Panorama - zelfs uit de hand

Met mijn telefoon heb ik het wel een enkele keer gedaan, maar met een camera eigenlijk nog nooit. De Fuji X-T3 heeft die mogelijkheid, dus ik probeer het maar eens.

Zwolle: een prachtige stad

Voor het bijwonen van een fotoworkshop - wat kan een Fuji camera allemaal - was ik in Zwolle. Natuurlijk heb ik van de gelegenheid gebruik gemaakt om de stad in te lopen. Wat een geweldig leuke en mooie stad is dit.
Wat te denken van deze prachtige, enorme bomen in dit park, tegen de rand van het centrum.

Fuji X-T30 met XF 18-55 | 1/40s | f/8.0 | ISO125

Prachtige toegangspoort

Dit is de toegangspoort van de burcht van Bad Bentheim. Aan de voet van deze burcht verbleef ik onlangs op de camperplaats. Natuurlijk maakte ik een wandeling om de burcht heen: prachtig.
En het is maar een paar kilometer over de grens... Er komen dan ook veel Nederlanders. Sommige berichten zijn ook in het Nederlands aangegeven. Niet helemaal foutloos...

Exoten - het worden er steeds meer

Of het met klimaatverandering te maken heeft of dat het gewoon 'ontsnappingen' zijn, feit is dat de exoot in allerlei gedaanten het best doet in en rond ons land.
Zo kom je op diverse plaatsen tegenwoordig schildpadden tegen, zoals hier in de gracht rond - deels althans - de burcht van Bad Bentheim. Eén keer een strenge winter en ze zijn verdwenen, zou je zeggen.
Maar hoe is het eerste exemplaar hier toch gekomen?

Andere exoten zijn al bijna gewoon geworden. De halsbandparkiet, de Nijlgans... En de fazant zíen we eigenlijk niet meer als een exoot. Maar was het ooit wel.

Nestfotografie: soms kan het

Op Twitter las ik recent verontrustende berichten over fotografen (..) die broedende kraanvogels in ons land verstoren. Laat ik voorop stellen dat ik denk dat dit geen fotografen zijn maar fotograferende mensen. Die kennelijk onvoldoende kennis van locatie en dieren hebben om zich verantwoord te gedragen. Jammer - en als ik het tegenkom zeg ik er iets van.

Maar soms kun je gewoon vanaf de openbare weg nestfoto's maken. Zoals van deze meerkoeten, op enkele meters van een best drukke weg. Ze trekken zich nergens iets van aan. Prachtig, zo'n gezinnetje bezig te zien.

Molens - maar dan als decor

Als je bij Kinderdijk bent wil je molens fotograferen. Zeker. Maar die molens hoeven niet per se de hoofdmoot van een foto te zijn, wat mij betreft. Ze kunnen ook als decor dienen. Zoals ik dat hier heb geprobeerd. Een Hollandse sloot, een houten bruggetje, rietkragen en een stevige boom. En dan enkele molens in de achtergrond.
De kleuren zijn die van de Fuji Velvia film. Wat waren we daar 'vroeger' gek op! En deze digitale simulatie is zo gek nog niet.  

De 'neger' onder de sterns: Chlidonias niger

Bij de molens van Kinderdijk kwam ik onlangs de zwarte stern (Chlidonias niger) tegen. Geen zeldzaamheid, maar zo heel vaak zie je dit sierlijke vogeltje nou ook weer niet. Toch maar even de 400 mm op de camera geklikt. Ik maakte veel meer opnamen omdat er redelijk wat 'mislukken'. Ze zijn zo razend snel...

Ze staan boven het water te 'bidden' als een torenvalk. Zodra ze iets in het water zien duiken ze daar naartoe. Ik zag ze er niet onder water komen, zoals een visdiefje dat doet. 

Hieronder nog enkele opnamen.

Zomaar een graf

We fietsen in de buurt van Bronckhorst, bij de IJssel. Een klein plekje, heg er omheen. Daarbinnen enkele banken en een grafsteen. Op die steen de namen van Canadese militairen, omgekomen in de Tweede Wereldoorlog in de strijd van de geallieerden tegen de Duitse overheersers. Jonge mannen, tussen de 19 en 31 jaar. Thuis wachtten moeders, vaders, vrienden en vriendinnen tevergeefs op hun terugkeer. Ze zijn en blijven in de Achterhoek. Eeuwig. Al hadden ze plannen voor een mooie toekomst. Een studie. Een gezin.

