WL / Tekst + Fotografie

Het dorpje Rothenburg o.d. Tauber is een soort openluchtmuseum. Daarom is het er op een mooie zondag ook best druk. Ik heb niets tegen foto's met mensen erop, integendeel. Maar af en toe een foto zónder kan ook best. Zeker als de lucht meewerkt. Meer beelden: op Instagram #instalaros

Ze kunnen nog maar net lopen of ze zijn al te zwaar en ze kijken alleen nog maar op een schermpje... Die (aanvechtbare) gedachte kwam bij me op toen ik dit tafereeltje zag. Fuji X-T30 met 18-55 mm, 1/125s bij f/3.6 op ISO80.

Gewoon op een bankje gaan zitten, 'gewapend' met een 200 mm lens. En dan gebeuren er soms de leukste dingen. Zoals dit lieve gezinstafereeltje. Meer beelden op Instagram #instalaros

Tekenen, schilderen, geen idee wat de groep aan het doen was. Ik wachtte op een goed moment om een foto te maken. Met de 200mm, gezeten op een bankje in Rothenburg ob der Tauber.

Vlinders fotograferen doe je met een macro-objectief. Maar die heb ik niet op de Fuji X-T30. En vlinders fotograferen is ook mijn liefhebberij niet. Maar als ik er dan eens een zie en ik heb de 200 mm er op zitten, dan maak ik die foto wel. Hier dus met 200 mm en 1/500s bij f/4,8 op ISO320. Geen statief dit keer. Meer beelden op Instagram: #instalaros

Sommige dingen zijn toeval. Want ik heb deze man daar echt niet neergezet... Zicht op Piran aan de Sloveense kust.

Heerlijk, dit hangt hier rond de camping in Slovenië zomaar voor het grijpen. Tussen de wijngaarden in. Wat een geweldige plek is dit. Heerlijk restaurant (zes gangen - zes wijnen), zwembadje, rust.

Hoe breng je een elektrische vouwfiets netjes in beeld. Rijdend, stilstaand, met of zonder mens erbij... er zijn heel veel mogelijkheden. Dit keer vonden we een plekje bij een waterval. Het statief was mee. De waterval stroomde in de zon, ons plekje was in de schaduw. Dat moest dus wel wat worden genivelleerd. In Lightroom. Stuur tegen het stromende water, de hoed in de zon. Links sluiten bomen het beeld af, of op, rechts de zittende persoon. De fiets behoorlijk centraal in beeld: daar gaat het in dit geval immers om. Op de laptop ziet het er prima uit. Thuis, op de grote monitor, volgt de eindconclusie.  Fuji X-T30, 18-55mm, statief, grijsfilter.

Heerlijk oud en onbewoond pand bij de ingang van de camping. De natuur neemt het zo'n beetje over...

De Schoonhovense kunstenaar Bart Louman - 'Happy Artist' en eerder mental coach  en professioneel surfer - werd vier maanden geleden tijdens een zeiltocht in de Caraïben getroffen door een hartstilstand. Op 29 juni jl. zijn in Schoonhoven tijdens een besloten bijeenkomst schilderijen geveild.  Heel veel Schoonhovenaren kenden Bart - alleen al door zijn vrolijke schilderijen. Ik bracht een bezoekje aan de veiling. Wat niet is verkocht - en dat zijn niet eens de minste werken - is tot 26 juli te zien in de Veerpoort in Schoonhoven. Het was deze 29e juni ook de warmste sinds weet ik wanneer. Gelukkig zorgde de stadsbrouwerij van Zilverstad Schoonhoven voor enige afkoeling.

Zondagochtend. Ik loop op de Lekdijk. Af en toe komt er een auto voorbij, veel vaker groepjes mannen op racefietsen. En twee meiden, elk op een paard. Mobiliteit is nog niet zo gender-neutraal. Ik geniet van de ganzen, de ooievaar, buizerds, visdiefjes. Op de Lek vaart een binnenvaartschip. Een tanker, aan alle leidingen te zien. Daar zitten Nijlganzen: agressieve indringers die gans heten maar eend zijn. Een bord geeft aan dat ik hier het hek over mag om dwars door het weiland mijn wandeling voort te zetten. Een stukje verderop is weer een huis. Een boerderij. Dit keer niet met een mooie brievenbus aan de dijk, maar met een... nou, je zag het al. Voor de jongere lezers: zo zak vroeger een vuilnisbak eruit. Zink. Niks afval scheiden, alles werd hierin gedonderd... En nu dus de post. Ik vind het van een ontroerende eenvoud.