Doorgaans van bovenaf gefotografeerd, maar ik koos hier voor een ander standpunt. Canon EOS 7D met EF50mm f/1.4, ISO400, 1/40s bij f/1.4. (Met statief had ik zeker hoger f/-getal genomen.) |
De stad Mostar werd gesticht in de 13e eeuw, en functioneerde dankzij de strategische ligging tussen de zee en het binnenland als handelscentrum van Herzegovina en omgeving. De enige brug over de rivier de Neretva was in Mostar. Dit was een houten brug, die regelmatig de geest gaf en opnieuw moest worden aangelegd.
In de 16e eeuw gaf sultan Süleyman de Grote van het Ottomaanse Rijk opdracht tot de bouw van een stenen brug in Mostar. Het werk aan deze brug begon omstreeks 1557 onder leiding van Mimar Hajrudin. De brug had waarschijnlijk de grootste boogconstructie die tot dan toe ooit in een brug was gebruikt. Het was dus een gewaagd project. Om de constructie te testen liet Hajrudin eerst een kleine versie van de brug bouwen over de zijrivier Radobolja. In 1566 (het laatste jaar van de heerschappij van Sulejman de Grote) werd het werk voltooid. In de loop der jaren werd de brug herhaaldelijk gerestaureerd en veranderd door opeenvolgende Ottomaanse heersers.
In 1993 werd de brug verwoest tijdens de oorlog op de Balkan. In Mostar waren hevige gevechten uitgebroken tussen troepen van het Bosnische regeringsleger en de Bosnische Kroaten van de Kroatische Republiek Herceg-Bosna. Wie de brug vernietigd heeft wordt betwist door sommige Kroaten. Veel historici beweren dat Kroatische milities, die meenden dat de brug door moslims werd gebruikt om troepen te bevoorraden, in november van 1993 in een paar uur tijd de brug hebben vernietigd, hetgeen destijds ook door een woordvoerder van de Bosnische Kroaten werd verklaard. Een (niet gepubliceerd) Kroatisch onderzoek, een mislukte poging de Kroatische generaal Slobodan Praljak, die voor de rechter stond voor oorlogsmisdaden en de vernietiging van de brug te exhonoreren met bewerkt en ingekort beeldmateriaal, trekt de conclusie dat de Stari Most niet vernietigd zou zijn door Kroatische milities, maar door een mijn die vanuit het moslimgedeelte van de stad geactiveerd zou zijn. Bewijs voor deze complottheorie ontbreekt echter. De brug was de twee dagen vooraf aan de instorting bestookt met Kroatische granaten en erg verzwakt.
Na de oorlog werd er een noodbrug aangelegd, die al snel weer functioneerde als spil van de stad Mostar. De stad was en is verdeeld in een Kroatisch deel in het westen en een Bosniak deel in het oosten. De brug is na de Bosnische oorlog geheel in het Bosniakken deel van de stad komen te liggen.
De herbouw van de stenen brug nam in 2001 een aanvang onder supervisie van UNESCO. De renovatie heeft bijna 13 miljoen euro gekost. Dit geld werd bijeen gebracht door de Europese Unie, de Wereldbank, het cultuurfonds van de Aga Khan en de overheden van Nederland, Italië, Bosnië en Herzegovina, Kroatië en Turkije.
Voor de herbouw werd zo veel mogelijk gebruikgemaakt van de originele stenen die uit de rivier gehaald werden. Ook moesten de ingenieurs zich verdiepen in oude bouwmethoden om de nieuwe brug zo origineel mogelijk te reconstrueren.
Op 23 juli 2004 werd de brug feestelijk heropend.
[Bron: Wikipedia]
Reacties
Een reactie posten