WL / Tekst + Fotografie

Een heerlijk rondje wandelen. De GPX-route volgde iets te veel een fietspad, dus zijn we parallel wat door het zand gaan struinen. Ging ook prima.  Hier en daar lagen nog resten sneeuw. Er waren méér wandelaars, op twee en vier voeten - Brabant heeft carnavalsvakantie. 

Zondagmiddag. Dus het kan niet zo zijn dat straks de gemeentelijke vuilniswagen langskomt. Trouwens, er is nergens in de omgeving een huis te zien. Dit zijn gewoon asocialen, die dit even snel bij een bos dumpen. Ik vind dit zo stuitend...

Hier en daar hoor ik dat de politie wegen afsluit omdat er te veel schaatsers op een bepaalde plek komen. In de Pannenhoef heb je daar - althans vrijdagmiddag - geen last van. Mooie plek, mooi ijs, een paar schaatsers slechts. 

Wat leuk: ons FOTOproject coronacrisis wordt opgepikt door een krant. Hier het bericht. Het project omvat dagelijks drie zwart-witfoto's gedurende de tweede lockdown. Het project liep van 15 december 2020 tot en met 9 februari 2021.

Fotomaat A. en ik gingen eigenlijk voor de wisenten in de sneeuw naar natuurgebied de Maashorst. Maar alleen de sneeuw was er - in overvloed. (Sneeuwschoenen waren op sommige stukken zeker zinvol geweest.) De wisenten waren er natuurlijk wel, maar niet op een plek waar ze goed waren te fotograferen. Maar ja, constateerden wij al, dat risico loop je met levende wezens. We liepen, sjouwend met de telelenzen en een lunch, dik elf kilometer. En uiteindelijk is ook dat gewoon aangenaam. 

Heerlijk, zo'n bevroren bos. Vol mezen, roodborstjes en merels. Die arme reeën zullen het best moeilijk hebben: ik zag enkele sporen. Ook sporen van hazen of konijnen. Af en toe kraakte het vervaarlijk onder onze schoenen: dan liepen we over een bevroren plas. Geen wintertrip met de camper dit jaar: maar dit komt aardig in de buurt. Qua wandelen dan. 

Tijdens een boswandeling vanmiddag waren we onverwachts dichtbij de Canadese begraafplaats. We besloten er even heen te lopen. We waren bijna de eerste wandelaars hier: van slechts één persoon zagen we voetstappen. Wat een bijzondere plek blijft dit toch telkens weer.  En dan is daar ineens de sneeuwschuiver, om het fietspad tussen Bergen op Zoom en Wouw/Roosendaal schoon te houden. Wat een on-Nederlandse situatie is dit toch deze sneeuwweek.

Wat een heerlijke morgen was dat - in de sneeuw in het bos. Ik was er vroeg bij: er waren nog geen andere voetstappen. Veel mezen, roodborstjes en wat sporen van viervoeters: reeën neem ik aan. Door de harde wind waaide er wel veel sneeuw van de boomtakken: het had nog mooier kunnen zijn. En een zonnetje erbij, met een blauwe lucht. Ja, het kan altijd mooier. Ik wandelde ruim 6 km. Hetgeen mijn geregistreerde wandelkilometers dit jaar op 77,2 km brengt.  

Politici veroordelen de avondklok-rellen van enige tijd geleden in harde bewoordingen. Premier Mark Rutte zei dat het geen zin heeft om je in de sociologische oorzaken te verdiepen – dit is gewoon ‘losgeslagen tuig’. Filosoof René ten Bos windt zich op over die onwil om te duiden. Want de woede komt wel degelijk ergens vandaan. ‘Groter dan de onwil je te verdiepen in de achtergronden van welke rebellie dan ook kan domheid niet worden’, schrijft Ten Bos over de woorden van Mark Rutte over de avondklok-rellen.

Zo'n laan met indrukwekkende bomen smeekt  om gefotografeerd te worden met ... een teleobjectief. Dan trek je het landschap als het ware 'in elkaar'. Voor deze foto (op 4/2/2021 gemaakt, bij Zundert) gebruikte ik op de Fuji X-T3 systeemcamera de XF550200mm f/3.5-4.8 R LM OIS op 105 mm. Uit de hand met 1/110s bij f/4.2, ISO 160.

Coronatrio 4 februari 2021 Alle beelden van dit project: https://bit.ly/2MNVsPs ​ Fuji X-T3 met 14mm. Grenzeloze natuur aan de grens: aan de overkant van de sloot is België. De sloot is in dit geval de Goorloop aan de oostrand van de gemeente Zundert. Dit watertje stroomt door een zeer afwisselend natuurgebied en is op enkele plaatsen de grens met onze zuiderburen. Lopend langs de vennen en de stuifzandruggen merkte ik vandaag dat dit een alles behalve eentonig gebied is. In de lager gelegen natte gebieden zijn vennen en moerassen: het is een klein wonder dat mijn voeten droog zijn gebleven. De hoger gelegen zandruggen zijn vooral begroeid met naaldbomen en open heide.