Soms heb je (ik) dat bij een foto. Zoals hier. Alles klopt op deze foto van Martijn van de Griendt, waarmee hij Hedy d'Ancona portretteert: de context, de belichting, de scherpte maar bovenal: de compositie. De foto, in Trouw, staat bij een artikel over haar favoriete film aller tijden: Una Giornata Particolare uit 1977.
De fotograaf heeft heel zorgvuldig zijn beelduitsnede gemaakt. Links en rechts schuurt er geen wasgoed tegen het kader.
De hoofdpersoon, en daarmee het hoofdonderwerp, staat net iets uit het midden. De knijper rechts achter Hedy's hoofd is ver genoeg weg om niet als storend te worden ervaren. Hedy staat er tot ongeveer haar knieën op: meer dan genoeg en bovendien een duidelijke keuze. Het lichtere groen linksonder zorgt subtiel voor evenwicht in het totale beeld. De donkere kleding en de felwitte achtergrond vraagt om zorgvuldig belichten en nabewerken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten