Kaartjes voor de Matthäus Passion: geweldig

Geen dag zonder Bach   Goede voornemens, daar ben ik niet van. Elke dag moet 'zo goed mogelijk' zijn. Dat neemt niet weg dat ik me voorgenomen had dit jaar een concert bij te wonen van twee Duitse toporkesten. Het eerste is de Akademie für Alte Musik Berlin (Akamus). Ik luister vaak en graag naar hun opnamen, was ooit in Berlijn toen zij die avond speelden maar ik bij een diner werd verwacht (grrrr...) en nu: nu hebben we kaartjes voor een concert. En wat voor een concert: de Matthäus Passion! In april in het onvolprezen Concertgebouw in Amsterdam. Dat halen we precies na ons rondje Spanje - Portugal. Zoon en schoondochter gaan ook mee: dit wordt een topavond dus. Wij parkeren de zondag ervoor onze buscamper op een van de campings in de hoofdstad.

Tijdeigen   De Akademie für Alte Musik is een Duits kamerorkest dat in 1982 in Oost-Berlijn werd opgericht en zich toelegt op de authentieke uitvoeringspraktijk. Het orkest werkt onder andere samen met dirigent René Jacobs. Daarnaast heeft het ook een vaste band met andere dirigenten, zoals Marcus Creed, Peter Dijkstra, Hans-Christoph Rademann en Daniel Reuss. Sinds 1994 worden er cd-opnamen exclusief bij het label Harmonia Mundi France opgenomen.

Pas op met die verf!

Het is alweer even geleden dat ik in huis aan het verven was. Maar wat ik me er van herinner levert geen positief beeld op. Kwasten verdrogen, echt mooi wordt het nooit, dat hinderlijk schuren vooraf en nadrukkelijk ook: al die voorzorgsmaatregelen tegen spatten en morsen!

Met verbazing kijk ik dan ook naar deze foto, enkele dagen terug in de Volkskrant. Een schilder, 'gewoon' met een blik verf (dat handvat zal losschieten!) in de grote zaal van het Concertgebouw. Als ik het goed zie laat hij het blik ook even rusten op een stoel. Man, daar kunnen druppels verf aan hangen!