Een stukje verderop, bij camping Het Zwarte Schaar bij Doesburg, zie ik alleen maar witte kentekenplaten: de Duitse toerist is gek op Nederland. Het is Pinksteren. Prachtig weer. En corona houdt zich gedeisd, al moet nog blijken hoe definitief dat is.

Er zit 75 jaar tussen de Tweede Wereldoorlog en de 'invasie' in Doesburg. Gelukkig maar dat er zoveel is veranderd. Maar oorlog de wereld uit: dat lijkt maar niet te lukken.

Oud, Engels, heerlijk... zelfs als je niet van auto's houdt

Wat een heerlijke auto staat daar ineens aan de IJssel. De eigenaar zit een stukje verderop, in de schaduw: het is een warme dag daar in Bronckhorst. Als ik een foto maak komt hij een praatje maken. Het gaat over het vinden van Engelse onderdelen, zijkleppers en hun ineffeciëntie en nog veel meer. De motorkap gaat er ook even af: even dat motorblok laten zien. 

Meer foto's: lees verder.

Kamermuziek on line: bijzonder

Half mei vond het Haags Kamermuziekfestival plaats. Midden in de coronatijd? Ja en nee. Ja, het was half mei, nee, er was geen publiek bij. Je kon - en kunt - het op Youtube volgen en terugkijken en -luisteren.

In het verleden bezocht ik het festival enkele keren en ik fotografeerde er ook één twee keer. Erg leuk. Nu luisterde en keek ik, deels op de laptop, deels op de telefoon. Aan zo'n uitzending komt heel wat techniek te pas: op de tweede afbeelding hier is dat enigszins te zien.

Hier en daar liepen dingen niet helemaal zoals het moest, de presentatie van Diewertje Blok vond ik tamelijk matig. De bijdragen van Leo Sanama waren bijzonder interessant - en ook in het Nederlands, met ondertiteling. Waarom trouwens het Haags Kamermuziekfestival een Engelse naam moest aannemen... het is mij een raadsel. Immers: #onnodigEngels moeten we bestrijden.

Zo ziet een tractor er uit

Natuurlijk, die nieuwe tractoren zijn schitterende, krachtige machines en vaak fraai vormgegeven. Er stonden er laatst een paar op het Malieveld in Den Haag. Maar op deze foto zie je een tractor waarmee ik vroeger speelde. Althans, met een zeer verkleinde versie ervan.
Met mijn vader - landbouwvoorlichter - was ik vaak op boerderijen en soms mocht ik op een tractor mee rijden. Op een tractor als deze, met een klein zitje boven een achterwiel.
Dus bij een tractor denk ik aan een tractor als deze. En dat staat dan zomaar ineens ergens in Lauwersoog bij de haven, vlak bij de visafslag.

Seks en taal: een misverstand is zo geboren

Seks en taal hebben in eerste instantie niet zo veel met elkaar te maken. Totdat... lees maar (klik er even op). Erg vermakelijk. En het laat maar weer eens zien dat juist taalgebruik veel misverstanden kan voorkomen.

Oude fabriek in Fries landschap

In de verte leek het mij eerst een voormalige steenfabriek...

Als je van Anjum een mooie route naar Dokkum fietst dan rijd je op een fietspad langs het water. Je passeert dan een volledig met hekken afgezet voormalig fabrieksterrein. Werkelijk een onbegrijpelijke puinzooi midden in een schitterend landschap. Een raadsel waarom die Friezen dat hier laten staan... Er liggen spullen innhet water te roesten en het terrein staat vol wrakken en ander oud ijzer. Geen idee wat hier lang geleden is gefabriceerd. Het is ook geen pretje voor de mensen die er zo'n beetje tegenaan kijken.
Hier nog twee beelden:

Een kreet die aanslaa... (lees vooral verder)

Bij Witt International in Weiden, Duitsland, zaten de creatieven van het duurbetaalde reclamebureau zich suf te piekeren over een effectvolle slogan voor de Nederlandse markt. De juiste foto hadden ze al: een prachtig model met frisse kleren: witte broek, zwart-geel bloesje en bijpassende armbanden. De zonnebril is wat ruim bemeten, maar het siert haar best.
Maar die kreet. "Plötzlich kenne ich einen guten", riep er één. Nieuwsgierig keken de anderen hem aan. "Mode die bij mij pas"

De anderen vielen haast van hun stoel van verbazing. Geweldig! "Moet iemand die Nederlands spreekt daar misschien nog even naar kijken?", vroeg een stagiaire. Meewarig werd ze door haar collega van Witt International aangekeken. "Deze reclamemensen weten heus wel wat ze doen hoor."

Kerken in Steenderen

Kamperend in Steenderen (camperplaats Landlust) wandelen we de avond van aankomst even het dorpje in. Twee kerken: een katholieke en een protestante. Even naar binnen... we zijn welkom 'voor bezinning' en er mogen maximaal drie personen tegelijk de kerk in. We zijn er als enigen. Bezinning in Steenderen - dat is hier helemaal niet nodig.

Corona en vreemde vogels

Gezien in Moddergat, Friesland. Een vlag met de hartenwens STOP lockdown.nl. Ik neem maar even de vrijheid vast te stellen dat het tweebenig exemplaar dat dit heeft opgehangen niet goed bij zijn/haar hoofd is. Misschien een idee om deit licht een dagje mee te laten lopen op de intensive care van een ziekenhuis in het oosten van Brabant ergens?

Wapenstok en pepperspray!

Pepperspray en wapenstok!

De parkeerwachter staat een bon uit te schrijven als de bestuurder naar zijn auto terugkeert. Er ontstaat een discussie. “Die paar minuten, wat maakt dat nou uit…”

De leraar vraagt de jongeman, die nooit van ophouden lijkt te weten, nu eindelijk eens zijn mond te houden. Dat gebeurt niet: de hardleerse puber moet de klas verlaten. De jongen wil dat niet en..

De kelner ziet enkele mensen van tafel gaan richting de uitgang zonder dat ze betaald hebben. Zij loopt snel in de richting van het viertal, gaat voor de uitgang staan en vraagt of ze nog ergens mee kan helpen. “Ga je snel opzij of anders…”

De krantenbezorger schrikt zich een ongeluk als een voordeur, waarin hij een krant wil stoppen, ineens opengaat. “Waar was je gisteren, toen is er geen krant hier bezorgd! Als dat nog een keer gebeurt dan…”

De gastvrouw in de concertzaal vraagt: “Mag ik uw kaartje even zien? Loopt u maar mee.” Nee, antwoordt de man bruut, ik wil dáár zitten.” Nee, uw kaartje geeft aan rij 24 stoel 16. “Niks mee te maken, ik ga zitten waar ik wil…”

Volgende week donderdag zijn er landelijke protestacties te verwachten. Parkeerwachters, leraren, kelners, krantenbezorgers en gastvrouwen  en -mannen slaan de handen ineen: zij willen een wapenstok en pepperspray. Om zichzelf te kunnen beschermen!

Soms schaam ik me voor mijn landgenoten...

Dat er gekken ins land rondlopen weet iedereen. Maar gelukkig kom ik ze niet te vaak tegen en dus sta ik er ook niet zo vaak bij stil. Ja, verkeershufters, maar dat is nog niet direct 'een gek', al zal het vaak niet veel schelen.
Nee, gekken waar homo's en 'man/vrouw-tussenvormen' mee geconfronteerd worden, of mensen met een bepaald geloof. Dat zijn pas gekken!

Rob Jetten van D66 deed onlangs een boekje open over wat hij allemaal te verwerken krijgt. Op zo'n moment schaam ik me diep voor de landgenoten die dit - anoniem, op veilige afstand - aan het al dan niet digitaal papier toevertrouwen.

BTHVN2020 loopt door tot september 2021

De viering van de 250e geboortedag van Ludwig van Beethoven dit jaar wordt verlengd tot september 2021. Dit heeft uiteraard alles te maken met het coronavirus, waardoor heel veel evenementen dit jaar geen doorgang konden en kunnen vinden.
Beethoven is onder veel meer de componist van het 'Europese volkslied': de finale van de Negende symfonie met het Alle Menschen werden Brüder - Ode an die Freude, door Friedrich Schiller in 1785 geschreven.

Andere tijden - DVD beelden (3)

Ook in 2005 was ik al regelmatig onderweg met een (fabrieks)motor voor het maken van toeristische reportages voor motorbladen. Hier ben ik in het Bregenzerwald, één van mijn favoriete delen in Oostenrijk. Waar ik mijn spullen had weet ik niet meer: ik vermoed in een (waterdichte) tas achterop de buddy en de rest in de - met een groot extra deel te verhogen - tanktas. In elk geval reed ik overdag zo rond: lekker licht.

Onze 'koekjes-koningin' - ook dat nog!

