Medelijden of bewondering?

Deze foto, onlangs in Trouw, roept bij mij vrijwel direct tegenstrijdige reacties op. De eerste is er één van medelijden. Ach hemel, dat arme kind wordt helemaal uitgerekt: dat kan toch niet gezond zijn?
Maar de tweede reactie is: zonder het juiste lijf heeft ballet geen zin. Ja, kun je het doen, er plezier aan beleven, maar moet je het bereiken van de top niet willen.
En dan is er nog een soort derde reactie. Wie ziet er niet graag mooi ballet? En ja, daarvoor zijn topdansers (m/v) onontbeerlijk...
Leuk, zo'n foto waarbij je gedachten alle kanten opgaan.