Militairen: ik begrijp het gewoon niet...

Net als ieder ander werd ik destijds opgeroepen voor het vervullen van de militaire dienstplicht. Mijn oudere broer was bij de luchtmacht geweest en ook ik moest eraan geloven. Maar: ik wilde niet. Niet 'omdat ik gewoon niet wilde', maar omdat ik het weiger(de) opgeleid te worden voor het doden van een mij onbekend medemens. Want dat is toch uiteindelijk wat daar gebeurt.

Gewetensbezwaren
Dat neemt niet weg dat ik inzie dat de mensheid kennelijk niet zonder legers kan. Gelukkig bestond in ons land de mogelijkheid om gewetensbezwaren aan te tekenen en vervangende dienst te doen. Ik werd erkend als gewetensbezwaarde en zou ook vervangende dienst hebben gedaan als ik daar - kostwinner - geen vrijstelling voor had gekregen. Met dank aan minister Vredeling (..).



Medelijden
Los van mijn gewetensbezwaren begrijp ik ook gewoon niet waarom volwassen mensen zich in een uniform willen hijsen en vervolgens na wat onverstaanbaar geschreeuw van één van hen allemaal tegelijk hetzelfde been willen heffen. Altijd als ik dat zie maakt een gevoel van medelijden zich meester van mij. Medelijden met zulke simpele geesten. Als een getrainde hond volgen ze de bevelen op van een schreeuwlelijk. Dat gun je echt niemand.

Interesse
Dit alles neemt niet weg dat ik veel interesse heb in de geschiedenis van de twee wereldoorlogen die Europa teisterden. Ik was al heel vaak in België en Frankrijk om historische plekken te bezoeken. Onlangs nog was ik in het Verzetsmuseum in Amsterdam. Ik begrijp ook 'de lol' die mensen er in hebben om bijvoorbeeld voertuigen uit die tijd rijdend te houden. En ook: herdenken moet!

Nou, zo maar wat gedachten naar aanleiding van de grootse viering van 75 jaar bevrijd Bergen op Zoom op 26 oktober jl.