Deze toegang tot het natuurgebied Zoomland (Brabants Landschap) zal vanaf nu mijn blijvende herinnering vormen aan het coronatijdperk. Hier liepen - en lopen - we het bos in, regelmatig richting de Zeezuiper. Een prachtig waterrijk, bijna moerasgebied. Veel watervogels, een lepelaar af en toe, een ree, bloeiende brem, een vennetje en nog veel meer moois.
Zonder corona hadden we dit - op tien minuten lopen van ons huis - misschien wel nooit ontdekt.
Want wandelen, dat is niet iets voor elke dag. Dat doe je op vakantie, in een speciaal weekend, elders. Thuis heb je wel wat beters te doen. Nou ja, totdat de - veel te hard hollende - wereld tot stilstand komt. En thuisblijven het dringende advies is.
Het lijkt erop dat we weer uit het coronadal aan het klauteren zijn. Er zal af en toe nog wel eens een terugval zijn, maar de weg omhoog is wel definitief ingezet. Op weg ook naar een medicijn en/of virus, zou prettig zijn.
Intussen hoop ik ook vurig dat we deze situatie aangrijpen om een aantal zaken ten goede en ten groene te veranderen. Dat intercontinentale pleziervliegen, dat moet gewoon afgelopen zijn. En vliegen waar de trein een prima alternatief is (of snel moet worden): stop ermee.
Het is nu wachten op een parlementaire enquête. Om na te gaan wat er allemaal fout ging in de landelijke besluitvoering. Vooral in het begin zijn er forse inschattingsfouten gemaakt bij de deskundigen, zo blijkt steeds meer. Eerder ingrijpen had veel slachtoffers kunnen besparen, veel IC-bedden waren dan niet nodig geweest voor louter coronapatiënten en ga zo maar door.
Ik kijk er naar uit weer op pad te gaan. Op 1 juli gaan de campings weer open. Hoera!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten