'Je mag zomaar niet fotograferen!'

Deze foto maakte ik. De mannen zijn nauwelijks zichtbaar.
Hier heb ik echt geen toestemming voor nodig.

Op voorhand ben ik al moe als ik weer eens zoiets toegeworpen krijg. Nou, dat mag wel. Zelfs ChatGPT weet dat. Lees maar:

In Nederland heb je in principe het recht om foto's te maken op openbare plekken, inclusief mensen, zolang je je aan bepaalde regels houdt. Hier zijn enkele belangrijke punten om te overwegen:
Privacy: Mensen hebben recht op privacy. Hoewel je op straat foto's mag maken, is het verstandig om rekening te houden met de privacy van anderen. Het is meestal acceptabel om foto's te maken van mensen die zich in een publieke ruimte bevinden, maar als je iemand in een kwetsbare situatie vastlegt, kan dat als ongepast worden gezien.

Fototentoonstelling van 't Statiefje - Roosendaal

In het Cultuurhuis Bovendonk in Roosendaal vond op 29 en 30 maart de jaarlijkse fototentoonstelling plaats van de Roosendaalse fotoclub 't Statiefje. Ik was er zaterdagmiddag.

Allereerst: het Cultuurhuis is een perfecte locatie hiervoor. Er is horeca, parkeerruimte en voldoende plek voor een tentoonstelling van enige omvang.

Bij binnenkomst valt mijn oog als eerste op taalfouten op de bordjes: zo jammer, zo onnodig. Presentatie's is gewoon niet goed en mijn software zet daar dan ook een rode streep onder.

Maar ik kom niet voor taalfouten, wel voor foto's. En die waren er genoeg. Het thema dubbelopnamen was het minst geslaagd: dat waren meer softwaretrucjes dan daadwerkelijke dubbelopnamen uit een camera.

Stukken beter waren enkele series en de losse foto's. Niet alle series waren overigens 'series': enkele foto's over eenzelfde onderwerp vormen namelijk niet automatisch een serie.

Roosendaal spoorstad?

Van anderen hoorde ik dat Roosendaal altijd 'de spoorstad' werd genoemd. Een knooppunt, van hieruit reed en rijd je naar België en verder in zuidelijke richting. Tegenwoordig gaat dat via Breda en verliest Roosendaal zijn naam als spoorstad.

Of dit locomotiefje, bij de ingang van Wouw, iets met 'spoorstad' heeft te maken wist ik niet. Een speurtochtje op internet levert al snel een antwoord op deze vraag op. Nee, daar heeft het niets mee te maken. Het locomotiefje is in de jaren vijftig van de vorige eeuw gebouwd. De hele geschiedenis lees je hier.

Advertorials voor editie Oudenbosch

Ter gelegenheid van het 750-jarig bestaan van Oudenbosch komt De Bode met een speciale bijlage. Daarvoor bezocht ik twee bedrijven voor interview en foto's.

Bij Vreugde Meubelen wisten ze het zeker: we hebben een foto uit de oude doos. Een medewerker verzamelt die, daar zit zeker iets tussen, werd mij verzekerd. Niet dus. Als dat met hun meubelen net zo gaat...

Duitslandreis deel 2 in CamperReisMagazine

Het was jammer dat de heerlijke reis in Duitsland, met aandacht voor diverse componisten maar toch vooral ook de beide Mendelssohns, met een geval van pech eindigde. Maar de mooie herinneringen overheersen, ruimschoots. Deel twee van de reportage staat nu in het eerste nummer in 2025 van CamperReisMagazine. Vijf pagina's met twintig foto's.

Auto inruilen is onderhandelen

De beoogde nieuweling, vol slimme techniek.
En op vierseizoenenbanden.

We willen onze beide auto's (109.000 en 74.000 km) inruilen voor één jong voertuig, waarmee we de komende jaren onze mobiliteit veilig stellen. Dat betekent dus dealerbedrijven bezoeken onderhandelen. Want er is speelruimte, weet ik uit ervaring.

Zo is er de Suzuki Swift, met 109.000 km op de teller. Daar geeft de één 3000 euro voor (universele garage die de auto de laatste twee jaar onderhield), een tweede 5500 (een Suzuki-specialist) en de derde 6000 (vreemd merkdealer). Dat zijn toch wel erg grote verschillen!

Maar we zijn er uit. Eén auto minder in de verzekering en acht tientjes per maand minder wegenbelasting. Plus een verzekering minder. De nieuwe verzekering heb ik bij Inshared afgesloten. Via Van Loon loopt het niet zo soepel allemaal. Als je een e-mail stuurt krijg je als reactie dat ze proberen binnen vijf dagen te reageren. Hallo, het is 2025!

