WL / Tekst + Fotografie

Canon EOS 7D - EF24mm f/1.4L USM - 1/125s bij f/7.1, ISO 100. Het Duitse Ruhrgebied was ooit een stinkende omgeving vol zware industrieën. Goed voor de economie, slecht voor de omgeving. Hoe anders is dat nu - zonder het verleden uit te gommen. Want veel van toen is nu nog steeds zichtbaar. Deels als monument, deels als nieuwe bestemming. Voor het magazine Moto73 maakte ik enkele reportages in zwart-wit, waaronder één in het Ruhrgebied. Geen onderwerp leent zich zo goed hiervoor als dit. Hier één van de opnamen. Enkele lezers reageerden positief op de zwart-wit reportage: 'Dat moeten jullie vaker doen.'

Een show met caravans, campers en voortenten. Het is zaterdag, de kinderen 'moeten' mee. De ouders zijn in gesprek met een verkoper. En dat duurt, dat duurt... Maar gelukkig is daar de mobiele telefoon. Zo houd je ze zoet. Wat ik daar van vind? Ach, tijden veranderen kennelijk.

Lightroom is een programma voor het optimaliseren van digitale foto's. Belichting, contrast, kleuren, scherpte. Maar los daarvan zijn er ook duizenden (!) voorinstellingen ontwikkeld om met één muisklik een bepaald effect te verkrijgen. Bijvoorbeeld het effect 'oude foto'. Een maand geleden werd in Bergen op Zoom groots gevierd dat 75 jaar daarvoor de stad was bevrijd en de Duitsers waren verdreven. Dat ging gepaard met een grote optocht van oorlogsvoertuigen uit die tijd. Erg leuk, duizenden bezoekers kwamen kijken. Op enkele van die foto's paste ik het effect 'oude foto' toe. Hier het resultaat. Hieronder nog twee foto's op dezelfde manier bewerkt.

Ga er maar gerust van uit dat ze bij Toyota ten minste één tevreden klant hebben. Dat ben ik. Nou weet ik dat er meer tevreden klanten zijn. Het onderzoek van de Consumentenbond wees onlangs uit dat heel veel mensen tevreden zijn over hun Toyota. Nee, ik word niet gesponsord om dit te melden. Maar de auto rijdt gewoon heerlijk. Vol moderne techniek, goede geluidsinstallatie, stil, zuinig en in de stad vaak alleen op de elektromotor. En ach, ik vind 'em ook nog mooi. Althans, voor een auto.

Canon EOS 7D | EF70-200mm f/4L IS USM | 116 mm | 1/250s | f/5.6 | ISO 100  Foto: kunst langs de weg (Margrietroute). Kamperen kan overal, maar in het ene land zijn er meer faciliteiten dan het andere. Zo vind ik Denemarken een geweldig kampeerland: volop ruimte, mooie campings, de Margrietroute, leuke dorpjes. En aardige mensen. De horeca is er wat duur, maar ach, het is vakantie... Met de motorfiets was ik diverse keren in Denemarken, met de caravan een enkele keer, met de camper nog nooit. Daar moet volgend jaar maar eens verandering in komen.

Twee oudere inwoners van Giethoorn vertelden me laatst dat dit plaatsje 'totaal verknald' is. Nou vond ik dat nogal meevallen, maar na het zien van historische beelden en hun uitleg kreeg ik wel een beetje begrip voor hun standpunt. Het had te maken met de oevers, de drukte op het water en: de vrijwel totale afwezigheid van houten boten. Deze foto maakte ik in 2015 in Friesland. Hier is aan hout bepaald geen gebrek. Canon EOS 7D - EF50 mm f/1.4 USM 1/250s bij f/5.6, ISO200

Deze week is de nieuwste Autoweek | Campers verschenen, met daarin zeven pagina's van mijn hand. Waaronder twee portretten van mensen en hun camper. NU in de winkel. Maar een abonnement (nemen) is handiger: vijf nummers per jaar. Deze week ook weer op pad voor CamerVaria: de Camper van het Jaar in Nederland ga ik fotograferen en beschrijven. Voor een andere uitgave mag ik nog twee caravans aan een onderzoekje onderwerpen - met de camera onder handbereik. De eigen camper staat weer in de stalling. De wintersportreis wordt de volgende trip. Voor CamperReisMagazine.