Het verbaast mij elke keer weer dat zelfs de meest verstokte republikein niet van mening verandert als hij of zij koningin Máxima thuis of aan het werk heeft gezien. Ze behoort tot type vrouw dat zo'n beetje alles mee heeft. Los van het uiterlijk denk ik aan een sprekend gezicht, levensvreugde, enthousiasme, kennis van veel zaken, talenkennis. Dan is ze ook nog eens een perfecte moeder, verklaarde een van haar dochters onlangs. En alsof dat allemaal nog niet genoeg is: ze bakt ook nog koekjes op haar (49e) verjaardag!

Wie nú nog republikein is adviseer ik toch om geestelijke bijstand te zoeken. Want zo'n koningin: daar kan helemaal niets tegenop. 

'Dat moet je anders zien...'

Booking.com maakte de afgelopen paar jaar vijf miljard (!) winst. Dat bedrag werd weggesluisd naar de aandeelhouders, die daarvan nu ongetwijfeld in dikke Tesla's rondrijden. Datzelfde Booking.com klopte recent bij de Nederlandse overheid aan voor staatssteun (lees: belastinggeld), als gevolg van de coronacrisis.

Ik boekte nogal eens een overnachtingsadresje bij Booking.com. Boekte inderdaad, want zo'n bedrijf zal aan mij niets meer verdienen.
Mijn brillen komen tot nu toe bij één van de bekende ketens vandaan. Vandaag zie ik dat die zich al net zo misselijk gedragen als Booking.com. Wat is dat toch met ondernemers, ondernemingen? Hebben die nu gewoon geen splinter beschaving in hun hersens, belust als ze zijn op steeds méér, méér?

Honfleur: geboorteplaats Erik Satie

Canon EOS 10D met 35 mm f/2.0

De eerste keer dat ik in het Franse Honfleur kwam - ik weet zo goed als zeker dat deze foto daar werd genomen - was ik erg onder de indruk van dit prachtige Franse plaatsje aan de kust. De binnenhaven, de gevels, terrasjes: ik ben er intussen verschillende keren geweest. Eerst met een persreis (foto, 2005), later enkele keren met de motorfiets en een keer tijdens een vakantie met de caravan.

Op 17 mei 1866 - 154 jaar geleden dus - werd Erik Satie hier geboren. Muziekliefhebbers, pianoliefhebbers in het bijzonder, hoef ik verder niets uit te leggen. Het 'Satie-huis' in het dorp is niet wat je denkt dat het is: ons viel het bezoek erg tegen. Loop liever door de straatjes van het dorp en neem een kijkje aan de kust.

Andere tijden - DVD beelden (2)

De geheugenkaartjes waren duur in 2005. Soms zag ik onderweg aankomen dat ik het met mijn opslagcapaciteit niet zou redden. Dan ging ik van raw over op jpg: daarvan passen er domweg méér op een (toen: CF-)kaartje.
Tijdens een persreis in Frankrijk in 2005 - groepspersreizen zijn de laatste jaren een zeldzaamheid geworden, bezuinigingen en meer belangstelling voor individueel op pad gaan - stond deze collega in een kerk ineens voor een raam waar zonlicht doorheen kwam. Met de Canon EOS 10D in de hand zei ik: 'Blijf even zo staan!' En dat deed ze. Tegenlicht: altijd fijn.

Andere tijden - DVD beelden (1)

Een 'aanval' van motten op onze (rommel)zolder bracht mij er toe hier nog eens goed te kijken wat er gewoon kan worden weggegooid. De bron van de mottenexplosie bleek een oud dekbed: nadat dit was weggegooid was het mottenprobleem per direct opgelost.
Tijdens de - door corona gevoede - opruimsessie kwam ik ook een oude map tegen met DVD's. Een digitaal 'fotoboek'. Op de DVD's heb ik geschreven wat de inhoud ervan moet zijn. Destijds was een gangbare mening 'dat die DVD's maar een beperkt aantal jaren leesbaar blijven'. Maar de exemplaren die ik tot nu toe in de CD-lezer heb gestopt werken. Ik zal er hier af en toe van wat laten zien.

De oudste opgeslagen beelden dateren van 2005, dus vijftien jaar geleden. Gemaakt met de Canon EOS 10D, mijn eerste digitale spiegelreflex. Destijds mede betaald door de uitgever van het magazine Caravannen!, die af wilde van de dia's die ik tot dan inleverde.

Hier onze 'vakantietrein' uit die tijd. Een Kia Carnival (2.3 l diesel) met daarachter een Kip de Luxe, met stapelbed voorin en een dinette/bed achterin.