WL / Tekst + Fotografie

Giethoorn: wie kent het niet? Het Venetië van het noorden. Ja, een beetje kleiner, eigenlijk is alleen het water even nat als in de Laars. We waren er op de fiets onlangs, vanaf de SVR-camping in Tuk waar we met de camper twee nachten stonden. Zon op en af, regen net zo. Er is ook een leuk mueseum, met onder meer een vissershuisje. Waarin destijds hele families woonden, met wel tien kinderen... In de zomer is het er idioot druk, vooral met Chinezen. Die schijnen hier en daar ook al panden te kopen. En op Te koop-borden staan inderdaad ook Chinese tekens. En Arabische, vermoed ik.

Deze foto's maakte ik onlangs in en rond het ir. Woudagemaal in Lemmer. Dat gemaal stond op dat moment 'onder stoom': niet omdat het gezien de waterstand nodig was, maar om machinisten te trainen. Er zijn bij het waterschap dertig mensen in staat om het gemaal te starten en draaiend te houden. Wij volgden een rondleiding en kwamen precies op het goede moment binnen. Want dit licht was er maar even. Meer foto's: hier .

Wat een prachtig weekend was dit: gevierd werd dat 75 jaar geleden Bergen op Zoom door - vooral - de Canadezen werd bevrijd. Maar natuurlijk werden ook de vele jonge (!) slachtoffers herdacht die daarbij zijn gevallen. Een - ruime - selectie van mijn foto's vind je hier .

Beetje bij toeval kwamen we onlangs terecht in Foam, fotomuseum in Amsterdam. Daar hangt een flink aantal foto's - voornamelijk zwart-wit - van Brassaï. Zie hiernaast de informatie. Het zijn geweldige foto's, vooral die uit Parijs. Dus als je nog in de gelegenheid bent deze tentoonstelling te bezoeken: doen! Zelfportret.

Met een indrukwekkende ceremonie zijn vanmorgen op het Canadese oorlogsgraf in Bergen op Zoom de gevallenen herdacht die vochten voor onze vrijheid. Eén van de kransleggers was prinses Margriet.

Het is vandaag precies 75 jaar geleden dat Bergen op Zoom - vanuit Zeeland - werd bevrijd van de Duitsers. (Die intussen weer dol zijn op Zeeland, trouwens.) Natuurlijk wordt dat groots gevierd. Allereerst met een herdenking op het Engelse oorlogsgraf, vanmorgen. Hier enkele beelden daarvan.

Heerlijk in de herfst een uurtje uitwaaien op een winderig strand. Wij deden dat onlangs in Callantsoog. Hier en daar nog mooie herfstkleuren. Ik had geen camera meegenomen: dit zijn beelden uit mijn telefoon. Geen idee waarom hier al deze buizen liggen. Er gingen er ook enkele het water in. Zand opspuiten om het strand te verhogen? Dat is het enige wat ik heb kunnen bedenken.

In het Verzetsmuseum in Amsterdam zie je een prachtige tentoonstelling over het leven in de Tweede Wereldoorlog. Hoe stel je je op tegen de Duitsers? Meedoen, verzetten of gewoon probeer te leven als daarvoor? Natuurlijk is er ook aandacht voor de noden in de hongerwinter. Van het Verzetsmuseum zijn we naar het Concertgebouw gelopen voor een schitterend  concert. Onderweg - alleen de telefoon bij me, geen camera - natuurlijk ook wat foto's gemaakt. 

Wat een leven. Beetje modder, lekker eten en de eigenlijk altijd slapen. De enige beweging die Frieda maakte toen ik haar naam riep? Ze opende even één oog. Maar sloot het ook weer gelijk...

Mooie luchten. Die vind je vaak aan kusten, dus in Nederland. Of Normandië. De expressionisten wisten er wel raad mee. Maar wat denk je van Denemarken? Foto's uit 2011. Met J. op twee motoren onderweg voor een motorblad. Hieronder nog een foto.

De tijd vliegt. Kan me deze rit nog goed herinneren. Denemarken. De geboorte van de eerste kleinzoon die ik 'miste'. Champagne. Die ober. Veel te dure fles wijn. Maar ook: heerlijk toeren langs delen van de Margrietroute. Houten dorpjes. Het was in 2011. Ben intussen al weer met de kleinzoon en de camper op pad geweest. Dat zeg ik: de tijd vliegt. Ja, hout heeft onderhoud nodig. Ook in Denemarken.

Toen ik deze foto - Trouw, 30 september jl. - zag moest ik drie keer kijken. En even mijn ogen uitwrijven. Amateurplaatje, met een - kwalitatief zeer matige - telefoon gemaakt. Ongetwijfeld met een bedoeling nu zo groot in de maandagkrant afgedrukt. Maar nee hoor, een foto van het gewaardeerde ANP. Een naam staat er dit keer niet bij. Gelukkig maar, voor de maker. Zullen we eens naar de foto kijken? 1. De foto is niet goed belicht (of verkeerd afgedrukt - kan altijd). Veel te donker, schaduwpartijen lopen helemaal dicht (zwart). 2. Een scheve horizon. Zo ontzettend onnodig, want deze staat in een seconde recht (Lightroom kan het helemaal automatisch). Een scheve horizon vind ik in vrijwel alle gevallen een 'doodzonde' (bij een professionele fotograaf). Los van de foto en de fotograaf laat het ook de 'leegheid' van strandbezoek zien. Althans, strandbezoek op deze manier. In de zon gaan liggen bakken, als een kroket in het vet. Ik heb te doen met mensen die hun ...

Foto uit Trouw, 30 september 2019. Remko de Waal, ANP. Gezien het bijschrift, dat begint met 'toeschouwers', zijn die toeschouwers op deze foto belangrijk. Toeschouwers, staan er toeschouwers op deze foto? Van een iets grotere afstand zie jet het: ze staan met hun telefoon opnamen te maken. Ik vind dat de fotograaf hier te weinig heeft gediafragmeerd. Met een hoger f/-getal was de foto een stuk duidelijker geworden. Geheugensteuntje: met een laag getal krijg je een onscherpe voor- of achtergrond, met een hoog getal is er veel méér scherp. Hoe lager hoe vager.

Bij Niesmann + Bisschoff, de camperbouwer voor mensen met een hele dikke portemonnee, kun je elke kleur camper krijgen die je maar wilt. Speciaal voor Nederland is deze kleur op de Kampeer en caravan Jaarbeurs in Utrecht (nog tot zondag!) te zien. Het is een 'Landrover-kleur', deelde een woordvoerster mee. Erg mooi. De meerprijs van dit andere kleurtje deed mij wel verkleuren: 20.000 euro...

Nee, het Duitse Landvergnügen is niet hetzelfde als ons kamperen bij de boer. Kamperen op een Landvergnügen-erf kost niets, en vaak is er ook niets. Soms stroom, soms toilet, soms douche. Altijd een boerenerf, aardige mensen die je welkom heten en ook wel: een geweldig uitzicht, zoals ik dat onlangs had. Een mooiere plek is toch nauwelijks denkbaar? Eénmaal per jaar komt er een gids uit met alle deelnemende boeren. Daarin zit ook een sticker: met die sticker op de voorruit heb je toegang tot alle deelnemende agrarische bedrijven. Rond maart 2020 komt de volgende uitgave uit. Ik koop ém! 

Onlangs zat ik in de bioscoop ('Das schweigende Klassenzimmer', aanrader!) toen deze reclame voorbijkwam. Ik kijk zelden met aandacht naar die reclame, maar bij deze viel mij iets op. Namelijk het zinnetje onder de vette letters. 'Onbeperkt eten en naar de film'. Dat eerste vind ik een slecht idee, maar dat tweede kan best een aanzienlijke besparing opleveren. Onbeperkt naar de film! Dan heb je die 35 euro er na een paar films al uit! Ik sluit niet uit dat 'de tekstschrijver' van deze reclame bedoelt dat je maar naar één film mag. Maar dat staat er wat mij betreft zeker niet. Ik zal het de Watertuin toch eens vragen. Ik stuur een e-mail: "In uw bioscoopreclame lees ik: 'Onbeperkt eten en naar de film voor 35 euro.' In onbeperkt eten heb ik geen interesse, maar in onbeperkt naar de film wel. Daarom deze vraag: Geldt dit alleen voor de bioscoop in Bergen op Zoom?" Zodra er een antwoord is zet ik dat als opmerking hieronder.

Voor de vereniging Duitse Alpenstrasse reed ik met mijn camper twee weken lang langs deze route om foto's te maken. Ik fotografeerde van alles, natuurlijk ook regelmatig mijn eigen camper. Ik kwam op werkelijk prachtige plekken! Je kunt dan kiezen voor de camper in z'n geheel, of niet en dan met iets anders erbij. Ik vind de eerste foto plezieriger. Jij ook?

Voor de SNP verzorg ik regelmatig een fotoworkshop op het Natuureiland Tiengemeten. Zo ook op 5 oktober, met een groep met elf deelnemers. Erg leuke groep, enthousiaste fotografen. En het zat niet tegen: een hele dag droog, af en toe wat zon, hooglanders, paarden, zwanen... er zijn waarachtig mindere dagen geweest! Meer foto's: kijk verder.

In de Alpen staan veel koeien - vooral jongvee dat nog niet gemolken wordt - de hele zomer tussen de bijtjes en de bloemetjes in de Alpenweiden. Maar als het herfst wordt moeten ze weer het dal in, naar de stal. De dag waarop dat gebeurt is een feestdag: versierde koeien, klederdrachten, muziek, eten en drinken. Ik was er dit jaar bij in Balderschwang, Zuid-Duitsland (Duitse Alpenroute). Erg leuk. Volgend jaar ben ik er weer ergens bij, als het aan mij ligt. Maar dan weer eens in Oostenrijk.

Voor de uitgave TopCamper (Aveco verzekeringen) mocht ik een artikel schrijven over: hoe kies je de juiste camper. Het werd een artikel over vier pagina's, met achttien foto's ook van mijn hand. Interesse in dit en andere verhalen? Stuur een e-mail naar abonnee@top-camper.eu. Een introductie-abonnement kost slechts €9,95 (twee nummers).

Fuji X-T30 | XF18-55mm f/2.8-4 R LM OIS | 1/60s | f/4.5 | ISO100 | eenpootstatief In het Arboretum Oudenbosch stuitte ik op 1 juni van dit jaar op dit tafereeltje. Brandhout en een dode boom. Veel meer tinten bruin krijg ik niet vaak voor mijn camera... terwijl alles er omheen in bloei stond of met de dag groener werd.