[Herinnering] Ronald Waterman: "Dàg, majesteit."

In eerste instantie herkende ik het ouder geworden gezicht niet van Ronald Waterman in de Volkskrant van vandaag. Totdat ik zijn naam zag: Waterman. En die naam heeft een onuitwisbare indruk op mij gemaakt. Dat stamt uit de tijd dat ik voorlichter was bij de provincie Zuid-Holland en Waterman daar voor mijn gevoel dag en nacht was als statenlid. Als hij niet ergens in de wereld was om te adviseren. Regelmatig hielp ik hem met zijn koffertjes - die kennelijk nog steeds een belangrijke rol in zijn leven spelen. Al had ik er geen idee van dat het er zoveel zijn...

In mijn herinnering was 'meneer Waterman' een bijzonder aardige, bescheiden, innemende man. Maar wel een man met een missie: landaanwinning. (Wat verwacht je anders als je Waterman heet?) Diverse keren mocht ik het genoegen smaken om zijn uiteenzetting te horen. Soms rechtstreeks, soms als medeluisteraar bij een lezing. 

Van zijn achtergrond wist ik tot op de dag van vandaag niets. Hij heeft ook kinderen, lees ik nu: ook dat was mij onbekend. Bij de naam Waterman moet ik in eerste instantie aan een gebeurtenis in het bijzonder denken: het bezoek van toen koningin Beatrix aan het Zuid-Hollandse provinciehuis. Ik stond vlak bij Waterman toen de koningin langs kwam en een rijtje mensen de hand schudde. Toen ze bij Waterman aankwam boog deze lichtje het hoofd en sprak hij, met zijn kenmerkend stemgeluid: "Dàg majesteit.'  

Een bijzondere man, in de meest positieve zin van het woord.

Meer informatie over Ronald Waterman: ronaldwaterman.nl.