Doorgaan naar hoofdcontent

[Column] Greta Thunberg en de rioolbuis


Omdat de beursdeuren van de Caravana in Leeuwarden die ochtend nog niet open zijn val ik in een gesprek dat een aantal ook wachtende mannen heeft. Aan hun jasje of overhemd zie ik welke toeleveranciers aan de kampeerbranche zij vertegenwoordigen. Ik zal die namen hier niet noemen, want wat zij zeiden en nadrukkelijk beaamden is dusdanig triest dat zij bij het nalezen zichzelf waarschijnlijk een slag in de rondte schamen. Of hoop ik dat alleen maar?

“Laatst was ik in Zweden en weet je wat ik daar zag? Een hele grote vrachtwagen met aan de zijkant achteraan het hoofd van Greta, weet je wel? Vanaf de voorkant liep een hele dikke rioolbuis naar achteren en die kwam precies in de mond van die Greta uit. Ja man, die Zweden zijn helemaal klaar met die Greta.” Hartelijk lachend betuigden de toehoorders hun instemming. “Geweldig”, vond de  één. “Ik word doodziek van dat milieu”, zei een ander, vrijwel zeker zonder te beseffen wat hij eigenlijk zei.

Na het zien van één vrachtwagen met zo’n laaghartige afbeelding van Greta de conclusie trekken ‘dat de Zweden helemaal klaar zijn met Greta’ lijkt mij wat voorbarig. Sterker nog, als er al zoiets bestaat als ‘de opvatting van een volk’ dan is het maar zeer de vraag of die overeenkomt met die van een vrachtwagenchauffeur of zijn baas. Zeker in Zweden, waar heel veel mensen uitstekend onderwijs hebben genoten en genieten. En onderwijs leidt nu eenmaal eerder tot nadenken en nuance dan tot afbeeldingen van een rioolbuis richting het gezicht van Greta.

“Goedemorgen heren”, zei ik. “Wat jullie ook van het meisje Greta vinden, het gegeven dat jullie het hier over haar hebben geeft wel aan dat zij kennelijk iets aangestipt heeft dat er toe doet.” Nou, toen kwamen de mannen los. “Wij straks honderd rijden en je bent de grens nog niet over of je mag tweehonderd rijden.” En nog meer van dit soort ‘argumenten’. Met als rode draad: wat heeft het nou voor zin als wij iets doen en de rest van de wereld niet? Eén spreker kwam niet verder dan: “Wel wakker blijven hè!” Daarmee suggererend dat hij dat wel deed en ik niet.
Als je intellectuele vermogen tot zulke conclusies leidt dan heeft argumenteren domweg geen zin. Gelukkig gingen de deuren van het beursgebouw open. We wensten elkaar een goede beursdag. Ik ben eerst koffie gaan drinken, want zulke gesprekken maken me verdrietig. De wereld redden lukt mij ook niet. Lukt Greta ook niet. Maar er over nadenken, kleine stapjes zetten, bezorgd zijn over de toekomst… kennelijk is dat voor veel mensen al te hoog gegrepen.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Panorama mooi gebruikt in tijdschrift

Een enkele keer maak ik met de Fuji-camera X-T4 een panorama. Leuk om te doen, en ook leuk om te publiceren. Zoals hier in de net verschenen CamperReisMagazine bij mijn verhaal over Spanje. Het hele artikel  omvat zes pagina's, waarvan dit de eerste twee zijn.

Fotografie en vormgeving in krant

Een vormgever kan de mooiste foto verminken. In de ogen van de fotograaf althans. Ik kijk daar iets anders tegenaan: fotograferen is een proces, maar vormgeven is dat ook. Ik probeer goede foto's in te leveren, de vormgever probeert hiermee mooie pagina's te maken. En daarvoor kan het nodig zijn een stukje van een foto af te halen. Een foto bekijk je als een foto, een pagina als een pagina. (Snap je het nog?)  Deze voorpagina  bevat één foto, gemaakt met een lichte telelens om de groep voertuigen wat 'in elkaar' te drukken. Het was een liggende foto ( landscape) , die hier staande ( portrait) is gebruikt. De keuze van de woorden 'staat stil' in combinatie met rijdende voertuigen is wellicht iets minder handig. Is dit geen mooie fotopagina geworden? Erg leuk dat ze hier een hele pagina aan besteden en hoe, met de Nederlandse driekleur prominent in beeld. Een echte 'bevrijdingspagina', waarop ook de burgemeester een plek kreeg - zittend op een motor uit WO...

CamperReisMagazine nr. 3 verschenen

Met drie artikelen kom ik weer behoorlijk aan bod in het nieuwe, mooie CamperReisMagazine. Een verhaal over de CamperElfstedentocht, een winterse beleving in Zuid-Spanje en een kleiner artikel over Torgau (aan de Elbe in Duitsland). Het hele artikel omvat vier pagina's - hier het voorbeeld van de eerste pagina van het artikel over de CamperElfstedentocht. In maart 2025 organiseren we er weer één.