De sporen van de Tweede Wereldoorlog zijn op weinig plekken zo goed zichtbaar als in Nationaal Monument Kamp Vught. Zo begint de folder die je bij de entree krijgt uitgereikt, met plattegrond en verdere toelichting. Er is een deel binnen en een veel groter deel buiten. Ik was er laatst mijn mijn zoon, tijdens ons vader-zoon weekend met wandelen, fotograferen en museumbezoek. En eten, niet te vergeten. We overnachtten in een pension, met gezamenlijke keukenfaciliteiten.
De eigenaar van het pension heeft een prachtige hond, deze Schotse collie. Zoon Ruben maakte er een (telefoon)foto van. Wij hebben zelf ook zo'n hond gehad: Hesketh heette deze.
Deze beelden behoeven geen toelichting. Ze zijn eigenlijk te erg voor woorden.
Wat een hel moet dat toch geweest zijn, onder deze omstandigheden, met zovelen, met zulke bewakers die je willekeurig konden straffen of erger. De angst alleen al...
De eerste dag maakten we een wandeling.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten