zestig van de vorige eeuw ontwikkeld om het niveau van de Seine te beheersen. In delen van Parijs had men tot die tijd regelmatig natte voeten...

Kraanvogels trekken in het voorjaar van het zuiden naar het hoge noorden, in het najaar volgen ze de omgekeerde route. Het Lac du Der is door de vogels ontdekt als een veilige rustplaats: even op krachten komen, even wat eten in de omgeving. En dan weer verder.
Om welke aantallen het gaat aan dit meer is vrij nauwkeurig bekend: elke paar dagen vindt er een telling plaats door vogelaars die rond het meer staan. Op 3 november jl. werd een nieuw record gevestigd, met 268.120 dieren.

De trek houdt aan tot begin, soms half december. In elk derde weekend van november vindt aan het meer tevens een grote natuurfototentoonstelling plaats. En natuurlijk kun je zelf met de camera op stap om van alles te fotograferen. Kraanvogels staan hoog op het wensenlijstje, maar deze zijn uiterst schuw...

Een aantal foto's die ik in 2017 maakte - met Canon - vind je hieronder. Dit jaar ga ik met Fuji-spullen op pad.

Fuji 100 - 400 mm: toplens!

Elk voor- en najaar rusten duizenden kraanvogels in Frankrijk even uit op hun trektocht van zuid naar noord en andersom. Dat gebeurt in het Lac du Der. Ik ben er al diverse keren geweest en telkens weer is het fascinerend.
Ook dit jaar ben ik weer van de partij: voor het eerst met de camper en met de foto-uitrusting van Fuji. Om te kijken hoe bruikbaar en hoe goed de Fuji 100-400 mm nam ik de lens mee voor een paar uurtjes dierentuin. Statief, X-T3 en de 100-400 mm.
Hier enkele resultaten. Ik ben er dik tevreden mee.

Neopreen etui voor vogelkijker

Mijn hele leven lang kijk ik al naar vogels. Geen idee hoe dat komt. Sinds mensenheugenis lid van de Vogelbescherming - met een kleine onderbreking - en onderweg altijd speurend naar iets vliegends.
Niet dat ik er veel van af weet, op de gebruikelijke soorten na. Maar boeiend vind ik het altijd. Ik heb een goede verrekijker en sinds heel kort een heuse telescoop. Die gaat natuurlijk mee naar Frankrijk, Lac du Der. Kraanvogels!
Het meenemen van de kijker baarde me nog wat zorgen. Maar: met de speciale neopreen hoes die ik nu heb is ook dat 'probleem' opgelost.

Natuurfotografie in zwart-wit

Csaba Daroczi maakte deze foto van twee konijnen in een Hongaars nationaal park. Hij won hiermee de CEWE Photo Award. De foto was ook te zien op het natuurfotofestival in Ede vorig weekend - dat de idiote naam 'Nature talks' draagt.
Zwart-wit ligt bij natuurfotografie niet voor de hand. Toch zag ik op het - matig bezochte - festival meer zwart-wit beelden die mij erg aanspraken. Misschien ga ik me hier toch ook eens in verdiepen. Niet voor alle foto's, maar voor die natuuropnamen waar niet de kleuren, maar eerder de vormen een rol spelen. Zwart-wit lijkt ook beter in staat de emotie aan te spreken...
Ik zet hier twee zwart-wit foto's onder. Mooi of toch liever kleur?

Militairen: ik begrijp het gewoon niet...

Net als ieder ander werd ik destijds opgeroepen voor het vervullen van de militaire dienstplicht. Mijn oudere broer was bij de luchtmacht geweest en ook ik moest eraan geloven. Maar: ik wilde niet. Niet 'omdat ik gewoon niet wilde', maar omdat ik het weiger(de) opgeleid te worden voor het doden van een mij onbekend medemens. Want dat is toch uiteindelijk wat daar gebeurt.

Gewetensbezwaren
Dat neemt niet weg dat ik inzie dat de mensheid kennelijk niet zonder legers kan. Gelukkig bestond in ons land de mogelijkheid om gewetensbezwaren aan te tekenen en vervangende dienst te doen. Ik werd erkend als gewetensbezwaarde en zou ook vervangende dienst hebben gedaan als ik daar - kostwinner - geen vrijstelling voor had gekregen. Met dank aan minister Vredeling (..).

Giethoorn in het verleden

Recent waren we met de camper in de buurt van Giethoorn. Waar het goot af en toe: het heet daar kennelijk niet voor niets zo.
Prachtig, die bruggetjes. Kennelijk vinden Chinezen en Arabieren dat ook: die kopen daar nogal eens iets. Veel bewoners van het stadje vinden dat maar niks. En dat begrijp ik eigenlijk wel...

Nature Talks: het moet anders

Twee dagen lang stond het congrescentrum de Reehorst in Ede het afgelopen weekend in het teken van de natuurfotografie. Ik was er zondag de hele dag. De opkomst was in mijn ogen bedroevend: diverse inleiders stonden voor veel te weinig mensen de resultaten van hun noeste arbeid te vertonen. 

Dat moet dus anders. Mijn bedenkingen tegen de huidige opzet zijn de volgende.

Herfst in de Pannenhoef

Wie wel eens naar de Pannenhoef gaat herkent dit beeld natuurlijk direct. Ik fotografeerde het huisje op wat afstand, met de 100-400mm op 197 mm. Eénpootstatief, 1/125s bij f/5.6 bij ISO400. Camera: Fuji X-T3.

Pannenhoef: prachtig natuurgebied

Natuurgebied de Pannenhoef ligt op een half uurtje rijden van mijn huis. Ik zou er dus veel vaker kunnen zijn, als de tijd het toelaat. En dat is gelukkig steeds vaker het geval.
Een herfstmiddag met regelmatig zon koos ik om mijn 100-400 mm van Fuji eens goed te proberen: de XF100-400 f/4.5-5.6 R LM OIS WR, om precies te zijn. Onder het objectief had ik een éénpootstatief bevestigd.

Natuurpark net over de grens

In Duitsland zijn heel veel mooie natuurparken. Ideaal om heerlijk te fotograferen. In 2014 bezocht ik zo'n park niet ver over de grens. Het leverde onder (veel) meer deze foto's op.

En nog een keer: die heerlijke herfst!

Dit fotografeerde ik in december 2014, ergens in de Veluwse bossen. Met Canon toen nog, en de 50 mm f/1/4. 

Fotoliefhebbers: naar buiten!

Herfst. Misschien wel het mooiste seizoen voor fotografen. Paddenstoelen, lage zon, mist, kleuren...
Wat voor weer het ook is: er is altijd wel iets te zien in een herfstbos. Al is een zonnetje natuurlijk wel prettig.

Giethoorn: prachtig!

Giethoorn: wie kent het niet? Het Venetië van het noorden. Ja, een beetje kleiner, eigenlijk is alleen het water even nat als in de Laars.
We waren er op de fiets onlangs, vanaf de SVR-camping in Tuk waar we met de camper twee nachten stonden. Zon op en af, regen net zo.
Er is ook een leuk mueseum, met onder meer een vissershuisje. Waarin destijds hele families woonden, met wel tien kinderen...

In de zomer is het er idioot druk, vooral met Chinezen. Die schijnen hier en daar ook al panden te kopen. En op Te koop-borden staan inderdaad ook Chinese tekens. En Arabische, vermoed ik.

Alles draait (..) om licht

Deze foto's maakte ik onlangs in en rond het ir. Woudagemaal in Lemmer. Dat gemaal stond op dat moment 'onder stoom': niet omdat het gezien de waterstand nodig was, maar om machinisten te trainen. Er zijn bij het waterschap dertig mensen in staat om het gemaal te starten en draaiend te houden.
Wij volgden een rondleiding en kwamen precies op het goede moment binnen. Want dit licht was er maar even. Meer foto's: hier.

Twee dagen herdenken en vieren in Bergen op Zoom

Wat een prachtig weekend was dit: gevierd werd dat 75 jaar geleden Bergen op Zoom door - vooral - de Canadezen werd bevrijd. Maar natuurlijk werden ook de vele jonge (!) slachtoffers herdacht die daarbij zijn gevallen.

Een - ruime - selectie van mijn foto's vind je hier.

Brassaï in Foam

Beetje bij toeval kwamen we onlangs terecht in Foam, fotomuseum in Amsterdam. Daar hangt een flink aantal foto's - voornamelijk zwart-wit - van Brassaï. Zie hiernaast de informatie.

Het zijn geweldige foto's, vooral die uit Parijs. Dus als je nog in de gelegenheid bent deze tentoonstelling te bezoeken: doen!

Zelfportret.

Prinses Margriet legt krans op Canadese begraafplaats

Met een indrukwekkende ceremonie zijn vanmorgen op het Canadese oorlogsgraf in Bergen op Zoom de gevallenen herdacht die vochten voor onze vrijheid. Eén van de kransleggers was prinses Margriet.

Bergen op Zoom viert 75 jaar bevrijding

Het is vandaag precies 75 jaar geleden dat Bergen op Zoom - vanuit Zeeland - werd bevrijd van de Duitsers. (Die intussen weer dol zijn op Zeeland, trouwens.) Natuurlijk wordt dat groots gevierd. Allereerst met een herdenking op het Engelse oorlogsgraf, vanmorgen. Hier enkele beelden daarvan.

Het strand van Callantsoog

Heerlijk in de herfst een uurtje uitwaaien op een winderig strand. Wij deden dat onlangs in Callantsoog. Hier en daar nog mooie herfstkleuren. Ik had geen camera meegenomen: dit zijn beelden uit mijn telefoon.

Geen idee waarom hier al deze buizen liggen. Er gingen er ook enkele het water in. Zand opspuiten om het strand te verhogen? Dat is het enige wat ik heb kunnen bedenken.

Amsterdam: Verzetsmuseum

In het Verzetsmuseum in Amsterdam zie je een prachtige tentoonstelling over het leven in de Tweede Wereldoorlog. Hoe stel je je op tegen de Duitsers? Meedoen, verzetten of gewoon probeer te leven als daarvoor? Natuurlijk is er ook aandacht voor de noden in de hongerwinter.

Van het Verzetsmuseum zijn we naar het Concertgebouw gelopen voor een schitterend concert. Onderweg - alleen de telefoon bij me, geen camera - natuurlijk ook wat foto's gemaakt.