Donderdag haal ik de heel jonge Aygo op. Met vierseizoenenbanden.

Carnaval in kleur

Gewapend met de Fuji X-T4 met daarop de 56mm f/1.2 was ik enkele uren bij de carnavalsoptocht in Roosendaal, zaterdag jongstleden. Door een enorme opstopping heb ik niet veel gezien, maar het is altijd leuk fraai uitgedoste personen vast te leggen. Dankzij de f/1.2 ontstaat er al snel een mooi bokeh, ook al diafragmeer je één of twee stoppen.

Filmsimulatie: Kodachrome 64.

Carnaval in zwart-wit

Lang heb ik gedacht: carnaval is niets meer dan foute muziek, zuipen en vrouwen versieren. Als excuus voor dit simpele (wens?)denken geldt dat ik van boven de grote rivieren kom. Inmiddels een kwart eeuw onder dat stromende water verblijvend weet ik dat carnaval dát niet is. Het is carnaval. Dat krijg je van jongs af aan mee en dan ‘zit het in de genen’. Feest, plezier, gezelligheid, saamhorigheid en alles door elkaar. Jong, oud, man, vrouw, praktisch of theoretisch geschoold: dat maakt allemaal niks uit - dat soort grenzen vervagen, nee verdwijnen.

Filmsimulatie in de Fuji X-T4: Ilford Pan F-Plus 50

Bij de foto: op de dag van de optocht in Roosendaal worden ‘s morgens enkele voertuigen voor het treinstation in orde gemaakt. Hele ‘bouwploegen’ zijn er, met veel koffiekannen, een hoogwerker, busjes vol gereedschappen.

Carnaval is carnaval. Als ‘import-Brabander’ leuk om mee te maken. Meedoen is wat anders: daarvoor ontbreken mij de juiste genen.

Aan de muur: prachtige loc-hal Roosendaal

De historische locomotiefloods in spoorstad Roosendaal is een plaatje. Mooi genoeg om deze aan de muur te hebben!

Deze en andere foto's vind je hier. In diverse maten, op uiteenlopende materialen.

Stichting Hondekop-interview gepubliceerd

Deze week verscheen het interview met mensen van de Stichting Hondekop in De Bode, een regionale weekkrant. Jammer dat ze de foto wat te licht hebben afgedrukt: het 'Rembrandt-achtige' licht gaat daarmee wat verloren.

Kodak Tri-X 400: het aloude werkpaard in fotojournalistiek

Werk in de straat

Als filmsimulatie in mijn Fuji X-T4 gebruikte ik hier de Kodak Tri-X 400. Kodak Tri-X is geïntroduceerd rond 1940 als vlakfilm en in 1954 ook op de markt gebracht als 35mm kleinbeeld en 120 middenformaatfilm. De film was de keuze voor fotojournalisten en straatfotografen voor vele jaren en is nog steeds wereldwijd de best verkochte zwart-witfilm.

De populariteit heeft de film met name te danken aan de – voor die tijd – hoge ISO waarde, de grote belichtingsruimte en de karakteristieke, zichtbare, maar niet storende, korrel. Kodak Tri-X 400 is een consistent flexibele film die betrouwbaar is onder allerlei omstandigheden. In de praktijk biedt de film een brede en vergevingsgezinde speelruimte. .

Nieuwe Autoweek Campers verschenen

De foto, met een licht bewerkte lucht

In de zojuist verschenen Autoweek Campers mocht ik weer ruim zes pagina's vullen met campernieuws en een 'portret' van een camperend echtpaar. Eén foto is dat altijd, met enkele alinea's tekst ernaast. Het bijzondere in dit geval was dat we niet eens zo heel lang geleden op dezelfde camping in Frankrijk hadden gestaan. We troffen elkaar nu in Duitsland. En omdat ik ze had verteld over de CamperElfstedentocht besloten ze ook daaraan mee te doen. Helaas gaat die tocht niet door.

Fotogenieke treinhistorie in Roosendaal

Vanaf de Bosstraat in Roosendaal heb je mooi zicht op het terrein van ProRail en NS met de monumentale loods voor locomotieven. Tijdens de laatste Open Monumentendag kwamen er maar liefst 1100 mensen een bezoek brengen: treinhistorie leeft!

[Alle foto's: Fuji X-T4 met 23mm f/1.4. Kodachrome 64 filmsimulatie]