Heerlijk, zo'n stilterijtuig in de trein. Met Ilja Leonard Pfeijffer op mijn eLezer kan de rit niet lang genoeg duren.
Ineens staat er een man voor me. Nou, naast me. Hij legt een briefje op mijn tafel. Want hij heeft geen baan. Al vind ik het uitdelen van bedelbriefjes in een trein best een baan. Een rotbaan zelfs.
En paar minuten later haalt hij de briefjes weer op. Ik zie niemand die zakdoeken koopt. Dit is een baan die niets oplevert. Dat moet beter kunnen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten