Boeit een film van 266 minuten? [JA]

Chassé | Breda

Om 12:45 uur begon vanmiddag de film De Bezette Stad in de Chassé cinema in Breda, om 17:20 uur kwamen we uit de bioscoop. Een ongewoon lange film dus.
Ik knip en plak:

Pathé: "Het verleden botst met ons heden in Steve McQueens gedurfde documentaire De Bezette Stad, geïnspireerd op het boek Atlas van een Bezette Stad. Amsterdam 1940-1945 van Bianca Stigter, zijn echtgenote.
McQueen creëert twee in elkaar grijpende portretten: het ene toont van deur tot deur de nazi bezetting die de stad nog steeds achtervolgt, het andere is een levendige reis door de laatste jaren van pandemie en protest. Wat naar voren komt, is zowel verpletterend als hoopgevend, een verreikende meditatie over geheugen, tijd en wat er in het verschiet ligt."

Filmtotaal: "In ruim vier uur vertelt McQueen samen met zijn vrouw Bianca Stigter een duizelingwekkende hoeveelheid persoonlijke verhalen die zich afspeelden in de periode 1940-1945, iedere keer geïllustreerd met beelden uit het nu. Van heroïsch tot verwerpelijk, van verzetsstrijder tot collaborateur. Bekende namen als Hannie Schaft, Mengelberg, Walter Süskind, Cas Oorthuys en ja Anne Frank, komen voorbij. Niet-chronologisch trekken we van adres naar adres. Af en toe afsluitend met een enkel woord: 'gesloopt'. Het maakt De Bezette Stad tot een evenwichtig testament, mede door de monotone, zakelijke voice-over (Carise van Houten).

Het officiële promotiefilmpje kun je hier zien: https://youtu.be/3wGD-0PokMM

Wat ik er van vond?

De Bezette Stad is een ongelofelijk boeiend document. Waarmee moet ik beginnen? Nou, de beelden dan maar. Straatfotografie op z'n best. Wat een mensen komen er in voor, wat een gebeurtenissen. Waar vind je zo'n bonte verzameling van 'vreemde vogels'? Ja, in Amsterdam dus. Meesterlijk in beeld gebracht.

Maar ook: het geeft een beeld van enkele jaren in ons Hollandse bestaan, in coronatijd vooral. Dat televisieoptreden van Mark Rutte, onvergetelijk.

Alles overstijgend is het verhaal dat Caris van Houten vertelt. Over 'Joden niet gewenst', overal in de stad. Joden die overal werden ontslagen. Zichzelf van het leven beroofden omdat ze geen toekomst meer zagen. Executies, opmerkelijk vaak in Overveen. Joden die onderduikadressen regelden maar de onderduikers vervolgens aanmeldden bij de Duitsers (zeven en een halve gulden per Jood bracht dat op). Al die verhalen hoor je aan met actuele beelden van het huis of het gebouw nu. Mits niet gesloopt.

Enige bekendheid met de stad Amsterdam is prettig, bij het bekijken van de film. Concertgebouw, Rijksmuseum, Nieuwmarkt, grachten, er komen zoveel bekende plekken in voor. Ik neem aan dat in elk geval elke Amsterdammer de film wil zien. Maar ook zonder die kennis blijft het boeiend.

Blijf aan het einde van de film ook vooral bij de aftiteling zitten. En luister naar de muziek die dan klinkt. Schitterend!

Mijn advies: gaan! Vanmiddag zaten we met slechts zeven mensen in de bioscoop. Onbegrijpelijk weinig.