Foto's maken bij een gedicht: dat is de opgave die de vijf fotografen van de Huiskamergroep zich hebben gesteld. De tekst is een gedicht van Gerrit Komrij (1944-2012), Nederlands schrijver en dichter die het grootste deel van zijn leven in Portugal woonde. Ik herinner mij zijn televisierecensies: literaire pareltjes zijn dat! Voor meer info hierover: klik hier.
Hetzelfde water
 |
| Een rivier die buiten zijn oevers treedt. Hoe vaak maakten en maken we dat niet mee in ons land? |
Hetzelfde water dat met stormgejoel
En helse vlagen komt en wordt gevreesd,
Is ook het water dat, sereen en koel
De mensen van hun kwellingen geneest.
Ons lage land aan zee is een groot lijf
Met aderen, aorta's, bloedkanalen
En al wat zich vertakt - een druk bedrijf
Dat regelt dat we pijnloos ademhalen.
 |
Een karreveld is een gebied achter een dijk waar klei is afgegraven voor het vormen van die dijk. Waar langgerekte plassen liggen is de klei weggehaald. Op de dammetjes ertussen reden de karren die de klei afvoerden. Als een karreveld is ingesloten door dijken wordt het een inlaag genoemd. |
Het overstroomt bij elke prop meteen.
Wordt het in één arterie te benauwd,
Dan spatten duizend haarvaten uiteen.
Elk lichaam is een tijdelijke spons.
Bepleister het geval met poederdons
En kalk, van top tot teen, dan wordt dat lijf
Sneller dan je tot tien telt droog en - stijf.
Verwen de stroom die door je lichaam stuwt.
Laat bloed, bekwaam getemd, de vrije loop.
Bedenk - wie van de norse buien gruwt -
 |
Benedensas is gelegen aan de monding van de Steenbergsche Vliet. Het sluizencomplex behoort tot de meest bijzondere monumentale waterwerken van ons land. Het lijkt alsof de tijd hier heeft stilgestaan. De oude robuuste sluisdeuren en de vriendelijke sluiswachterhuisjes bieden een prachtig uitzicht op het Volkerak en de buitendijkse natuurgebieden Slikken van de Heen en Dintelse Gorzen. |
Omdat het breken kan. Wie water keert
Omdat het aanvalt doodt de biotoop
Van al wat weerloos is en wordt bedreigd.
Het lijkt wel op een gordiaanse knoop.
Het water zelf intussen, daalt en stijgt.
© Gerrit Komrij
Geen opmerkingen:
Een reactie posten