Onlangs had ik het genoegen te lunchen tegenover de oud-voorzitter van een grote, landelijke vereniging met tienduizenden leden. Een club die bezig is om de organisatie en zelfs de huisvesting te moderniseren. Jarenlang heeft de ontwikkeling van die club stilgestaan, met nu tamelijk veel ‘achterstallig onderhoud’ als gevolg. De oud-voorzitter is intussen erelid geworden, als dank voor het vele (vrijwilligers)werk voor de vereniging verricht.
Het gesprek ging over koetjes en kalfjes. Maar ik vind het altijd prettiger om iets meer inhoud toe te voegen. Aanleidingen genoeg: het milieu (daar heeft deze vereniging best veel mee te maken) en de verkiezingen voor provinciale staten die net achter de rug waren, om er maar twee te noemen. En wat dacht je van de Brexit, hoogst actueel op dat moment.
De voorzitter, gewend het woord te voeren en eraan gewend dat er naar hem geluisterd wordt, vond het zo te zien wel stoer om enkele uitspraken te doen. Als het over het milieu ging 'was Nederland te klein om daar iets aan te veranderen'. Onzin dus, milieubeleid. Als het over Europa ging 'krijgt Brussel allemaal bevoegdheden en hebben wij niks meer te zeggen'. Maar je zei toch net dat Nederland te klein is.... dus dan is Europa misschien....? De euro? Die had nooit ingevoerd moeten worden. Vrede in Europa? Dat heeft niets met Europa als organisatie te maken...
Enfin, er kwam louter Baudet-achtige onzin uit de mond van de oud-voorzitter. Geen wonder dat zo'n vereniging jarenlang stil heeft gestaan. De hoogste tijd voor een frisse wind. Maar dan wel een die gevoed wordt door hedendaagse inzichten en toekomstgerichte ideeën.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten