In de ban van ... zwart-wit

Door de tentoonstelling in het Fotomuseum Rotterdam van Salgado ben ik even helemaal in de ban van zwart-wit. Wat is dat toch mooi! Dus zet ik af en toe maar eens iets om. Met Nik in Lightroom. Heerlijk om te doen ook...
Deze foto maakte ik vrij hoog in Noorwegen. Prachtig licht, prachtig landschappen. En dan die zonnestralen, die komen in zwart-wit extra mooi tot hun recht.

Pix4Profs... maar toch een beginnersfout

Pix4Profs is een uitgeverij en fotobureau en het bedrijf levert veelal de foto's aan BNDeStem, een Brabantse krant. Op de website zie ik dat er ook een fotoclub is onder de vleugels van Pix4Profs, maar hoe dat in elkaar steekt wordt mij hier niet duidelijk.
Regelmatig zie ik slechte foto's van Pix4Profs. Geen idee wie hun fotografen zijn, ik ken ze ook niet, maar het beeldmateriaal is regelmatig van een belabberde kwaliteit.

Op vrijdag 18 augustus verschijnt deze foto in BNdeStem. Gerard van Offeren van Visumar, ook een fotobureau, is de maker: @foto_gerard op Twitter. Op de foto een wethouder uit de regio. Hartelijke man, ik heb hem ook al een aantal keren ontmoet en gefotografeerd. Als je hem vraagt 'Ach, ga even hier zitten', dan doet hij dat.

Gerard pakt zijn camera uit de tas om de schouder (zo stel ik me voor: ik was er niet bij), doet vooral de draagriem niet om de nek - staat stoer en professioneel, maar is oliekoekendom - en drukt op de ontspanknop. En nog een keer, nog een keer.
Later achter de computer kopieert Gerard de beelden naar zijn PC of laptop en kiest er één uit die hij naar BNdeStem stuurt. Deze foto dus. Inderdaad, met een wethouder met een glijbaan in of uit zijn nek. Een beginnersfout... een halve meter naar rechts, Gerard, en je hebt dit probleem opgelost.
Pix4Profs. Dat BNdeStem dit toch accepteert... Laten we maar hopen dat de beeldredacteur nog even op vakantie is.

Lofoten ... in zwart-wit

In de ban van de fototentoonstelling van Salgado in het Fotomuseum Rotterdam ben ik ook weer eens in mijn foto's gedoken. Hoe zien die eruit in zwart-wit? De Lofoten, met hun kenmerkende rode huisjes: wat blijft daar van over in zwart-wit? Nou, dit dus.

Mooier in kleur of zwart-wit? Nee, zo moet je volgens mij niet kijken. Het is anders. Je kijkt er dan anders naar. Het heeft allebei zijn eigen kracht.

Kop van Zuid - Rotterdam

Als je een bezoek brengt aan het Fotomuseum Rotterdam - en met de tentoonstelling van Salgado is daar alle reden voor - loop je natuurlijk ook even naar hotel New York. Want een geweldig stukje Rotterdam is dit toch. Om verliefd (op) te worden!

Te veel eer...

Mijn hele leven kampeer ik al. Bungalowtent met mijn ouders, daarna tentje op de fiets, tentje op de brommer, tentje op de motorfiets, Scout vouwwagen, Caravelair caravan, Kip en tegenwoordig een Chateau. En wie weet nog eens een camper. Daarnaast schrijf en fotografeer ik voor diverse kampeerbladen en voor Viva kamperen.

Fotograaf Salgado: weergaloos in Fotomuseum Rotterdam

Genesis, heet de fototentoonstelling van Sebastiao Salgado (1944) die tot 17 september nog in het Fotomuseum Rotterdam hangt. Het is zijn levenswerk, zijn ode aan onze kwetsbare planeet. 
Ruim 200 foto's, uitsluitend in zwart-wit. En strikt volgens de klassieke compositieregels - met de regel van derden als leidraad.

Zwart-wit
Het is één van de mooiste fototentoonstellingen die ik ooit heb gezien. Pure natuurfoto's in zwart-wit, indringende mensenfoto's van verre volken: je blijft je bij elke foto verbazen over zoveel schoonheid. In zwart-wit!

Kritiek
Paar puntjes van kritiek: de stemmen van Umberto Tan en Sacha de Boer (nee hè...) die hier en daar iets toelichten zijn vaak niet goed te verstaan. De teksten zijn - voor een euro - wel op papier mee te krijgen.
Verder vind ik het onjuist om de Engelse teksten steeds boven te monteren en de Nederlandse eronder. Kom op, dit is Rotterdam, dit is Nederland!
En tenslotte vind ik het gebruik van niet-ontspiegeld glas jammer.

Maar het geheel is adembenemend, prachtig, verbazingwekkend, ontroerend en zelfs sensueel mooi. Als je een beetje fotoliefhebber bent: ga kijken!
Met Museumkaart betaal je éénmalig drie euro, anders telkens 15 euro.
Het kolossaal omvangrijke boek Genesis is in het Fotomuseum te koop voor € 49,50. Geen geld eigenlijk voor zoveel mooie beelden. Er zijn ook posters en kaarten te koop.

De menselijke maat - een referentie

Vaak zie ik mensen wachten met het maken van een foto totdat de personen in hun zoeker uit beeld zijn. Mij zie je vaker wachten juist tot het moment dat er iemand in beeld is. Want dat geeft zo goed de menselijke maat weer. Kijk maar eens naar deze basiliek, in Troyes. Zonder de mensen linksonder zegt de foto niets over de grootte, de enorme omvang, van dit bouwwerk.

Dus loop gerust door mijn beeld, zou ik zeggen!

Troyes - en oranje

Wat een prachtig stadje is Troyes. We stonden onlangs enkele dagen op de stadscamping, op loopafstand (!) van de oude binnenstad. Die werkelijk prachtig is.
Op weg er naar toe zag ik dit tafereeltje. Prachtige en vast oude vakwerkgevels, met een vrouw in een oranje truitje. En dat leek me nou een aardige combinatie.

Panasonic LX100 1/500s bij f/4,5, ISO200, Lightroom

Schilderachtig dorpje

Wat een leuk dorpje is La Celle-Dunoise in La Creuse. Veel schilders woonden en werkten hier, waaronder Monet. Toen wij er waren troffen we deze ruiters. Hoe mooi...

Varentje op brug

Op een brug in La Celle-Dunoise kijk ik recht naar beneden als ik dit varentje zie. Met water op de 'ondergrond' dus. En het varentje centraal onderin.







   

Het drama van Oradour-sur-Glane

Op 10 juni 1944 speelde zich in Oradour-sur-Glane een onwaarschijnlijk drama af. De Waffen SS omsingelde het dorp en vermoordden zonder enige aanleiding bijna 650 dorpelingen. Mannen, vrouwen en ook heel veel kinderen. Beestachtig... 

Het dorpje ligt er nog 'onaangeroerd' bij. Als een monument ter ere van de onschuldige slachtoffers.

'Nee, ik wil niet mijn kind op de foto'

Een familiecamping in Frankrijk, in het Loiredal. De beheerder heeft mij gevraagd wat foto’s van bepaalde gebeurtenissen te maken. Ik was hier in het najaar 2016, schreef de (Nederlandse) teksten voor de website van de camping en maak nu tenslotte nog wat foto’s. Eén van de te fotograferen situaties heeft betrekking op de activiteiten van het animatieteam, met de kindertjes dus.

Er worden kinderen geschminkt. Altijd leuk voor de foto, kleurrijk. Ik kom toevallig langs en heb een camera bij me. Als ik mijn toestel richt op het meisje dat wordt geschminkt hoor ik een vrouw tegen haar kind zeggen: “Kom maar hier, ik wil niet dat je ook op de foto komt.” Verbaasd kijk ik haar aan. “Waarom niet?”, vraag ik natuurlijk. “Je weet nooit wat er met zo’n foto gebeurt”, krijg ik als antwoord.

Meerdere liefhebberijen combineren... dat kan zó

Je hebt mensen die houden van honden. En die houden ook honden. Soms zijn dat dezelfde mensen die ook van motorrijden houden. Dat lijkt moeilijk te combineren: een dagje motorrijden en die arme dieren een hele dag binnen laten zitten. Maar zie: daar zijn oplossingen voor.
Op de Lofoten, Noorwegen dus, troffen we deze oplossing aan. Een hondencaravan! Helemaal apart is het dat deze in Nederland is gebouwd. De hondjes van de eigenaren gaan regelmatig mee op een motortochtje. Bazin en baas elk op een eigen Harley, de hondjes achter één van de motoren in hun eigen caravan. Met luchtverversing, aangedreven door een zonnepaneeltje op het dak...

Walvissen kijken

We rijden met de motor op de Lofoten, 300 km boven de poolcirkel. In een havenstadje keren de deelnemers terug van een vaartocht walvissen kijken. Benieuwd of ze wat hebben gezien. Sowieso is het een mooi avontuur.

Kader in kader

Troyes. Prachtige Franse stad, vaak een overnachtingsplek voor mensen op weg naar het zuiden (of terug). Maar mijn advies: besteed eens een paar dagen aan Troyes en omgeving. Allereerst het stadje zelf, op amper een half uurtje lopen van de gemeentecamping Troyes.
Behalve de basiliek heeft Troyes nog een aantal fraaie kerkgebouwen. Veel mooie vakwerkgevels ook. En terrasjes.
Deze foto maakte ik vanuit een kerk richting de basiliek. Door de deur ontstaat een kader in een kader. Of de belichting goed is in dit eindresultaat weet ik niet: de nabewerking zit ik buiten te doen, onder direct zonlicht. En dat kan natuurlijk eigenlijk niet.