Via kogelvanger en Diefdijk naar fort Everdingen

De 'kogelvanger' is het restant van een Duitse schietbaan
uit het begin van de Tweede Wereldoorlog. Toen met hout bekleed. 

Dat het langs onze grote rivieren mooi en interessant is, dat wist ik wel. Maar nu we enige tijd in de buurt van de Lek verblijven raak ik met de dag enthousiaster. Zondag 15 oktober hebben we niet eens zo'n grote wandeling gemaakt, maar wat je dan allemaal al tegenkomt! Toegegeven, het weer en de regenboog hielpen mee, maar ook zonder is het hier prachtig, aan een van de Hollandse waterlinies.

Groepsschuilplaats aan de Diefdijk

Na een heerlijke lunch bij Caatje aan de Lek (ik zou het allitererend liever Caatje langs de Lek hebben genoemd, maar dit terzijde) in het Werk aan het Spoel liepen we langs de Kogelvanger over het Schootsveldpad. Ja, veel oorlogshistorie hier. 

De 23 kilometer lange Diefdijk is in 1277 aangelegd als binnendijk, met als doel het achterliggende gebied te beschermen bij wateroverlast in de Betuwe. Daarbij vormde deze de grens tussen Gelre en Holland en is nu dus ook de grens tussen de twee provincies. Sinds de 19e eeuw is de Diefdijk onderdeel van de Nieuwe Hollandse Waterlinie. Deze beschermde de achterliggende steden door een strook land van enkele kilometers breed onder water te zetten. Na de Tweede Wereldoorlog is de Nieuwe Hollandse Waterlinie opgeheven, maar de dijk wordt nog steeds gebruikt als binnendijk.

Fort Everdingen

Aan het einde van de Diefdijk arriveren we bij Fort Everdingen, nu in gebruik als bierbrouwerij en een proeflokaal, lees café met terras. We dronken er iets. (Nee, geen bier.) Ook hier een regenboog! Ik stond op deze plek al eens met kleinzoon en de camper. We deden toen ook mee met een rondleiding in en rond het fort.

[Diefdijklinie: aanleg vanaf 1875.]

Imposante beersluis bij Fort Everdingen

 

Bij fort Everdingen liggen drie sluizen voor de inundatie van de polder tussen de Diefdijk en Culemborg. De meest opvallende is de beersluis, een combinatie van een inlaatsluis en een beer, aan de oostzijde van het fort, die samen met de waaiersluis van Werk aan het Spoel werd gebruikt voor de inundatie (het onder water zetten, zodat de vijand er niet doorheen kon). Het vliegen heeft de waterlinies totaal overbodig gemaakt.

Langs de Lek zien we zilverreigers, blauwe reigers, ooievaars, lepelaars, ganzen en tal van watervogels. Ook groepen kieviten, die zich opmaken voor de trek naar het zuiden.

Ondanks de herfst zijn veel bomen hier nog opvallend groen. 

[Alle foto's: telefoon Pixel 7]