Canon EOS 7D - EF50 mm f/1.4 USM , 1/3 onderbelicht. 1/100 sec. bij f/5.0, ISO100   In 2014 maakte ik - met motormaat Bram - een reportage die ons via Limburg naar België bracht. Daar passeerden we dit schitterende bunker - voor zover een bunker schitterend kan zijn tenminste. Ik gebruikte hier het verweerde beton als achtergrond.Rechts het hek, de motoren uit het midden en een randje van de bovenkant om te laten zien hoe groot het bouwwerk is.

Als je dit jaar een kerstmarkt bezoek - in eigen land, of in Duitsland of België - dan zou ik de camera maar meenemen. Want op kerstmarkten fotograferen is hartstikke leuk! Statief mee, volle accu's (in koude verliezen ze snel hun 'vermogen'). Ik woon dicht bij Antwerpen en daar is altijd genoeg te beleven voor de kerst. En de stad is gemakkelijk per trein te bereiken.

Een caravan is een caravan. Er zijn verschillen, maar een buitenstaander ziet die misschien niet eens. Maar een T@b: dat is andere kost. En ook geschikt voor de kleinere trekauto. Het verbaast me eigenlijk dat deze caravan het in Nederland niet beter doet...

Adria introduceerde dit jaar met de Astella een mobiele stacaravan. Of een hele grote toercaravan. Eigenlijk past er geen enkele aanduiding op deze wagen. Achter een geschikte auto prima te vervoeren, maar op de camping als stacaravan slaat deze Adria ook geen gek figuur. Ik vermoed dat de Nederlandse markt niet zo'n belangstelling voor deze mengvorm heeft: er is - stand van zaken 3 november 2019 - tot nu toe één wagen verkocht, die voornamelijk als stacaravan gaat dienen. Ook in België is er tot dit moment een verkocht. In Scandinavië zal de belangstelling voor de Astellea - er zijn drie indelingen - groter zijn. Daar rijden sowieso veel grote caravans rond: tandemassers zijn daar een normale verschijning, vooral in Zweden en Noorwegen.

Op dit moment ben ik, net als in 2017, bij het Lac du Der in Frankrijk. Het grootste, kunstmatige meer in Europa, in de jaren zestig van de vorige eeuw ontwikkeld om het niveau van de Seine te beheersen. In delen van Parijs had men tot die tijd regelmatig natte voeten... Kraanvogels trekken in het voorjaar van het zuiden naar het hoge noorden, in het najaar volgen ze de omgekeerde route. Het Lac du Der is door de vogels ontdekt als een veilige rustplaats: even op krachten komen, even wat eten in de omgeving. En dan weer verder. Om welke aantallen het gaat aan dit meer is vrij nauwkeurig bekend: elke paar dagen vindt er een telling plaats door vogelaars die rond het meer staan. Op 3 november jl. werd een nieuw record gevestigd, met 268.120 dieren. De trek houdt aan tot begin, soms half december. In elk derde weekend van november vindt aan het meer tevens een grote natuurfototentoonstelling plaats. En natuurlijk kun je zelf met de camera op stap om van alles te fotograferen. Kraa...

Elk voor- en najaar rusten duizenden kraanvogels in Frankrijk even uit op hun trektocht van zuid naar noord en andersom. Dat gebeurt in het Lac du Der. Ik ben er al diverse keren geweest en telkens weer is het fascinerend. Ook dit jaar ben ik weer van de partij: voor het eerst met de camper en met de foto-uitrusting van Fuji. Om te kijken hoe bruikbaar en hoe goed de Fuji 100-400 mm nam ik de lens mee voor een paar uurtjes dierentuin. Statief, X-T3 en de 100-400 mm. Hier enkele resultaten. Ik ben er dik tevreden mee.

Mijn hele leven lang kijk ik al naar vogels. Geen idee hoe dat komt. Sinds mensenheugenis lid van de Vogelbescherming - met een kleine onderbreking - en onderweg altijd speurend naar iets vliegends. Niet dat ik er veel van af weet, op de gebruikelijke soorten na. Maar boeiend vind ik het altijd. Ik heb een goede verrekijker en sinds heel kort een heuse telescoop. Die gaat natuurlijk mee naar Frankrijk, Lac du Der. Kraanvogels! Het meenemen van de kijker baarde me nog wat zorgen. Maar: met de speciale neopreen hoes die ik nu heb is ook dat 'probleem' opgelost.

Csaba Daroczi maakte deze foto van twee konijnen in een Hongaars nationaal park. Hij won hiermee de CEWE Photo Award. De foto was ook te zien op het natuurfotofestival in Ede vorig weekend - dat de idiote naam 'Nature talks' draagt. Zwart-wit ligt bij natuurfotografie niet voor de hand. Toch zag ik op het - matig bezochte - festival meer zwart-wit beelden die mij erg aanspraken. Misschien ga ik me hier toch ook eens in verdiepen. Niet voor alle foto's, maar voor die natuuropnamen waar niet de kleuren, maar eerder de vormen een rol spelen. Zwart-wit lijkt ook beter in staat de emotie aan te spreken... Ik zet hier twee zwart-wit foto's onder. Mooi of toch liever kleur?

Net als ieder ander werd ik destijds opgeroepen voor het vervullen van de militaire dienstplicht. Mijn oudere broer was bij de luchtmacht geweest en ook ik moest eraan geloven. Maar: ik wilde niet. Niet 'omdat ik gewoon niet wilde', maar omdat ik het weiger(de) opgeleid te worden voor het doden van een mij onbekend medemens. Want dat is toch uiteindelijk wat daar gebeurt. Gewetensbezwaren Dat neemt niet weg dat ik inzie dat de mensheid kennelijk niet zonder legers kan. Gelukkig bestond in ons land de mogelijkheid om gewetensbezwaren aan te tekenen en vervangende dienst te doen. Ik werd erkend als gewetensbezwaarde en zou ook vervangende dienst hebben gedaan als ik daar - kostwinner - geen vrijstelling voor had gekregen. Met dank aan minister Vredeling (..).

Recent waren we met de camper in de buurt van Giethoorn. Waar het goot af en toe: het heet daar kennelijk niet voor niets zo. Prachtig, die bruggetjes. Kennelijk vinden Chinezen en Arabieren dat ook: die kopen daar nogal eens iets. Veel bewoners van het stadje vinden dat maar niks. En dat begrijp ik eigenlijk wel...

Twee dagen lang stond het congrescentrum de Reehorst in Ede het afgelopen weekend in het teken van de natuurfotografie. Ik was er zondag de hele dag. De opkomst was in mijn ogen bedroevend: diverse inleiders stonden voor veel te weinig mensen de resultaten van hun noeste arbeid te vertonen.  Dat moet dus anders. Mijn bedenkingen tegen de huidige opzet zijn de volgende.

Wie wel eens naar de Pannenhoef gaat herkent dit beeld natuurlijk direct. Ik fotografeerde het huisje op wat afstand, met de 100-400mm op 197 mm. Eénpootstatief, 1/125s bij f/5.6 bij ISO400. Camera: Fuji X-T3.

Natuurgebied de Pannenhoef ligt op een half uurtje rijden van mijn huis. Ik zou er dus veel vaker kunnen zijn, als de tijd het toelaat. En dat is gelukkig steeds vaker het geval. Een herfstmiddag met regelmatig zon koos ik om mijn 100-400 mm van Fuji eens goed te proberen: de XF100-400 f/4.5-5.6 R LM OIS WR, om precies te zijn. Onder het objectief had ik een éénpootstatief bevestigd.

In Duitsland zijn heel veel mooie natuurparken. Ideaal om heerlijk te fotograferen. In 2014 bezocht ik zo'n park niet ver over de grens. Het leverde onder (veel) meer deze foto's op.

Dit fotografeerde ik in december 2014, ergens in de Veluwse bossen. Met Canon toen nog, en de 50 mm f/1/4. 

Herfst. Misschien wel het mooiste seizoen voor fotografen. Paddenstoelen, lage zon, mist, kleuren... Wat voor weer het ook is: er is altijd wel iets te zien in een herfstbos. Al is een zonnetje natuurlijk wel prettig.