Doorgaan naar hoofdcontent

Cursus voor receptiemedewerkers op campings: die is er vast niet


Ooit waren we een week met onze caravan te gast op een mooie camping in de Dolomieten. Geen kwaad woord over de camping, ook niet over het uitzicht en al helemaal niet over het privé sanitair dat we daar hadden. Toen ik na die week ging afrekenen kreeg ik het - forse - bedrag te horen. Ik betaalde en zei gedag. Dat was de conversatie... Als onze rollen waren omgekeerd dan zou het anders zijn gegaan. "Heeft u een leuke week gehad? Is dit het einde van de vakantie of gaat u nog ergens anders heen? Zijn er nog op- of aanmerkingen?" Zoiets, minstens.
We reden toen naar een kleine boerencamping in het Bregenzerwald. En Oostenrijkers hoef je niets op het terrein van gastvrijheid te vertellen. De boerin kwam al naar buiten toen we aan kwamen rijden. "Konden jullie het makkelijk vinden? Ik haal mijn zoon om jullie te helpen. Fijn dat jullie er zijn..." Zo kan het ook.
Net twaalf dagen op camping de Hertshoorn in Garderen doorgebracht. Twee caravans, zes personen. Als ik op de receptie meld dat ik kom afrekenen krijg ik te horen: "Er staat nog een bedrag open van 355 euro." Ik betaal en daar blijft het bij. Geen vraag, geen aandacht, geen belangstelling. Let wel: er was verder niemand

Er moet dus een cursus komen voor receptiemedewerkers. Hoeft niet veel langer dan 60 minuten te duren. 
  1. Toon belangstelling bij aankomst en vertrek. (Goede reis gehad? Hoe was uw verblijf op de camping, leuke dingen gedaan, nu naar huis, nog iets te melden dat niet in orde was?)
  2. Wens mensen die vertrekken een goede reis naar huis of volgende bestemming.
  3. Een klein presentje bij aankomst (doen ze goed bij de Hertshoorn: doosje eieren uit Barneveld!) of vertrek.
Nou, dat kan dus eigenlijk wel in 30 minuten eigenlijk. Want zó moeilijk is het helemaal niet...

Reacties

Populaire posts van deze blog

Panorama mooi gebruikt in tijdschrift

Een enkele keer maak ik met de Fuji-camera X-T4 een panorama. Leuk om te doen, en ook leuk om te publiceren. Zoals hier in de net verschenen CamperReisMagazine bij mijn verhaal over Spanje. Het hele artikel  omvat zes pagina's, waarvan dit de eerste twee zijn.

Fotografie en vormgeving in krant

Een vormgever kan de mooiste foto verminken. In de ogen van de fotograaf althans. Ik kijk daar iets anders tegenaan: fotograferen is een proces, maar vormgeven is dat ook. Ik probeer goede foto's in te leveren, de vormgever probeert hiermee mooie pagina's te maken. En daarvoor kan het nodig zijn een stukje van een foto af te halen. Een foto bekijk je als een foto, een pagina als een pagina. (Snap je het nog?)  Deze voorpagina  bevat één foto, gemaakt met een lichte telelens om de groep voertuigen wat 'in elkaar' te drukken. Het was een liggende foto ( landscape) , die hier staande ( portrait) is gebruikt. De keuze van de woorden 'staat stil' in combinatie met rijdende voertuigen is wellicht iets minder handig. Is dit geen mooie fotopagina geworden? Erg leuk dat ze hier een hele pagina aan besteden en hoe, met de Nederlandse driekleur prominent in beeld. Een echte 'bevrijdingspagina', waarop ook de burgemeester een plek kreeg - zittend op een motor uit WO...

CamperReisMagazine nr. 3 verschenen

Met drie artikelen kom ik weer behoorlijk aan bod in het nieuwe, mooie CamperReisMagazine. Een verhaal over de CamperElfstedentocht, een winterse beleving in Zuid-Spanje en een kleiner artikel over Torgau (aan de Elbe in Duitsland). Het hele artikel omvat vier pagina's - hier het voorbeeld van de eerste pagina van het artikel over de CamperElfstedentocht. In maart 2025 organiseren we er weer één.