Uit het programma van de PVV [11]

In een serie wekelijkse blogberichtjes (vrijdagavond 21:30 uur) doe ik uit de doeken waar de PVV - de grootste politieke partij in de Tweede Kamer, onze volksvertegenwoordiging - voor staat. Althans, wat er in hun partijprogramma staat waarmee ze de verkiezingen van 2023 in zijn gegaan. Tegen het humaan behandelen van mensen die vluchten voor oorlog en geweld, tegen milieumaatregelen, tegen vrijheid van onderwijs, voor Rusland en tegen hulp aan Oekraïne, voor discriminatie en dus ook: programmapunten die indruisen tegen onze grondwet. Waarvan de eerste regels al in 1798 werden vastgelegd.

Vet gedrukt: de letterlijke tekst uit het PVV verkiezingsprogramma.

---

De afgelopen tien jaar ging er zo’n 50 miljard euro Nederlands belastinggeld naar ontwikkelingshulp en de Derde Wereld is er amper iets mee opgeschoten. Ons geld verdween voor een groot deel in de diepe zakken van Afrikaanse machthebbers. We moeten direct stoppen met ontwikkelingshulp.

Het is belangrijk om te erkennen dat het beoordelen van de effectiviteit van ontwikkelingshulp complex is en afhangt van vele factoren. Hoewel sommige kritiekpunten op ontwikkelingshulp legitiem kunnen zijn, is het te simplistisch om te stellen dat de Derde Wereld er amper iets mee is opgeschoten en dat geld voornamelijk verdwijnt in de zakken van Afrikaanse machthebbers.

Ontwikkelingshulp heeft daadwerkelijk bijgedragen aan positieve veranderingen. Het heeft miljoenen mensen geholpen toegang te krijgen tot onderwijs, gezondheidszorg en basisdiensten. Het heeft bijgedragen aan economische groei en armoedebestrijding in sommige landen. Daarnaast hebben internationale hulpinspanningen geleid tot de verbetering van infrastructuur, landbouwpraktijken en technologische ontwikkelingen.

Natuurlijk zijn er uitdagingen en tekortkomingen bij ontwikkelingshulp. Corruptie kan een probleem zijn in sommige regio's, waarbij geld in verkeerde handen terechtkomt. Maar het is belangrijk om te benadrukken dat er maatregelen en mechanismen zijn geïntroduceerd om dit tegen te gaan, zoals transparantie-eisen en betere beheersystemen.

Het is ook van belang om de context te begrijpen. Sommige landen hebben te maken met structurele problemen, zoals conflicten, politieke instabiliteit en zwakke instellingen, die de effectiviteit van ontwikkelingshulp kunnen belemmeren. Daarnaast zijn de doelen van ontwikkelingshulp op de lange termijn, dus het is belangrijk om geduld te hebben bij het beoordelen van de resultaten.

In plaats van direct te stoppen met ontwikkelingshulp, is het beter om te streven naar verbetering en innovatie in de manier waarop hulp wordt verstrekt. Het bevorderen van goed bestuur, verstrekken van technische bijstand en het ondersteunen van lokale capaciteitsopbouw kunnen de effectiviteit vergroten. Daarnaast kunnen partnerships en samenwerking tussen donoren, regeringen en lokale gemeenschappen helpen om duurzame ontwikkeling te bevorderen.

Kortom, het beeld van ontwikkelingshulp als een totale mislukking is onjuist. Hoewel er uitdagingen zijn, heeft ontwikkelingshulp wel degelijk positieve resultaten gehad en kan het nog steeds een waardevol instrument zijn om wereldwijde armoede te verminderen en duurzame ontwikkeling te bevorderen.