Oude fabriek in Fries landschap

In de verte leek het mij eerst een voormalige steenfabriek...

Als je van Anjum een mooie route naar Dokkum fietst dan rijd je op een fietspad langs het water. Je passeert dan een volledig met hekken afgezet voormalig fabrieksterrein. Werkelijk een onbegrijpelijke puinzooi midden in een schitterend landschap. Een raadsel waarom die Friezen dat hier laten staan... Er liggen spullen innhet water te roesten en het terrein staat vol wrakken en ander oud ijzer. Geen idee wat hier lang geleden is gefabriceerd. Het is ook geen pretje voor de mensen die er zo'n beetje tegenaan kijken.
Hier nog twee beelden:

Een kreet die aanslaa... (lees vooral verder)

Bij Witt International in Weiden, Duitsland, zaten de creatieven van het duurbetaalde reclamebureau zich suf te piekeren over een effectvolle slogan voor de Nederlandse markt. De juiste foto hadden ze al: een prachtig model met frisse kleren: witte broek, zwart-geel bloesje en bijpassende armbanden. De zonnebril is wat ruim bemeten, maar het siert haar best.
Maar die kreet. "Plötzlich kenne ich einen guten", riep er één. Nieuwsgierig keken de anderen hem aan. "Mode die bij mij pas"

De anderen vielen haast van hun stoel van verbazing. Geweldig! "Moet iemand die Nederlands spreekt daar misschien nog even naar kijken?", vroeg een stagiaire. Meewarig werd ze door haar collega van Witt International aangekeken. "Deze reclamemensen weten heus wel wat ze doen hoor."

Kerken in Steenderen

Kamperend in Steenderen (camperplaats Landlust) wandelen we de avond van aankomst even het dorpje in. Twee kerken: een katholieke en een protestante. Even naar binnen... we zijn welkom 'voor bezinning' en er mogen maximaal drie personen tegelijk de kerk in. We zijn er als enigen. Bezinning in Steenderen - dat is hier helemaal niet nodig.

Corona en vreemde vogels

Gezien in Moddergat, Friesland. Een vlag met de hartenwens STOP lockdown.nl. Ik neem maar even de vrijheid vast te stellen dat het tweebenig exemplaar dat dit heeft opgehangen niet goed bij zijn/haar hoofd is. Misschien een idee om deit licht een dagje mee te laten lopen op de intensive care van een ziekenhuis in het oosten van Brabant ergens?

Wapenstok en pepperspray!

Pepperspray en wapenstok!

De parkeerwachter staat een bon uit te schrijven als de bestuurder naar zijn auto terugkeert. Er ontstaat een discussie. “Die paar minuten, wat maakt dat nou uit…”

De leraar vraagt de jongeman, die nooit van ophouden lijkt te weten, nu eindelijk eens zijn mond te houden. Dat gebeurt niet: de hardleerse puber moet de klas verlaten. De jongen wil dat niet en..

De kelner ziet enkele mensen van tafel gaan richting de uitgang zonder dat ze betaald hebben. Zij loopt snel in de richting van het viertal, gaat voor de uitgang staan en vraagt of ze nog ergens mee kan helpen. “Ga je snel opzij of anders…”

De krantenbezorger schrikt zich een ongeluk als een voordeur, waarin hij een krant wil stoppen, ineens opengaat. “Waar was je gisteren, toen is er geen krant hier bezorgd! Als dat nog een keer gebeurt dan…”

De gastvrouw in de concertzaal vraagt: “Mag ik uw kaartje even zien? Loopt u maar mee.” Nee, antwoordt de man bruut, ik wil dáár zitten.” Nee, uw kaartje geeft aan rij 24 stoel 16. “Niks mee te maken, ik ga zitten waar ik wil…”

Volgende week donderdag zijn er landelijke protestacties te verwachten. Parkeerwachters, leraren, kelners, krantenbezorgers en gastvrouwen  en -mannen slaan de handen ineen: zij willen een wapenstok en pepperspray. Om zichzelf te kunnen beschermen!

Soms schaam ik me voor mijn landgenoten...

Dat er gekken ins land rondlopen weet iedereen. Maar gelukkig kom ik ze niet te vaak tegen en dus sta ik er ook niet zo vaak bij stil. Ja, verkeershufters, maar dat is nog niet direct 'een gek', al zal het vaak niet veel schelen.
Nee, gekken waar homo's en 'man/vrouw-tussenvormen' mee geconfronteerd worden, of mensen met een bepaald geloof. Dat zijn pas gekken!

Rob Jetten van D66 deed onlangs een boekje open over wat hij allemaal te verwerken krijgt. Op zo'n moment schaam ik me diep voor de landgenoten die dit - anoniem, op veilige afstand - aan het al dan niet digitaal papier toevertrouwen.

BTHVN2020 loopt door tot september 2021

De viering van de 250e geboortedag van Ludwig van Beethoven dit jaar wordt verlengd tot september 2021. Dit heeft uiteraard alles te maken met het coronavirus, waardoor heel veel evenementen dit jaar geen doorgang konden en kunnen vinden.
Beethoven is onder veel meer de componist van het 'Europese volkslied': de finale van de Negende symfonie met het Alle Menschen werden Brüder - Ode an die Freude, door Friedrich Schiller in 1785 geschreven.

Andere tijden - DVD beelden (3)

Ook in 2005 was ik al regelmatig onderweg met een (fabrieks)motor voor het maken van toeristische reportages voor motorbladen. Hier ben ik in het Bregenzerwald, één van mijn favoriete delen in Oostenrijk. Waar ik mijn spullen had weet ik niet meer: ik vermoed in een (waterdichte) tas achterop de buddy en de rest in de - met een groot extra deel te verhogen - tanktas. In elk geval reed ik overdag zo rond: lekker licht.

Onze 'koekjes-koningin' - ook dat nog!

Het verbaast mij elke keer weer dat zelfs de meest verstokte republikein niet van mening verandert als hij of zij koningin Máxima thuis of aan het werk heeft gezien. Ze behoort tot type vrouw dat zo'n beetje alles mee heeft. Los van het uiterlijk denk ik aan een sprekend gezicht, levensvreugde, enthousiasme, kennis van veel zaken, talenkennis. Dan is ze ook nog eens een perfecte moeder, verklaarde een van haar dochters onlangs. En alsof dat allemaal nog niet genoeg is: ze bakt ook nog koekjes op haar (49e) verjaardag!

Wie nú nog republikein is adviseer ik toch om geestelijke bijstand te zoeken. Want zo'n koningin: daar kan helemaal niets tegenop. 

'Dat moet je anders zien...'

Booking.com maakte de afgelopen paar jaar vijf miljard (!) winst. Dat bedrag werd weggesluisd naar de aandeelhouders, die daarvan nu ongetwijfeld in dikke Tesla's rondrijden. Datzelfde Booking.com klopte recent bij de Nederlandse overheid aan voor staatssteun (lees: belastinggeld), als gevolg van de coronacrisis.

Ik boekte nogal eens een overnachtingsadresje bij Booking.com. Boekte inderdaad, want zo'n bedrijf zal aan mij niets meer verdienen.
Mijn brillen komen tot nu toe bij één van de bekende ketens vandaan. Vandaag zie ik dat die zich al net zo misselijk gedragen als Booking.com. Wat is dat toch met ondernemers, ondernemingen? Hebben die nu gewoon geen splinter beschaving in hun hersens, belust als ze zijn op steeds méér, méér?

Honfleur: geboorteplaats Erik Satie

Canon EOS 10D met 35 mm f/2.0

De eerste keer dat ik in het Franse Honfleur kwam - ik weet zo goed als zeker dat deze foto daar werd genomen - was ik erg onder de indruk van dit prachtige Franse plaatsje aan de kust. De binnenhaven, de gevels, terrasjes: ik ben er intussen verschillende keren geweest. Eerst met een persreis (foto, 2005), later enkele keren met de motorfiets en een keer tijdens een vakantie met de caravan.

Op 17 mei 1866 - 154 jaar geleden dus - werd Erik Satie hier geboren. Muziekliefhebbers, pianoliefhebbers in het bijzonder, hoef ik verder niets uit te leggen. Het 'Satie-huis' in het dorp is niet wat je denkt dat het is: ons viel het bezoek erg tegen. Loop liever door de straatjes van het dorp en neem een kijkje aan de kust.

Andere tijden - DVD beelden (2)

De geheugenkaartjes waren duur in 2005. Soms zag ik onderweg aankomen dat ik het met mijn opslagcapaciteit niet zou redden. Dan ging ik van raw over op jpg: daarvan passen er domweg méér op een (toen: CF-)kaartje.
Tijdens een persreis in Frankrijk in 2005 - groepspersreizen zijn de laatste jaren een zeldzaamheid geworden, bezuinigingen en meer belangstelling voor individueel op pad gaan - stond deze collega in een kerk ineens voor een raam waar zonlicht doorheen kwam. Met de Canon EOS 10D in de hand zei ik: 'Blijf even zo staan!' En dat deed ze. Tegenlicht: altijd fijn.

Andere tijden - DVD beelden (1)

Een 'aanval' van motten op onze (rommel)zolder bracht mij er toe hier nog eens goed te kijken wat er gewoon kan worden weggegooid. De bron van de mottenexplosie bleek een oud dekbed: nadat dit was weggegooid was het mottenprobleem per direct opgelost.
Tijdens de - door corona gevoede - opruimsessie kwam ik ook een oude map tegen met DVD's. Een digitaal 'fotoboek'. Op de DVD's heb ik geschreven wat de inhoud ervan moet zijn. Destijds was een gangbare mening 'dat die DVD's maar een beperkt aantal jaren leesbaar blijven'. Maar de exemplaren die ik tot nu toe in de CD-lezer heb gestopt werken. Ik zal er hier af en toe van wat laten zien.

De oudste opgeslagen beelden dateren van 2005, dus vijftien jaar geleden. Gemaakt met de Canon EOS 10D, mijn eerste digitale spiegelreflex. Destijds mede betaald door de uitgever van het magazine Caravannen!, die af wilde van de dia's die ik tot dan inleverde.

Hier onze 'vakantietrein' uit die tijd. Een Kia Carnival (2.3 l diesel) met daarachter een Kip de Luxe, met stapelbed voorin en een dinette/bed achterin.

Vuurwerkramp Enschede en het songfestival

Voor diverse motorbladen verzorgde ik vele tientallen toeristische motorreportages in Europa. Vaak in de Alpen.

Twintig jaar geleden is het alweer, de vuurwerkramp in Enschede. Ik herinner me er nog veel van: ik was die dag met de motorfiets in Oostenrijk aangekomen, samen met een collega. We hadden een hotelletje aan de voet van de Grossglockner (3798 meter), de hoogste berg van Oostenrijk - op de grens tussen Karinthië en Tirol. Het was in Heiligenblut, meen ik mij te herinneren. 

Doel van deze rit was een reportage over het gebied voor een motorblad, ik denk ProMotor toen. Kees - helaas is hij niet meer onder ons - zou fotograferen, ik schrijven. We waren een beetje chagrijnig: het weer was daarvan de oorzaak. Regen, zwaar bewolkt: dan is een tocht over de Grossglockner zelfs op een dikke Harley Davidson niet leuk. En hij was 'dik', de Harley die ik toen mee had gekregen.

Mountainbikers in het bos...

In mijn sociale omgeving - voor zover je daar nog van kunt spreken in corona2020 - bevinden zich enkele enthousiaste mountainbikers, dus ik ga hier mijn woorden, na een stevige openingszin, op een goudschaaltje wegen.

Mountainbikers horen niet in het bos.

Zo, die is eruit. Aanleiding om dit nog eens onder de aandacht te brengen is het verontrustende nieuws in dagblad Trouw deze week over de tientallen zandhagedissen en andere reptielen die hier en daar door mountainbikers (hebben wij 'mountains' hier?) worden platgereden. Dat moet natuurlijk per direct stoppen!

Recent liepen wij op onze zoveelste corona-wandeling door natuurgebied Zoomland, vlak bij ons huis. Het was later dan gebruikelijk, tegen de Hollandse etenstijd eigenlijk al. Ik zocht weer eens een nieuwe wandelroute met de geweldige app Locus Map. Ineens zag ik het diertje staan. Een ree. Wat zijn ze toch schitterend, ze ogen zo kwetsbaar en sierlijk tegelijk.

Ons corona-plekje

Deze toegang tot het natuurgebied Zoomland (Brabants Landschap) zal vanaf nu mijn blijvende herinnering vormen aan het coronatijdperk. Hier liepen - en lopen - we het bos in, regelmatig richting de Zeezuiper. Een prachtig waterrijk, bijna moerasgebied. Veel watervogels, een lepelaar af en toe, een ree, bloeiende brem, een vennetje en nog veel meer moois.
Zonder corona hadden we dit - op tien minuten lopen van ons huis - misschien wel nooit ontdekt.

Het beeld in- of uitkijken?

'Een mens, die of bloem moet altijd het beeld in kijken', leerde ik van mijn fotograferende vader. Maar in de loop der jaren is dat beeld toch veranderd. Ik vind het ook al best lang leuk om het af en toe eens duidelijk niet te doen. (Sowieso vond ik het vroeger heel leuk om dingen anders dan mijn ouders te doen, maar dat is een heel ander verhaal.)

Deze fotograaf heeft ook lak aan wat mijn vader vond. Heerlijke foto zo, natuurlijk extra leuk door het woord toekomst in de onscherpe achtergrond. Helemaal toegespitst op het stukje dat hierbij is geschreven (of andersom: de foto is gemaakt met het oog op het te schrijven stuk). 

COVID-19: de wereldwijde verspreiding (?) en het einde van het intercontinentale toerisme

Vanmorgen staat dit kaartje in de New York Post.

 

Let wel: ook deze krant moet het doen met de cijfers die worden aangeleverd. Maar kijk nou eens: de cijfers lijken mij van geen kant te kloppen. Neem Oeganda: 79 gevallen. Botswana: 1 dode (niet op dit kaartje te zien: het origineel op de website is interactief). 

Nou verwacht ik niet dat er uit Botswana veel wintersporters naar Noord-Italië en Oostenrijk zijn geweest, maar toch.

Geld terug...

Er zijn genoeg redenen waarom een fotograaf deze lens zou willen hebben. Prima kwaliteit, lichtsterk, en als je dan ook nog dit brandpunt wilt: niets op aan te merken.

Maar waarom nou zo'n 'geld-terug'-actie? Waarom niet gewoon zo'n objectief 250 euro goedkoper verkopen? Dat kan kennelijk.

Het zit kennelijk in onze hersenen dat we geprikkeld (willen) worden door zo'n actie. Je koopt iets en jeetje, een paar weken later krijg je 250 euro terug!

Raar instrument, die hersens van ons.

Het standpunt, daar gaat het om

Langslopen, kijken, klikken. Zo kun je een foto maken. Maar natuurlijk is dat niet de goede manier. Althans, als je een foto wilt maken en geen kiekje.
Deze eerste foto is gemaakt met een telelens: dat is al een eerste keuze die je mogelijk tot je beschikking hebt. Het gaat uiteraard om een foto op een oorlogsgraf, met een bloeiende plant en op de achtergrond eveneens bloeiende rododendron.

