Oostvaardersplassen blijvend 'actueel'

Als ik dit schrijf is er ergens in Afrika een groepje leeuwen dat een neushoorn aanvalt. Ze hebben honger en een gemakkelijker prooi is niet voorhanden. Ze achtervolgen de neushoorn al dagen. Regelmatig loopt de neushoorn bijtwonden op. Maar ja, de huid is dik en taai. De verwondingen neem toe, er komen infecties bij en na een week is de neushoorn de uitputting nabij. De leeuwen hebben intussen twee impala's te grazen genomen en laten de neushoorn voor wat die is. Na enkele weken gruwelijk lijden sterft de neushoorn...

Dat is de natuur. Ik heb het met eigen ogen gezien en op YouTube staan tientallen filmpjes van aanvallen op dieren die niet goed (..) aflopen. De natuur is wreed en uitsluitend gericht op overleven.


De vrouwen op deze foto maken zich druk om hongerige grote grazers in de Oostvaardersplassen. Dat mag, en wat zou je trouwens anders moeten doen in Lelystad en Almere? Maar de deskundigen hameren er elke keer op: bijvoeren heeft een averechts effect. Bijvoeren levert volgend jaar een enorm geboorteoverschot op met weer een groter probleem.
De natuur, ook al staat er uiteindelijk een hek omheen - dat is in Zuid-Afrika ook het geval - regelt het allemaal zelf. Zelfs in mijn tuin is deze strijd om het (voort)bestaan te zien. Nou dan...
Dames, vergeet de sentimenten. Dieren zijn echt geen kinderen. Lijden hoort bij de natuur als Adam bij Eva.

Ik zie dat een collega natuur-fotograaf zich ook nadrukkelijk in de discussie mengt. Met een standpunt dat ook al niet getuigt van een groot 'natuurlijk inzicht'. Daarom kreeg ik ook de behoefte mijn gedachten eens uit te typen.