WL / Tekst + Fotografie

Het is een komen en gaan van koeien vooral. De veilingmeester roept zonder onderbreking prijzen. Wie wat gekocht heeft: geen idee... Onlangs was ik in Kempten. Voor het bekijken en fotograferen van caravans en campers. Maar de dag erna bleek er in de veehallen tegenover het hotel, in het centrum van de stad, een veiling te zijn. Wekelijks, vermoed ik. Boeren brengen hun dieren, andere agrariërs kopen een stier, koe of kalf. Om tien uur 's morgens geht es los . Uren eerder al komen de boeren met hun auto met paardentrailer met daarin hun te verkopen dier of dieren.

Als er witte wolken in de blauwe lucht zweven dan is bij mij de polarisatiefilter nooit ver weg. Zo ook bij de introductie van een nieuwe kampeerauto. Ik kreeg de sleutels mee en een aantal locaties voor de fotografie. Ik zocht deze achtergrond uit en Google Maps bracht me feilloos naar deze plek. Op de enige plek naast de weg - meer een oprit - stond een auto geparkeerd, dus ik gokte erop dat er verder niemand langs zou komen. Helaas: eerst een tractor en toen nog een voertuig. Gelukkig kozen zij voor het gras... Met de polarfilter (in jargon wordt dat zo afgekort) kon ik het contrast tussen wit en blauw in de lucht versterken en de weerschijn op de camper verminderen. De zon is hard - ik heb een en ander in Lightroom (wat moet een fotograaf zonder...?) wat teruggebracht. Omdat zo'n nieuwe type ook een voorpagina rechtvaardigt heb ik vergelijkbare beelden ook staand (portretmodus) gemaakt. Je weet maar nooit...

Fotograferen met bestaand licht is vaak veel boeiender - en lastiger - dan een flitser gebruiken. Zo zat ik onlangs in een grote tent in Duitsland, voor het bijwonen van een introductie van nieuwe producten van een fabrikant. om mij heen collega-journalisten en fotografen, mensen van het bedrijf en enkele tolken. Links van mij zag ik drie 'lichtpunten': twee in de nok en één lager, namelijk het scherm van de laptop. Dat laatste licht verlichtte het gelaat van de vrouw. Maar hoe leg je dat vast? Ik besloot dat het neerzetten van een statief niet onopgemerkt zou blijven. Zelfs een eenpootstatief, dat ik vaak en graag gebruik, zou hier te veel opvallen. Het moest snel en ongemerkt. Omdat het donker is, is onderbelichten noodzakelijk. Ik gokte op een volle stop -1 dus . Om voldoende sluitertijd te houden - uit de hand fotograferend - verhoogde ik de ISO naar 1600. En dit is het resultaat. Canon EOS 6D | EF24mm f/1.4L USM 1/60 sec. | f/2,2 | ISO 1600

De polarisatiefilter is wat mij betreft de enige die niet (goed) met software is na te bootsen. Daarom zitten er verschillende maten polarfilter (jargon) standaard in mijn fototas. Ik gebruik ze in de volgende situaties. Meest gebruikt: bij blauwe luchten met witte wolken. Als je de zon dan van je opzij hebt - dus niet in de rug en ook geen tegenlicht - dan versterkt de filter het contrast tussen het donkerder wordende blauw en de witte wolken. Minder vaak: bij landschapsfoto's, vooral als het erg vochtig is. Ook wel: bij wateroppervlakken, die ineens niet meer spiegelend maar doorschijnend zijn. Of zoals hier: bij glas. Zonder de filter zou je hier niemand achter het stuur zien, maar alleen een witte weerschijn van de lucht in de voorruit. Canon EOS 6D | 24 mm f/1.4L USM 1/60 sec. | f/3,5 | ISO 100

Het gebeurt niet al te vaak dat overdag een wateroppervlak spiegelglad is. Recent kwam ik het tegen bij een stuwmeer in Thüringen. En dan kan ik het niet laten even de camera uit de tas te halen. Canon EOS 6D | EF35mm f/2 1/320 sec. | f/7,1 | ISO 100

Recent bezocht ik een aantal campings in Thüringen, Duitsland. Op één ervan viel mijn oog ineens op een paar zwammen aan een boomstam. Nu zie ik die wel vaker, maar kijk eens naar de kleur: dat had ik nog niet eerder gezien. Kleurrijk, zou ik zeggen! Canon EOS 6D | EF35mm f/2 1/30 sec. | f/7,1 | ISO 250 [Dit diafragma koos ik omdat ik nog wel de camper op de achtergrond als zodanig herkenbaar in beeld wilde hebben.]

Elk derde weekend van november is het 'feest' rond het Lac du Der in Frankrijk. Dan namelijk overnachten er veel kraanvogels in en rond het kunstmatige meer - en niet dat weekend alleen uiteraard - maar is er gelijktijdig ook een internationaal natuurfotofestival. Ik ben er al heel wat keertjes geweest - de laatste keer vorig jaar. Ook dit jaar ga ik weer: het overnachtingsadres is al geboekt. Ook het omringende landschap is bijzonder.

Het 'grote voorbeeld', 'fan van': dat is niet zo aan mij besteed. Op een enkele uitzondering na. Pete Souza bijvoorbeeld, de man die acht jaar lang het presidentschap van de Amerikaanse president Obama haast documentair vastlegde. Wat een geweldige foto's heeft dat opgeleverd! Ik volg Souza al lang - via Flickr en Instagram. Toen hem werd gevraagd of hij de officiële fotograaf van Het Witte Huis wilde worden zei hij: "Ja, maar dan wil ik zonder beperkingen overal bij kunnen zijn." Die ruimte kreeg hij en hij werd in die acht jaar een huisvriend van de Obama's. Barack, Michelle, de twee kinderen en de honden. Van de twee miljoen (..) foto's die Souza in die acht jaar maakte - dat zijn er toch dik 650 per dag - is recent een prachtig boek verschenen. Ik kreeg het voor mijn verjaardag en ik geniet er van. Van de kwaliteit van de foto's, maar ook van het beeld van het gezin Obama dat het oplevert. Het motto van Barack naar zijn kinderen: ...

Mijn zoon Ruben fotografeert graag in zijn vrije tijd. En hoewel ik allesbehalve een objectief waarnemer ben vind ik toch dat hij een hele fijne manier van fotograferen heeft. Straatfotografie vindt hij het leukst. Foto's van zaken waar velen wellicht aan voorbij gaan, maar waar hij zijn Fuji X-T20 systeemcamera op richt. En dan bij voorkeur als er nog iets extra's te zien is. Mensen doorgaans. Neem deze foto. Heerlijk straatje ergens in Oost-Europa, waarheen hij laatst met de trein reisde. Alleen, met rugzak en camera. Geen idee hoe hij in zo'n straatje terecht komt. Maar er zijn mensen aan het spelen. Die het kennelijk geen probleem vinden dat hij een foto maakt. En kijk naar het moment - los van de grond. Dan is er nog de compositie, met het 'verdwijnpunt horizontaal en verticaal op een derde. Ja, heerlijk, zo'n foto. Gewoon tijdens een wandelingetje door zo'n straatje. Wordt vervolgd, deze serie. Fuji X-T20 | 18 mm | 1/480s | f/5 | ISO200

Door een onderwerp scherp in beeld te brengen en de omgeving onscherp, leg je alle aandacht op het hoofdonderwerp. Zoals hier de camper, in opdracht van een tijdschrift op dit gebied. Ik nam wat voorgrond mee - een doorkijkje door een poort van een klooster, dat zo een kader in een kader vormt. Altijd leuk. Maar door op f/4,0 te diafragmeren kwam er ook aardig wat onscherpte in beeld: voor en achter de camper. Onder de camera gebruikte ik een éénpoot statief: dat houdt me mobiel en zorgt tegelijk voor extra stabiliteit (= scherpte). Camera EOS 6D met EF50mm f/1.4 USM 1/160 sec | f/4,0 | ISO 100

Veel, zo niet eigenlijk alle fotoliefhebbers waar ik fotocursussen voor verzorg in Breda, werken met foto's in het jpg-formaat. Een enkele keer omdat de camera niet meer kan, maar meestal omdat men denkt dat het werken met RAW-beelden ingewikkeld is. Regelmatig ook omdat men niet aan nabewerken doet. Ik zeg: werk in RAW als je camera het kan. Het levert serieus een beter eindresultaat op. En bedenk: nabewerken moet.  Digitaal fotograferen zonder nabewerken is bijna hetzelfde als in de analoge tijd: foto's maken en deze niet ontwikkelen.

Dethleffs en Carthago: daar was ik deze week. Lekker dicht bij elkaar en mooi aansluitend op elkaar. Dat moesten meer fabrikanten doen: dat scheelt ons, kampeerschrijvers en -fotografen, heel wat kilometers. Gisteren was ik nog bij Carthago: mooi complex, mooie producten, prima presentatie. En zowaar: ook nog een papieren persmap. Naast de digitale, uiteraard. Ook de presentatie bij Dethleffs was keurig verzorgd. Wordt vervolgd. Komende week al...

Het grote nieuws bij Hymer in Bad Waldsee dit jaar was de introductie van de nieuwe Mercedes Sprinter als onderstel voor kampeerauto's: integralen en halfintegralen. Maar er was meer nieuws, ook bij de caravans en de buscampers. De berichten hierover vind je  op Instagram (vivakamperen), op de website vivakamperen.nl en later in het magazine CamperReisMagazine. Een serie eigen foto's van de introductie in Bad Waldsee vind je hier . 

Alle merken presenteren rond deze tijd (mei - juli) hun modellen voor het jaar daarop, 2019 dus in dit geval. De modellen worden gepresenteerd voor de Europese dealers, die dan ook al hun bestellingen moeten plaatsen. Later dit jaar volgen de beurzen in Düsseldorf en Utrecht, later in januari nog Stuttgart. Daar maakt het publiek kennis met het nieuws. Ook de pers is welkom op de dealerdagen, vaak wordt er een aparte dag voor de pers georganiseerd. Zoals hier bij LMC. Wij zien dan alle nieuwe modellen, en kunnen doorgaans ook de modellen fotograferen en er een stukje mee rijden voor wat mooiere beelden. Een paar (LMC-)voorbeelden daarvan vind je hier . Meer berichten plaats ik op Instagram (vivakamperen), op de website van Viva (vivakamperen.nl) en later verschijnt er een artikel in CamperReisMagazine met het verzamelde kampeerautonieuws.

[Uit: Wikipedia] Alhambra  (Arabisch: قصر الحمراء - qasr alhamrā' - Rode Paleis) is een  middeleeuws   paleis  en  fort  van de  Moorse  heersers van het  koninkrijk Granada  in  Andalusië  (Zuid- Spanje ). Het bevindt zich op een heuvelachtig  plateau  aan de zuidoostelijke grens van de stad  Granada . Het uitgebreide complex werd na de verovering van het koninkrijk Granada in  1492  door het  katholieke koningspaar  als een zeer belangrijke buit gezien. Hun kleinzoon  keizer Karel V  gaf na zijn bezoek aan Granada in 1526 opdracht tot de bouw van een  renaissancistisch  paleis midden in het Alhambra, waarvoor een deel van het Alhambra werd afgebroken. Zijn vrouw droeg er zorg voor dat wat nu rest bleef bestaan.

Een concert bijwonen doe ik regelmatig, een concert fotograferen  niet. Extra leuk dus dat ik van het Symfonie Orkest XXL - een samenwerking van twee orkesten met louter vrijetijdsmusici - de gelegenheid kreeg dit te doen. Op een prachtige locatie: de Sint Jozephkerk in Roosendaal. Akoestisch niet geweldig door de ruim aanwezige galm, maar visueel een plaatje. Ik maakte foto's in 'de zaal' en vanaf het balkon achterin, bij het orgel. Alles op statief, alles  met hogere ISO-waarden. Met Beethoven, Borodin en Mahler op het programma was er vuurwerk genoeg. Jammer dus dat er maar zo weinig publiek was. Maar: volgende week is er een nieuwe kans, dan in Bergen op Zoom. Benieuwd wat de recensent ervan vond, trouwens. Canon EOS 6D | EF24mm f/1.4L USM 1/15 sec. | f/5,0 | ISO 640 | statief

Dit is de foto na het toepassen van de tip. Met de laatste versie van Lightroom Classic CC is er nogal wat veranderd. Onder (veel) meer is de optie Automatisch  naast Tint aanzienlijk verbeterd. Dat levert de mogelijkheid op om je foto's stukken sneller te 'belichten'. Let wel: deze tip is niet door mijzelve bedacht, maar na een paar weken toepassen meld ik wel dat het werkt. En welk als volgt. Het origineel is aanzienlijk minder doortekend. In de module Ontwikkelen klik je op Autom.  Daarna klik je dubbel op het woord Contrast , om die waarde weer op 0 te zetten. Dan: Schaduwen  halveren. Staat de waarde 0- 28, dan maak je er dus 14 van. Tenslotte schuif je Zwarte tinten  iets naar rechts, om doortekening in de donkerste partijen te krijgen. Probeer het maar eens: ik hoor graag of het bij jou ook werkt.