Vrijheid in coronatijd

Blijf thuis, luidt nu nog het advies van de regering. Thuis blijven, handen wassen en afstand houden: dat krijgen we de hele dag te horen.
75 jaar geleden stonden we er in Nederland heel anders voor. Net bevrijd van de Duitse en wrede overheersers gingen onze (groot)ouders aan de slag om het land weer op te bouwen. En te profiteren van de herwonnen vrijheid. Om die vervolgens - kunnen we nu vaststellen - te misbruiken: ongebreidelde groei, uitputting van natuurlijke hulpbronnen, niet in staat elementaire levensbehoeften beter over de wereld te verdelen en ga zo nog maar even door. Maar dáárom gaven al die jonge mensen, in de kracht van hun leven, hun leven niet op...
Corona is geen oorlog, maar het houdt ons wel gevangen. En los van alle ellende die het brengt zie ik ook lichtpuntjes. Die bestaan uit een groenere toekomst. Uit minder vliegen, minder vlees, minder uitstoot van schadelijke stoffen, minder ongebreideld intercontinentaal reizen. En wie weet ook: wat meer oog voor de mensen om ons heen.  

Over een week weten we meer

Wandelen en fietsen: dat kan nog wel gelukkig.

Op 21 april, zo verwachten we, zal de regering bekend maken wat er ten aanzien van het coronavirus gebeurt ná 28 april. Dat is immers de datum waarop de termijn afloopt van 'handen wassen - anderhalve meter afstand houden - liefst thuis blijven'.

Mijn voorspelling, op basis van wat ik zo links en rechts om me heen zie en hoor: we moeten nog even volhouden. Sowieso handen wassen en anderhalve meter afstand houden. Het 'liefst thuis blijven' zal iets worden afgezwakt.

Nieuws verwacht ik zo langzamerhand ook wel over een vaccin en/of geneesmiddel. Dat zou er toch zeker dit jaar moeten zijn. 

Kamperen in de zomervakantie? Ik reken er nog maar niet op. In september met de camper op stap? Dat vermoed ik wel. Misschien nog niet de grens over, maar misschien ook wel.

Pas op met die verf!

Het is alweer even geleden dat ik in huis aan het verven was. Maar wat ik me er van herinner levert geen positief beeld op. Kwasten verdrogen, echt mooi wordt het nooit, dat hinderlijk schuren vooraf en nadrukkelijk ook: al die voorzorgsmaatregelen tegen spatten en morsen!

Met verbazing kijk ik dan ook naar deze foto, enkele dagen terug in de Volkskrant. Een schilder, 'gewoon' met een blik verf (dat handvat zal losschieten!) in de grote zaal van het Concertgebouw. Als ik het goed zie laat hij het blik ook even rusten op een stoel. Man, daar kunnen druppels verf aan hangen! 

Telelens in het bos

In het bos rondlopen met een 100 - 400 mm (APS-C) lijkt niet voor de hand te liggen. En normaal gesproken doe ik dat ook niet, alleen al vanwege het gewicht. (Hoewel de combinatie Fuji X-T3 met 100-400 stukken handzamer is dan de Canon EOS 6D met 100-400 mm.)
Dat je desondanks aardige foto's kan maken wil ik hier laten zien.

De stabilisatie van de Fujilens doet z'n werk voortreffelijk. En de scherpte is dik in orde. Ik heb er ook nog een converter bij (1.4x): als ik die gebruik staat er wel een statief onder het geheel.

Corona en #vliegenkannietmeer

Bericht in de Volkskrant van Goede Vrijdag. Uit mijn hart gegrepen.

Corona heeft van alles te maken met toerisme. Het wordt hier mooi in enkele zinnen uitgelegd. Inclusief een oplossing: stoppen met al dat vliegen naar verre bestemmingen.