Op je 90ste in het Concertgebouw afscheid nemen met (en van) het orkest waarmee je je - buitengewoon succesvolle - carrière ook bent begonnen: dat moet een bijzonder moment zijn geweest. En op de radio hoorde en hoor ik soms weer dat het dat ook was. Enkele liederen waren er te horen en de zevende symfonie van Anton Bruckner. Dat laatste is sowieso adembenemend mooi en in de handen van Bernard Haitink - want daarover hebben we het - helemaal. Ik had er wel bij willen zijn...
Na het concert werd Haitink op NPORadio4 geïnterviewd. De vragensteller, Hans Haffmans, tutoyeerde de maestro. Zij kennen elkaar, kennelijk. Een dag later hoor ik op de radio dat luisteraars zich hieraan hebben gestoord. "Enkele jaren geleden heeft Haitink me hierom nadrukkelijk gevraagd", vertelt Haffmans een dag later op de radio. "Dat was moeilijk in het begin, maar hij stond erop."
Waar bemoeien die luisteraars zich toch mee? Als Haitink dit niet had gewild, dan was het immers echt niet gebeurd.
Haitink, dat is een monument. In alle opzichten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten