Meer diawerk - was ook fijn werken

Kiwi's in Nieuw-Zeeland

Thuiskomen van een reportage voor Moto73, Het Tweede Huis, Kavel & Huis, Serres, Autokompas, CameraMagazine of nog een ander tijdschrift. Film terugspoelen (kleinbeeld, maar ook wel 6x6), in een doosje en naar Breda. Daar was een ontwikkelcentrale, twee uur later kon ik de stroken ophalen. Soms bleef ik daar even in de buurt - heen en weer naar Roosendaal was niet zo handig. Soms kwam de centrale in Rotterdam me beter uit: deed ik dat (bij Kleinpolderplein). 

Veel toeristische onderwerpen, niet allemaal even spectaculair. Dat was dit wel: een test van autobanden op een circuit. Zelf slippen en als een idioot remmen op een nat wegdek, maar ook met een helicopter boven de testauto's vliegen. Italiaanse piloten doen dat op hun - risicovolle - manier.

[Alle foto's: scan van dia]

Kamperen was het eerste onderwerp waarover ik, naast mijn baan als overheidsvoorlichter, ging schrijven. Met toestemming, uiteraard, van mijn werkgever. Het was ook de tijd van de leuke persreisjes: Zuid-Afrika, Cuba, Oostenrijk, Frankrijk, Zwitserland en meer. Van die georganiseerde persreizen is niet veel meer over en volkomen terecht. Betere publiciteit leveren individuele persreizen op. Minder of meer gefaciliteerd door een verkeersbureau.

Regelmatig was ik in Spanje te vinden, voor reportages over tweede huizen van Nederlanders meestal. Vaak op plekken waar ik zelf nooit zou willen zitten. Er zijn hele Nederlandse enclaves, compleet met bingo, een Nederlandse huisarts en iemand die je koelkast vult en zwembad reinigt als je die kant op komt.